ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΠΟΛΙΟΜΥΕΛΙΤΙΔΑΣ ΧΟΡΗΓΕΙΤΑΙ

ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ 

«Φοβού τους Δαναούς» (κερδοσκόπους «φιλάνθρωπους» όπως ο ΠΟΥ και ο Gates)

«και δώρα φέροντας» (πειραματικά «εμβόλια» στα παιδιά της Γάζας) 

Η ειδικός σε θέματα ασφάλειας εμβολίων Δρ. Suzanne Humphries συζήτησε την εκστρατεία εμβολιασμού της πολιομυελίτιδας του ΠΟΥ στη Γάζα ς με την Polly Tommey του CHD.TV. Η Dr. Humphries είπε ότι ο ΠΟΥ αναπτύσσει ένα νέο πειραματικό γενετικά τροποποιημένο στοματικό εμβόλιο για την καταπολέμηση ενός τύπου πολιομυελίτιδας που προκαλείται από εμβόλια. 

Επιμέλεια: Κλεάνθης Γρίβας 

της Brenda Baletti, Ph.D.

The Defender - 5 Σεπτεμβρίου 2024 

https://childrenshealthdefense.org/defender/gaza-oral-polio-vaccine-who-suzanne-humphries/?utm_source=luminate&utm_medium=email&utm_campaign=defender-wk&utm_id=20240908

Πάνω από 187.000 παιδιά κάτω των 10 ετών εμβολιάστηκαν αυτήν την εβδομάδα κατά της πολιομυελίτιδας στην κεντρική Γάζα κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης της εκστρατείας εμβολιασμού της πολιομυελίτιδας δύο γύρων, ανέφερε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ).  [όργανο του ΟΗΕ και του Gates).

Η εκστρατεία, που συνεχίζεται στη νότια Γάζα και πρόκειται να ολοκληρωθεί την επόμενη εβδομάδα στη βόρεια Γάζα, θα στοχεύσει σε περίπου 640.000 παιδιά. Το Ισραήλ και η Χαμάς συμφώνησαν σε καθημερινή οκτάωρη κατάπαυση του πυρός στα μέρη όπου χορηγούνται τα εμβόλια, ανέφερε το Reuters .

Η ολοκλήρωση του εμβολιασμού απαιτεί από τα παιδιά να λάβουν μια δεύτερη δόση του εμβολίου σε 4 εβδομάδες. 

Η εκστρατεία ξεκίνησε αφού ο ιός πολιομυελίτιδας τύπου 2 που προέρχεται από εμβόλιο εντοπίστηκε σε δείγματα λυμάτων στην κεντρική Γάζα τον Ιούνιο και τέσσερα παιδιά αναφέρθηκαν ότι είχαν οξεία χαλαρή παράλυση, μια κατάσταση με πολλές πιθανές αιτίες, συμπεριλαμβανομένου του ιού της πολιομυελίτιδας. 

Η πολιομυελίτιδα που προέρχεται από το εμβόλιο εμφανίζεται όταν ο εξασθενημένος ιός πολιομυελίτιδας που χρησιμοποιείται για την παρασκευή εμβολίων από του στόματος ανακτά τη μολυσματικότητα του και αρχίζει να κυκλοφορεί, σύμφωνα με τον ΠΟΥ.

Το πειραματικό εμβόλιο κατά της πολιομυελίτιδας από του στόματος χρησιμοποιείται συνήθως επειδή οι διαχειριστές υποστηρίζουν ότι έχει πολλά οφέλη για τον μαζικό εμβολιασμό σε περιοχές με χαμηλούς πόρους, δήλωσε η Δρ. Suzanne Humphries  σε συνέντευξή της στην Polly Tommey στο CHD.TV. 

Η Δρ. Suzanne Humphries είναι συν-συγγραφέας του βιβλίου «Διάλυση ψευδαισθήσεων: Ασθένειες, εμβόλια και η ξεχασμένη ιστορία» (Dissolving Illusions: Diseases, Vaccines, and The Forgotten History»), το οποίο περιλαμβάνει μια εκτενή ιστορία της πολιομυελίτιδας και του εμβολίου εναντίον της. 

Επειδή το από του στόματος εμβόλιο δεν χρειάζεται ψύξη και δεν απαιτείται να χορηγείται από επαγγελματίες παρόχους υγειονομικής περίθαλψης, είναι ευκολότερο να χρησιμοποιείται για μαζικές εκστρατείες εμβολιασμού, είπε η Humphries. 

Ωστόσο, το από του στόματος εμβόλιο είναι υπεύθυνο για τη δημιουργία του ιού της πολιομυελίτιδας που κυκλοφορεί τώρα και μολύνει εκατοντάδες ανθρώπους παγκοσμίως κάθε χρόνο. 

Τι είναι το εμβόλιο nOPV2 που χορηγείται στα παιδιά της Γάζας 

▪ Τα παιδιά της Γάζας λαμβάνουν ένα γενετικά τροποποιημένο εμβόλιο που αναπτύχθηκε από το Ίδρυμα Gates, το οποίο δεν έχει αδειοδοτηθεί πλήρως, απλώς το 2023 του χορηγήθηκε άδεια χρήσης έκτακτης ανάγκης  [δηλαδή άδεια πειραματικής χρήσης]. 

Το εμβόλιο αναπτύχθηκε από το Ίδρυμα Gates, και προωθείται από τον ΠΟΥ, σημαντικότερος χρηματοδότης του οποίου είναι ο Bill Gates. 

▪ Το εμβόλιο που χορηγείται τώρα στα παιδιά στη Γάζα είναι το  nOPV2 , ένα νέο πειραματικό εμβόλιο πολιομυελίτιδας από του στόματος, που εστιάζει στην πολιομυελίτιδα τύπου 2. 

▪ Το πειραματικό εμβόλιο nOPV2 είναι γενετικά τροποποιημένο για να αποτρέψει τη μετάλλαξη και την ανάκτηση λοιμογόνου δράσης του ιού της πολιομυελίτιδας που κυκλοφορεί τώρα. 

▪ Επειδή αυτό το από του στόματος εμβόλιο δεν χρειάζεται ψύξη και δεν χρειάζεται να χορηγηθεί από επαγγελματίες παρόχους υγειονομικής περίθαλψης, είναι ευκολότερο να το χρησιμοποιείται για μαζικές εκστρατείες εμβολιασμού. 

▪ Ωστόσο, αυτό το πειραματικό εμβόλιο από του στόματος είναι επίσης υπεύθυνο για τη δημιουργία του ιού της πολιομυελίτιδας που κυκλοφορεί τώρα και μολύνει εκατοντάδες ανθρώπους παγκοσμίως κάθε χρόνο. 

Το Nature ανέφερε ότι με το εμβόλιο nOPV2 – που χρηματοδοτείται από το Ίδρυμα Bill & Melinda Gates - έχει ήδη αποδειχθεί σε τουλάχιστον δύο χώρες ότι ο ιός της πολιομυελίτιδα τύπου 2 εναντίον του οποίου στρέφεται το εμβόλιο nOPV2, ανακτά τη λοιμογόνο δράση του. Όπως είπε η Δρ. Suzanne Humphries: 

«Είναι ενδιαφέρον ότι το Ισραήλ ξαφνικά εμφανίζεται ανθρωπιστικό και πρόκειται να κάνει διακοπές ενός παράλογου πολέμου επειδή του το ζήτησαν ο ΟΗΕ και ο ΠΟΥ, ώστε να μπορέσουν να μπουν και να "σώσουν" όλα αυτά τα παιδιά που έχουν πιθανώς μολυνθεί από έναν ιό πολιομυελίτιδας που προέρχεται από εμβόλιο, χορηγώντας τα ένα νέο γενετικά τροποποιημένο από του στόματος εμβόλιο πολιομυελίτιδας που δεν έχει δοκιμαστεί ποτέ πλήρως, το οποίο κυκλοφορεί πειραματικά με άδεια χρήσης έκτακτης ανάγκης.

Οι περισσότερες δοκιμές του εμβολίου έγιναν από νωρίς σε άτομα που είναι ήδη πλήρως εμβολιασμένα, έτσι ώστε να είναι λιγότερες οι πιθανότητές τους να έχουν μετάλλαξη». 

«Eάν το ένα μωρό 10 μηνών  που βρέθηκε θετικό είναι μερικώς παράλυτο, αλλά πιθανότατα θα ανακτήσει τη χρήση του άκρου του. Οι περισσότεροι άνθρωποι που προσβάλλονται από πολιομυελίτιδα ανακτούν τη χρήση των άκρων τους μέσα σε 60 ημέρες. Η πολιομυελίτιδα, μια ασθένεια που επηρεάζει τον νωτιαίο μυελό και παραλύει τα άκρα, μπορεί να προκληθεί μόνο με τοξίνες. Και εάν εμπλέκεται ένας ιός, γίνεται πιο διεισδυτικός παρουσία ορισμένων χημικών ουσιών». 

«Από την άλλη έχει γίνει ελάχιστη ή καθόλου συζήτηση για τις βόμβες που έπεσαν στη Γάζα, οι οποίες έλιωναν κτίρια, πλαστικά, ηλεκτρισμό και χημικά - για να μην αναφέρουμε το τι υπήρχε στις βόμβες. Η ποσότητα της τοξικότητας που έπρεπε να υπομείνουν οι άνθρωποι σε αυτή την περιοχή είναι αστρονομική». 

«Δεν γνωρίζουμε καν τις περισσότερες από τις χημικές ουσίες στις οποίες εκτίθενται αυτοί οι άνθρωποι στη Γάζα. Για παράδειγμα, αν έριχναν βόμβες σε εργοστάσια που κατασκεύαζαν φυτοφάρμακα, αυτό είναι αρκετό για να προκαλέσει παράλυση σε πολλούς ανθρώπους γύρω από την βομβαρδισμένη περιοχή». 

«Επίσης, δεν συζητούνται καθόλου οι παρενέργειες του εμβολίου. Ποιος θα εντοπίσει και θα παρακολουθήσει τα ανεπιθύμητα συμβάντα; Ποιος θα ασχοληθεί με τα προβλήματα αυτών των παιδιών αν τους συμβεί κάτι [με το νέο εμβόλιο];» 

«Είναι το ίδιο παλιό βιβλίο, όπου ένας πόλεμος ή μια κρίση χρησιμοποιείται για να κυκλοφορήσει ένα νέο, ελάχιστα ή καθόλου ελεγμένο εμβόλιο. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι στην Γάζα θα πρέπει να είναι κάπως καχύποπτοι για το τι συμβαίνει εκεί». 

Η Δρ. Suzanne Humphries, που στο βιβλίο της περιγράφει τη διαφθορά εντός του ΠΟΥ και του ΟΗΕ που σχετίζεται με τις ασθένειες και τα εμβόλια, αναρωτήθηκε «γιατί οι υπηρεσίες επικεντρώνονταν στον εμβολιασμό και όχι σε πιο επείγοντα και θεμελιώδη ζητήματα δημόσιας υγείας - που δημιουργήθηκαν ως συνέπεια αυτού του πολέμου και σε ολόκληρη τη χώρα - στους προσφυγικούς καταυλισμούς. Οι κάτοικοι της Γάζας στερούνται τροφής, πόσιμου νερού και βασικής ιατρικής περίθαλψη. Και οι άνθρωποι αρρωσταίνουν επειδή οι καταυλισμοί δεν έχουν αποχετευτικά συστήματα, κάτι που θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με το σκάψιμο αποχωρητηρίων». 

Όπως ανέφερε η Common Dreams, από τις 19 Αυγούστου, τουλάχιστον 16.480 παιδιά έχουν σκοτωθεί ως άμεσο αποτέλεσμα του πολέμου και χιλιάδες παραμένουν αγνοούμενοι ή νεκροί. Πολλά από αυτά τα παιδιά πέθαναν από την πείνα και πολλά άλλα αντιμετωπίζουν την πείνα και τον υποσιτισμό. 

Brenda Baletti, Ph.D. είναι ανώτερη ρεπόρτερ του The Defender. Έγραψε και δίδαξε για τον καπιταλισμό και την πολιτική για 10 χρόνια στο πρόγραμμα συγγραφής στο Πανεπιστήμιο Duke. Είναι κάτοχος Ph.D. στην ανθρωπογεωγραφία από το Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας στο Chapel Hill και μεταπτυχιακό από το Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν. 

https://childrenshealthdefense.org/defender/gaza-oral-polio-vaccine-who-suzanne-humphries/?utm_source=luminate&utm_medium=email&utm_campaign=defender-wk&utm_id=20240908

 

ΕΜΒΟΛΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΙΣΜΟΣ: 5 Επιστημονικά ευρήματα εξηγούν τη σύνδεση μεταξύ τους.

Γιατί τα αγνοούν οι υπηρεσίες υγείας; 

Brenda Baletti, Ph.D.

The Defender - Childrens Health Defense

4 Σεπτεμβρίου 2024 

https://childrenshealthdefense.org/defender/scientific-findings-explain-link-vaccines-autism-health-agencies-ignore/?utm_source=luminate&utm_medium=email&utm_campaign=defender&utm_id=20240904 

Οι αμερικανικές ομοσπονδιακές υπηρεσίες δημόσιας υγείας συνεχίζουν να αγνοούν τις επιστημονικές προόδους, που έγιναν σε μεγάλο βαθμό από εξέχοντες επιστήμονες που εργάζονται εκτός των ΗΠΑ, παρά τις εκκλήσεις των επιστημόνων προς τις υπηρεσίες να ερευνήσουν τη σχέση και να σταματήσουν να λένε στους γονείς ότι το αλουμίνιο στα εμβόλια είναι ασφαλές. 

Πέντε σημαντικά επιστημονικά ευρήματα εξηγούν το πώς τα εμβόλια προκαλούν τον αυτισμό, έγραψε ο συγγραφέας JB Handley στο Substack του. Η αιτία έχει τις ρίζες της στην απόκριση του οργανισμού στο ανοσοενισχυτικό αλουμινίου που χρησιμοποιείται σε 6 εμβόλια στο πρόγραμμα εμβολιασμού της παιδικής ηλικίας . 

Οι ομοσπονδιακοί φορείς δημόσιας υγείας επιμένουν να αγνοούν αυτές τις επιστημονικές εξελίξεις – που έγιναν σε μεγάλο βαθμό από εξέχοντες επιστήμονες που εργάζονται εκτός των ΗΠΑ την τελευταία δεκαετία – παρά τις εκκλήσεις των επιστημόνων προς τους φορείς δημόσιας υγείας να ερευνήσουν τη σύνδεση και να σταματήσουν να λένε στο αμερικανικό κοινό ότι το αλουμίνιο στα εμβόλια είναι ασφαλές. 

Το έναυσμα για τον αυτισμό και άλλες νευροαναπτυξιακές διαταραχές, σύμφωνα με τον Handley, είναι η ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος που μπορεί να αλλάξει τον αναπτυσσόμενο εγκέφαλο όταν η ενεργοποίηση συμβαίνει είτε σε έγκυο μητέρα είτε σε μικρό παιδί. 

Αυτό συμβαίνει επειδή το νευροτοξικό αλουμίνιο στα εμβόλια μεταφέρεται εύκολα στον εγκέφαλο. Εκεί, μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή σε ευάλωτα άτομα πυροδοτώντας την παραγωγή μιας βασικής κυτοκίνης (της ιντερλευκίνης 6 ή IL-6), μιας πρωτεΐνης που επηρεάζει το ανοσοποιητικό σύστημα. Η IL-6 έχει συνδεθεί με τον αυτισμό. 

Ο JB Handley, συγγραφέας του βιβλίου με τις μεγαλύτερες πωλήσεις, «How to End the Autism Epidemic», συνιδρυτής του ιστότοπου Age of Autism και πατέρας ενός γιου με αυτισμό, βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στον ιστότοπο Vaccine Papers , ο οποίος συλλέγει και αναλύει σχετική επιστήμη , για να περιγράψει τα βασικά επιστημονικά ευρήματα που κάνουν αυτή την υπόθεση. 

Αυτή η σημαντική έρευνα γίνεται σε μεγάλο βαθμό εκτός των ΗΠΑ, επειδή στις ΗΠΑ η έρευνα για τον αυτισμό που θεωρείται «ακόμη αμφιλεγόμενη» και είναι αδύνατο να χρηματοδοτηθεί ή να εγκριθεί, έγραψε. 

Η έρευνα που αναφέρει ο JB Handley άρχισε να εμφανίζεται το 2004 και μεγάλο μέρος της δημοσιοποιήθηκε μετά το 2009 - αφού το Δικαστήριο Εμβολίων απέρριψε την υπόθεση για το εμβόλιο αυτισμού και αρνήθηκε την αποζημίωση για τις βλάβες από το εμβόλιο σε χιλιάδες οικογένειες. 

Παραθέτοντας τα Vaccine Papers, ο BJ Handley έγραψε ότι τα εμβόλια πρέπει να υποβάλλονται σε αντικειμενική ανάλυση κινδύνου-οφέλους και θα πρέπει να θεωρούνται ως ιατρική θεραπεία μόνο εάν κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό: 

«Το πρόβλημα με τα εμβόλια είναι ότι οι κίνδυνοι έχουν υποτιμηθεί και τα οφέλη έχουν υπερεκτιμηθεί. Συγκεκριμένα, ο κίνδυνος εγκεφαλικής βλάβης από τα εμβόλια είναι πολύ υψηλότερος από ό,τι συνήθως πιστεύεται.

Η εγκεφαλική βλάβη μπορεί να είναι καταστροφική για τη ζωή ενός παιδιού και την οικογένεια του. Το προσωπικό και οικονομικό κόστος του τραυματισμού από το εμβόλιο είναι συχνά τεράστιο. Επομένως, ακόμη και ένας μικρός κίνδυνος εγκεφαλικής βλάβης πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη. Και η επιστήμη υποδηλώνει έντονα ότι ο κίνδυνος δεν είναι μικρός». 

Ενισχυτικό αλουμίνιο: τα δεδομένα που λείπουν από μια «αεροστεγή εξήγηση»

του αυτισμού που προκαλείται από εμβόλια 

Ο BJ Handley ξεκίνησε την ιστορία με την ανακάλυψη ότι ή έρευνα συνδέει τα εμβόλια και τον αυτισμό: μια εργασία του 2018 από τον Christopher Exley, Ph.D., και τους συνεργάτες του που έδειχνε «σοκαριστικά υψηλά » επίπεδα αλουμινίου σε 10 δείγματα εγκεφάλου με αυτισμό. 

Σύμφωνα με τον Exley, η έρευνα υποδηλώνει ότι το αλουμίνιο εισέρχεται στον εγκέφαλο μέσω προφλεγμονωδών κυττάρων που είχαν υπερφορτωθεί μ' αυτή τη νευροτοξίνη. Το εύρημα του Exley είναι παρόμοιο με προηγούμενη έρευνα που δείχνει τι συμβαίνει με τα μονοκύτταρα (έναν τύπο λευκών αιμοσφαιρίων) στα σημεία ένεσης του εμβολίου . 

Αυτό είναι σημαντικό, έγραψε ο BJ Handley, επειδή γινόταν σαφές ότι τα μακροφάγα (ένας τύπος μονοκυττάρου) μετακινούσαν αλουμίνιο από το σημείο της ένεσης στον εγκέφαλο. 

Η μελέτη του Exley «παρείχε τα μόνα δεδομένα που λείπουν από μια αεροστεγή εξήγηση» για το τι συνέβη στις αμέτρητες οικογένειες των οποίων τα παιδιά ανέπτυξαν αυτισμό μετά τον εμβολιασμό, σύμφωνα με τον BJ Handley. 

Το ανοσοενισχυτικό αλουμίνιο είναι ένα πρόσθετο που «χρησιμεύει στην αφύπνιση» του ανοσοποιητικού συστήματος, έτσι ώστε να αναγνωρίζει το αντιγόνο για οτιδήποτε προστατεύει το εμβόλιο, εξήγησε. 

Η ποσότητα του αλουμινίου στο οποίο εκτίθενται τα παιδιά έχει εκτοξευθεί από τη δεκαετία του 1990, σύμφωνα με μια μελέτη του 2016 – επειδή τα ποσοστά εμβολιασμού για όλα τα παιδιά αυξήθηκαν σημαντικά και περισσότερα εμβόλια προστέθηκαν στο πρόγραμμα της παιδικής ηλικίας. 

«Ένα παιδί στα μέσα της δεκαετίας του 1980 θα είχε λάβει 1.250 μικρογραμμάρια αλουμινίου από τα εμβόλιά του μέχρι την ηλικία των 3 ετών εάν ήταν πλήρως εμβολιασμένο. Σήμερα, αυτός ο αριθμός είναι 4.925 μικρογραμμάρια, σχεδόν τετραπλασιασμός του συνολικού αλουμινίου», έγραψε. 

Αναλογία Αυτισμού και Γεννήσεων 

1990        1 παιδί με αυτισμό σε 13.000 βρέφη

1995        1 παιδί με αυτισμό σε 10.000 βρέφη

2000        1 παιδί με αυτισμό σε   150 βρέφη

2017        1 παιδί με αυτισμό σε     36 βρέφη 

J.B. Handley: Haw to End the Autism Epidemic (Chelsea Green Publ., Vermont, 2018), σ. 207.

Το αλουμίνιο είναι μια αποδεδειγμένη νευροτοξίνη που ποτέ δεν δοκιμάστηκε για την ασφάλειά του σε εμβόλια για μωρά. Η οποία εγκυμονεί κίνδυνο για αυτοάνοση νόσο, σύμφωνα με τους Καναδούς επιστήμονες Chris Shaw, Ph.D., και Lucija Tomljenovic, Ph.D. 

Το αλουμίνιο είναι το πιο κοινό ανοσοενισχυτικό εμβολίου, παρόλο που οι μηχανισμοί μέσω των οποίων λειτουργεί ως ανοσοενισχυτικό παραμένουν άγνωστοι. 

Παρά την έλλειψη δεδομένων για την τοξικολογία του, «η ιδέα ότι το αλουμίνιο στα εμβόλια είναι ασφαλές φαίνεται να είναι ευρέως αποδεκτή», [από τα CDC και τα ΝΙΗ] έγραψαν οι Shaw και Tomljenovic. 

Κι αυτό παρά το γεγονός ότι τα CDC (Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων) και τα NIH (Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας) παραδέχθηκαν ότι δεν έχουν δεδομένα που να δείχνουν ότι οι επαναλαμβανόμενες ενέσεις με ένα ανοσοενισχυτικό αλουμινίου είναι ασφαλείς, έγραψε ο BJ Handley. 

Τώρα ένας αυξανόμενος όγκος επιστημονικής βιβλιογραφίας δείχνει ότι αυτές οι επαναλαμβανόμενες ενέσεις δεν είναι καθόλου ασφαλείς. Η βιβλιογραφία δείχνει ότι «πέντε σαφείς, αναπαραγόμενες και σχετικές ανακαλύψεις που εξηγούν πώς προκαλείται ο αυτισμός έχουν σχηματίσει μια αναμφισβήτητα σαφή εικόνα της αιτιώδους αιτίας του αυτισμού», έγραψε ο BJ Handley. 

Πέντε βασικές ανακαλύψεις 

1. Υπάρχει μόνιμη ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος

στον εγκέφαλο των ατόμων με αυτισμό. 

Έρευνα από τον αείμνηστο επιστήμονα του Caltech Δρ. Paul Patterson, συγγραφέα του βιβλίου «Εγκυμοσύνη, Ανοσία, Σχιζοφρένεια και Αυτισμός» έδειξε ότι το ανοσοποιητικό σύστημα αλληλεπιδρά με τον εγκέφαλο με τρόπους που μπορούν να επηρεάσουν τη νευροανάπτυξη. 

Ο Paul Patterson και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν ότι εάν το ανοσοποιητικό σύστημα μιας εγκύου μητέρας υπόκειται σε υψηλή ενεργοποίηση – για παράδειγμα, από σοβαρή ιογενή ή βακτηριακή λοίμωξη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης – μπορεί να επηρεάσει τη νευροανάπτυξη του παιδιού της, οδηγώντας αργότερα σε νευρολογικά προβλήματα. 

Ο Paul Patterson σημείωσε ότι οι εγκέφαλοι των ατόμων με αυτισμό δείχνουν ότι συνέβη μια τέτοια ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος, επικαλούμενος γιατρούς της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Johns Hopkins που βρήκαν «νευρική φλεγμονή» σε μια μεταθανάτια εξέταση του εγκεφάλου ασθενών με αυτισμό. Αυτό το εύρημα έχει επαναληφθεί από τότε αρκετές φορές, μεταξύ άλλων και από ερευνητές στην Ιαπωνία, έγραψε ο Handly. 

Ο Patterson και οι συνεργάτες του υπέθεσαν ότι η χρόνια νευρική φλεγμονή προέρχεται από κυτοκίνες, που παράγονται από λευκά αιμοσφαίρια σε υψηλότερους ρυθμούς όταν υπάρχει λοίμωξη, οι οποίες αλληλεπιδρούν με τον εμβρυϊκό εγκέφαλο. Συγκεκριμένα, μια κυτοκίνη, η IL-6, έχει ένα ιδιαίτερα ισχυρό αποτέλεσμα, υποστήριξαν. 

Προκάλεσαν αυτή τη νευρική φλεγμονή σε ένα πείραμα που περιελάμβανε ένεση σε ποντίκια με IL-6 και είδαν αλλαγές στη νευρολογία των απογόνων των ποντικών. Αργότερα συνέδεσαν την ενεργοποίηση του μητρικού ανοσοποιητικού ειδικά με συμπτώματα αυτισμού σε ποντίκια και πιθήκους . Άλλοι επιστήμονες επανέλαβαν τις μελέτες τους . 

Το 2006, ο Patterson συνέδεσε τον μητρικό εμβολιασμό με πιθανή ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος. Είπε ότι η τρέχουσα έρευνα θέτει το ερώτημα: «Πρέπει πραγματικά να προωθήσουμε τον καθολικό μητρικό εμβολιασμό;» 

2. Το ανοσοενισχυτικό αλουμινίου είναι εξαιρετικά νευροτοξικό

και προκαλεί ανοσοενεργοποίηση. 

Ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) των ΗΠΑ και τα CDC βασίζουν τις συστάσεις τους για τη χρήση αλουμινίου στα εμβόλια σε μια μελέτη του 2011 που κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το αλουμίνιο συσσωρεύεται στο σκελετικό σύστημα και όχι στους μαλακούς ιστούς και ότι είναι ασφαλές. 

Ωστόσο, ο BJ Handley έγραψε ότι αυτή η "υπόθεση εργασίας" για το αλουμίνιο βασίζεται σε μελέτες διαλυμένου αλουμινίουκαι όχι του υδροξειδίου του αλουμινίου που χρησιμοποιείται στα εμβόλια. 

▪ Πιο πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι το υδροξείδιο του αργιλίου είναι ένα νανοσωματίδιο που απορροφάται από τα μακροφάγα του σώματος, τα οποία μπορούν εύκολα να το μεταφέρουν στον εγκέφαλο. 

▪ Μια εργασία του 2007 από τον Shaw έδειξε μια σχέση μεταξύ του ανοσοενισχυτικού αλουμινίου και του θανάτου του κινητικού νευρώνα. Ο Shaw και οι συνεργάτες του δημοσίευσαν αρκετές εργασίες που δείχνουν ότι το υδροξείδιο του αργιλίου είναι νευροτοξικό, ιδιαίτερα σε παιδιατρικούς πληθυσμούς. Και ζήτησαν μια «επείγουσα» επανεκτίμηση του προφίλ ασφάλειας των εμβολίων που περιέχουν πρόσθετο αλουμινίου. 

▪ Αρκετές μελέτες στη Γαλλία έδειξαν επίσης ότι το ανοσοενισχυτικό αλουμινίου που εγχέεται στο σώμα συχνά καταλήγει στον εγκέφαλο, και προκαλεί  νευροτοξικότητα. 

▪ Μια γαλλική μελέτη του 2017 που δημοσιεύτηκε στο Toxicology διαπίστωσε ότι το ανοσοενισχυτικό είχε «μακροχρόνια βιοεπιμονή» –πράγμα που σημαίνει ότι ο οργανισμός δεν μπορούσε να το ξεφορτωθεί– και συνδέθηκε με διάφορες ασθένειες, όπως «σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, γνωστική δυσλειτουργία, μυαλγία, δυσαυτονομία και αυτοάνοση/ φλεγμονώδη χαρακτηριστικά». 

Οι συγγραφείς της γαλλικής μελέτης διαπίστωσαν επίσης ότι οι χαμηλές, σταθερές δόσεις ήταν πιο νευροτοξικές από μια μεμονωμένη υψηλή δόση και εξέφρασαν ανησυχίες ότι η «μαζική ανάπτυξη στρατηγικών που βασίζονται σε εμβόλια παγκοσμίως» απαιτεί επανεκτίμηση ασφάλειας του ανοσοενισχυτικού. 

3. Η ανοσολογική ενεργοποίηση που πυροδοτεί τον αυτισμό μπορεί να συμβεί στη μήτρα

ή μετά τη γέννηση ενός παιδιού, ενώ ο εγκέφαλός του αναπτύσσεται ακόμη. 

Ερευνητές από τη Μέση Ανατολή και την Ευρώπη που χρησιμοποίησαν αλουμίνιο για να προκαλέσουν Αλτσχάιμερ σε ζωντανούς αρουραίους έδειξαν ότι το αλουμίνιο προκάλεσε τετραπλάσια αύξηση της IL-6 και επίσης αύξησε άλλες κυτοκίνες. 

Ενώ οι ερευνητές μπορεί να αποδεχτούν ότι υπάρχει αποδιοργάνωση στον εγκέφαλο των ατόμων με αυτισμό, υπάρχει διαφωνία σχετικά με το αν αυτή η αποδιοργάνωση συμβαίνει στη μήτρα ή μετά τη γέννηση. Όσοι αρνούνται τη σχέση εμβολίου και αυτισμού, όπως ο Δρ Peter Hotez , δεν δέχονται ότι είναι δυνατή η μεταγεννητική αναδιοργάνωση του εγκεφάλου. 

Ωστόσο, τα στοιχεία για τους μεταγεννητικούς παράγοντες που προκαλούν αυτισμό είναι ισχυρά, έγραψε ο BJ Handley, και παρέθεσε τα Vaccine Papers για να εξηγήσει ότι κάθε συμβάν ενεργοποίησης του ανοσοποιητικού σε ένα ευαίσθητο παιδί καθιστά το ανοσοποιητικό σύστημα πιο ευαίσθητο και αντιδραστικό στα ανοσοποιητικά ερεθίσματα. Αυτό μπορεί να συμβεί τόσο στη μήτρα όσο και μεταγεννητικά, ενώ ο εγκέφαλος ενός παιδιού βρίσκεται σε βασικά αναπτυξιακά στάδια. 

Μελέτες έχουν δείξει ότι τα ποντίκια στα οποία έγινε ένεση IL-6 μετά τη γέννηση αργότερα εμφανίζουν μειωμένες γνωστικές ικανότητες. Και μελέτες περιπτώσεων μεταξύ παιδιών έχουν δείξει ότι ο αυτισμός εμφανίζεται μετά από μόλυνση και φλεγμονή του εγκεφάλου. 

4. Η επαγόμενη ανοσο-ενεργοποίηση από το εμβόλιο της ηπατίτιδας Β IL-6

σε επίμυες μετά τη γέννηση. 

Ερευνητές στην Κίνα δοκίμασαν τις επιδράσεις της επαγόμενης από το εμβόλιο ανοσοενεργοποίησης στην ανάπτυξη του εγκεφάλου σε αρουραίους. Το εμβόλιο της ηπατίτιδας Β, το οποίο είχε ένα ανοσοενισχυτικό αλουμινίου, αύξησε την IL-6 στον ιππόκαμπο. Είναι σημαντικό ότι τα αποτελέσματα δεν εμφανίστηκαν μέχρι την ηλικία των 8 εβδομάδων - όταν οι αρουραίοι είναι σχεδόν πλήρως ενήλικες. Οι περισσότερες μελέτες για την ασφάλεια των εμβολίων εξετάζουν μόνο τα βραχυπρόθεσμα αποτελέσματά τους. 

Σύμφωνα με τον BJ Handley, αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει στην εξήγηση της εμφάνισης της ψυχικής ασθένειας πολύ αργότερα στη ζωή των ανθρώπων και να υποστηρίξει την υπόθεση ότι τα εμβόλια συμβάλλουν στην αύξηση των ψυχικών ασθενειών στις ΗΠΑ τα τελευταία 25 χρόνια. 

«Αυτή είναι βιολογική απόδειξη της σχέσης μεταξύ ενός εμβολίου —που χορηγείται σε ένα ζώο μεταγεννητικά— που προκαλεί ένα συμβάν ενεργοποίησης του ανοσοποιητικού, συμπεριλαμβανομένου του δείκτη κυτοκίνης για τον αυτισμό, της IL-6. Μια επιστημονική πρωτιά», έγραψε ο BJ Handley. 

5. Αρκετές αναλύσεις βρήκαν υψηλά επίπεδα αλουμινίου στον εγκέφαλο ατόμων με αυτισμό. 

Όπως συζητήθηκε προηγουμένως, μελέτες όπως αυτή του Exley αργότερα αποκάλυψαν πολύ υψηλά επίπεδα αλουμινίου σε δείγματα εγκεφάλου από άτομα με αυτισμό. Αυτό το εύρημα ήταν το κλειδί για την κατανόηση μιας βασικής αιτίας φλεγμονής στον εγκέφαλο των ατόμων με αυτισμό, έγραψε ο BJ Handley. 

Η πιο πρόσφατη και ολοκληρωμένη εξήγηση του ρόλου των εμβολίων που περιέχουν αλουμίνιο, της φλεγμονής και του ανοσοποιητικού συστήματος στον αυτισμό μπορεί να βρεθεί σε μια εργασία του 2022 στο περιοδικό Toxics. 

Η μελέτη, από Γάλλους ερευνητές, έδειξε τις οδούς μέσω των οποίων ένα ευαίσθητο παιδί μπορεί να αποκτήσει αυτισμό όταν εκτεθεί σε πρόσθετα αλουμινίου. 

Τι γίνεται με το τριπλό εμβόλιο MMR (ιλαράς, παρωτίτιδας, ερυθράς); 

Σύμφωνα με τον BJ Handley, τα ανοσοενισχυτικά αλουμινίου μπορεί επίσης να προκαλέσουν άλλες αυτοάνοσες και φλεγμονώδεις καταστάσεις, συμπεριλαμβανομένων των γαστρεντερικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν πολλά παιδιά με αυτισμό. 

Επίσης, πολλές οικογένειες παιδιών με αυτισμό είδαν τα παιδιά τους να παλινδρομούν μετά το εμβόλιο MMR, ακόμα και αυτό που δεν περιέχει ανοσοενισχυτικό αλουμινίου. Όπως έγραψε ο Handley: 

«Απαιτείται περισσότερη έρευνα για να εξηγηθεί πλήρως γιατί θα μπορούσε να συμβεί αυτό. Ωστόσο, η έρευνα δείχνει ότι τα αποτελέσματα του MMR μπορεί να σχετίζονται με το γεγονός ότι είναι το πρώτο ζωντανό εμβόλιο που λαμβάνουν τα παιδιά, περίπου στην ηλικία των 12-18 μηνών, αφού έχουν ήδη κάνει πολλά εμβόλια που περιέχουν όντως ανοσοενισχυτικά αλουμινίου.

Ένα ανοσοποιητικό σύστημα που με την παρουσία του πρόσθετου αλουμινίου ήδη να συνδέεται με γεγονότα ενεργοποίησης, μπορεί να ωθηθεί στα άκρα όταν συναντάται με τον ζωντανό ιό. Και μπορεί ακόμη και να ενεργοποιήσει το αλουμίνιο στο σώμα για να μετακινηθεί στον εγκέφαλο». 

Ο Handley μέμφεται τις υπηρεσίες δημόσιας υγείας που επιμένουν να αρνούνται να μελετήσουν το θέμα: 

«Αυτό που ίσχυε σε όλη τη διάρκεια της επιδημίας του αυτισμού παραμένει αληθινό και σήμερα: ένας συντριπτικός αριθμός δεκάδων χιλιάδων γονικών αναφορών αφορούν την παλινδρόμηση των παιδιών τους στον αυτισμό μετά τον εμβολιασμό. Αυτοί οι γονείς παρατήρησαν τις αλλαγές στα παιδιά τους, αλλά δεν είχαν επιστημονική εξήγηση για το τι συνέβαινε. 

Πολλά επιστημονικά στοιχεία έχουν πλέον παραχθεί για να συγκροτηθεί μια πιο αυστηρή θεωρία για το πώς τα εμβόλια και τα πρόσθετα αλουμινίου σε αυτά προκαλούν αυτισμό και άλλες ασθένειες. 

Ήρθε η ώρα για τα CDC, την FDA [Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ], το Autism Speaks και την Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής να αντιμετωπίσουν τα βιολογικά στοιχεία που είναι μπροστά στα μάτια όλων μας», έγραψε ο Handley. 

Brenda Baletti, Ph.D. είναι ανώτερη ρεπόρτερ του The Defender. Έγραψε και δίδαξε για τον καπιταλισμό και την πολιτική για 10 χρόνια στο πρόγραμμα συγγραφής στο Πανεπιστήμιο Duke. Είναι κάτοχος Ph.D. στην ανθρωπογεωγραφία από το Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας στο Chapel Hill και μεταπτυχιακού από το Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν. 

Βλ. και

Διέπραξαν απάτη οι δικηγόροι του Υπουργείου Δικαιοσύνης στη διαδικασία Omnibus Autism;

Ο «νονός» της εμβολιολογίας Stanley Plotkin σε μελέτη του στο NEJM ομολογεί την πλήρη έλλειψη μελετών για την ασφάλεια των εμβολίων

Κλεάνθης Γρίβας

Ανάλυση από τον  Δρ. Joseph Mercola

5 Αυγούστου 2024

Λήψη του άρθρου σε PDF 

Για το ναζιστικό υπόβαθρο των θεωριών και των πρακτικών του Stanley Plotkin, που επί μισό και πλέον αιώνα υπήρξε ο Δον Κορλεόνε της εμβολιακής μαφίας, διαβάστε στις ιστοσελίδες η grivas.info και Zούγκλα το Κλεάνθης Γρίβας: Η Δίκη των Εμβολίων, 2018 – Ένας μαζικός φόνος εκ προμελέτης στην Ημερήσια Διάταξη – Τα Επίσημα Πρακτικά της Ένορκης Εξέτασης του Dr. Stanley Plotkin – Στο Δρόμο του Ναζισμού: Από το 1933 στο 2018.

 https://www.grivas.info/emvolia/361-kl-grivas-i-diki-ton-emvolion-pensylvania-11-01-2018

 https://www.zougla.gr/apopseis/article/i-diki-ton-emvolion

 

Η ιστορία με λίγα λόγια 

  • Ο Δρ. Stanley Plotkin -και οι συνεργάτες του- σε άρθρο στο New England Journal of Medicine (NEJM), παραδέχεται υπάρχουν σημαντικά κενά στην έρευνα για την ασφάλεια των εμβολίων, αντικρούοντας τους επί δεκαετίες ισχυρισμούς του ότι «τα εμβόλια είναι ενδελεχώς μελετημένα και ασφαλή». 
  • Η μελέτη αναγνωρίζει τις ανεπάρκειες στις κλινικές δοκιμές πριν τη χορήγηση άδειας και αποκαλύπτει την έλλειψη ειδικής χρηματοδότησης για μελέτες ασφάλειας εμβολίων μετά την αδειοδότησή τους στις ΗΠΑ. 
  • Πάνω από το 76% των αποτελεσμάτων υγείας που σχετίζονται με τα εμβόλια τα οποία εξετάστηκαν από το Ινστιτούτο Ιατρικής (IOM) δεν είχαν επαρκή στοιχεία για τον προσδιορισμό της αιτιότητας των παρενεργειών των εμβολίων, αμφισβητώντας τους ισχυρισμούς του ότι «η ασφάλεια των εμβολίων είναι καθιερωμένη στην επιστήμη». 
  • Μια μελέτη του Δρ. Paul Thomas βρήκε ότι τα εμβολιασμένα παιδιά έχουν υψηλότερα ποσοστά διαφόρων προβλημάτων υγείας σε σύγκριση με τα ανεμβολίαστα παιδιά, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για πραγματικά ανεξάρτητες έρευνες. 
  • Οι κριτικοί των εμβολίων υπογραμμίζουν ότι οι προτεινόμενες λύσεις και τα κίνητρα των συγγραφέων της μελέτης, υποδηλώνουν μια προσπάθεια να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη του κοινού στα εμβόλια και όχι να εξετάζονται κριτικά οι ανησυχίες για την ασφάλεια τους. 
  • ••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

 Σε μια εκπληκτική ανατροπή, ο Δρ. Stanley Plotkin, που θεωρείται ευρέως ως ο «νονός» της σύγχρονης εμβολιολογίας, δημοσίευσε στο New England Journal of Medicine  (NEJM) μια εργασία που αναγνωρίζει ότι υπάρχουν σημαντικά κενά στην έρευνα για την ασφάλεια των εμβολίων και ζητά αυξημένη χρηματοδότηση για την αντιμετώπιση αυτών των ελλείψεων. [N Engl J Med (NEJM) 2024;391:102-105

Αυτή η παραδοχή έρχεται μετά από δεκαετίες που το ιατρικό κατεστημένο επιμένει ότι «τα εμβόλια είναι από τις πιο διεξοδικά μελετημένες και ασφαλέστερες ιατρικές παρεμβάσεις». Στη μελέτη, με τίτλο «Funding Postauthorization Vaccine-Safety Science», οι συγγραφείς κάνουν μια σειρά αποκαλύψεων που επιβεβαιώνουν τις ανησυχίες που προβάλλονται εδώ και καιρό από τους υποστηρικτές της ασφάλειας των εμβολίων. [N Engl J Med (NEJM) 2024;391:102-105

Σε ένα σχόλιο, ο επιφανής αμερικανο-εβραίος δικηγόρος Aaron Siri, διευθύνων σύμβουλος της δικηγορικής εταιρείας Siri & Glimstad της Νέας Υόρκης, γράφει: 

«Μετά από δεκαετίες που ο Δρ Stanley Plotkin και οι μαθητές του εμβολιολόγοι επέμεναν ότι “τα εμβόλια είναι τα πιο καλά μελετημένα προϊόντα στον πλανήτη”, έγραψαν ένα άρθρο στο οποίο παραδέχονται το ακριβώς αντίθετο. Παραδέχτηκαν ότι “τα εμβόλια δεν έχουν μελετηθεί σωστά — ούτε πριν από την άδεια ούτε μετά την αδειοδότηση τους”, ότι ”οι κλινικές δοκιμές πριν από την αδειοδότηση τους έχουν περιορισμένα μεγέθη δειγμάτων και διάρκεια παρακολούθησης» και ότι ”δεν υπάρχουν πόροι για μελέτες ασφάλειας των εμβολίων μετά την έγκρισή τους”». [Substack, Injecting Freedom by Aaron Siri July 10, 2024] 

Ομολογίες για την έλλειψη μελετών για την ασφάλεια των εμβολίων 

Μία από τις πιο εντυπωσιακές παραδοχές στη μελέτη είναι η αναγνώριση ότι οι κλινικές δοκιμές για εμβόλια πριν από τη χορήγηση άδειας είναι ανεπαρκείς για την αξιολόγηση της ασφάλειας τους. Οι συγγραφείς της μελέτης αναφέρουν: 

«Απαιτούνται μελέτες μετά την έγκριση ενός εμβολίου για να χαρακτηριστεί πλήρως το προφίλ ασφάλειάς του, και οι κλινικές δοκιμές πριν από την άδεια κυκλοφορίας έχουν περιορισμένα μεγέθη δειγμάτων, διάρκεια παρακολούθησης και ετερογένεια πληθυσμού. Είναι κρίσιμο να εξεταστούν οι παρενέργειες (Ανεπιθύμητα Συμβάντα Μετά την Ανοσοποίηση - AEFIs) που δεν έχουν ανιχνευθεί στις κλινικές δοκιμές, προκειμένου να εξακριβωθεί εάν σχετίζονται αιτιολογικά ή συμπτωματικά με τον εμβολιασμό». [ N Engl J Med 2024;391:102-105

Αυτό καταρρίπτει τους προηγούμενους ισχυρισμούς των υποστηρικτών των εμβολίων ότι οι κλινικές δοκιμές παρέχουν ισχυρά στοιχεία ασφάλειας πριν από την έγκρισή τους. Η παραδοχή ότι αυτές οι δοκιμές έχουν περιορισμένες περιόδους παρακολούθησης είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτη, καθώς οι επικριτές των εμβολίων έχουν από καιρό υποστηρίξει ότι οι πιθανές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις (παρενέργειες) των εμβολίων δεν έχουν μελετηθεί επαρκώς πριν εγκριθούν και συστηθούν για ευρεία χρήση. 

«Επιτρέψτε μου να μεταφράσω: οι κλινικές δοκιμές στις οποίες βασίζεται η αδειοδότηση των παιδικών εμβολίων είναι άχρηστες όσον αφορά την ασφάλεια, δεδομένου ότι δεν έχουν ελεγχθεί ποτέ σε σύγκριση με μια ομάδα εικονικού φαρμάκου. Συνήθως εξετάζουν την ασφάλεια για λίγες μέρες ή εβδομάδες μετά την ένεση και συχνά οι συμμετέχοντες έχουν πολύ λίγα να μετρήσουν οτιδήποτε έχει αξία», γράφει ο Aaron Siri.  [ Substack, Injecting Freedom by Aaron Siri July 10, 2024

Η μελέτη που δημοσιεύθηκε στο NEJM αποκαλύπτει επίσης ότι επί του παρόντος δεν υπάρχει ειδική χρηματοδότηση για μελέτες για την ασφάλεια των εμβολίων μετά την έγκρισή τους. Οι συγγραφείς γράφουν: 

«Αν και η Συμβουλευτική Επιτροπή για τις Πρακτικές Ανοσοποίησης των CDC [The Advisory Committee on Immunization Practices – ACIP] αναγνωρίζει την ανάγκη τους, επί του παρόντος δεν υπάρχουν πόροι για μελέτες ασφάλειας των εμβολίων μετά την αδειοδότηση τους, εκτός των ετήσιων πιστώσεων, οι οποίες πρέπει να εγκρίνονται από το Κογκρέσο κάθε χρόνο». [N Engl J Med 2024;391:102-105

Αυτή η έλλειψη συνεπούς αποκλειστικής χρηματοδότησης είναι ένας λόγος για τον οποίο πολλά σημαντικά ερωτήματα ασφάλειας παραμένουν αναπάντητα επί δεκαετίες μετά την εισαγωγή των εμβολίων. Οι συγγραφείς παραδέχονται ότι «η πρόοδος στην επιστήμη της ασφάλειας των εμβολίων ήταν κατανοητά αργή», αναφέροντας ως βασικούς παράγοντες τα ελλιπή επιδημιολογικά στοιχεία και την ελλιπή κατανόηση των βιολογικών μηχανισμών. [N Engl J Med 2024;391:102-105

Αλλά όπως σημειώνει ο Aaron Siri:

«Είναι αναίσχυντο να προσποιείσαι ότι το αγνοούσες και ότι έκανε επιθέσεις επί δεκαετίες σε όσους ζητούσαν αυτές τις μελέτες, ενώ υποκρινόσουν ότι δεν υπάρχει ένα βουνό τέτοιων μελετών … [και] είναι ντροπιαστικό να υποκρίνεσαι ότι οι ομάδες γονέων που φώναζαν για αυτό το ζήτημα της χρηματοδότησης τέτοιων μελετών επί δεκαετίες, αλλά έπρεπε να αγνοηθούν και να δεχθούν επιθέσεις». [Substack, Injecting Freedom by Aaron Siri July 10, 2024

Σε ένα ιδιαίτερα αποκαλυπτικό απόσπασμα, η μελέτη αναφέρει ότι «δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία για να προσδιοριστεί εάν το 76% των παρενεργειών σχετίζονται ή δεν σχετίζονται με τα εμβόλια». 

«Σε 234 ανασκοπήσεις διαφόρων εμβολίων και των αποτελεσμάτων τους στην υγεία των ληπτών που διεξήχθησαν από το 1991 έως το 2012, το Ινστιτούτο Ιατρικής (IOM), βρήκε ανεπαρκή στοιχεία για να αποδείξει ή να καταρρίψει την αιτιότητα των βλαβών από εμβόλια σε 179 (76%) από τις ανασκοπήσεις που διερεύνησε. Υπάρχει ανάγκη για πιο αυστηρή επιστήμη». [N Engl J Med 2024;391:102-105

[Σημ: Το Ινστιτούτο Ιατρικής (IOM) μετονομάστηκε σε Εθνική Ακαδημία Ιατρικής - National Academy of Medicine - NAM].

 Αυτό το στατιστικό στοιχείο (76%) είναι εκπληκτικό: τo 76% των αρνητικών επιπτώσεων (παρενεργειών) στην υγεία των ληπτών που σχετίζονται με τα εμβόλια οι οποίες εξετάστηκαν από το Ινστιτούτο Ιατρικής (IOM) δεν υπήρχαν αρκετά στοιχεία για να καθοριστεί εάν τα εμβόλια συνδέονταν αιτιολογικά ή όχι με τις επιπτώσεις στην υγεία των ληπτών. Αυτό έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τις επαναλαμβανόμενες ψευδείς διαβεβαιώσεις ότι «η ασφάλεια των εμβολίων είναι επιστημονικά τεκμηριωμένη». 

Στη μελέτη σημειώνεται επίσης ότι ακόμη και για τις γνωστές παρενέργειες των εμβολίων, οι βιολογικοί μηχανισμοί δεν είναι κατανοητοί. Αυτό περιλαμβάνει σοβαρές καταστάσεις όπως το σύνδρομο Guillain-Barré που σχετίζεται με εμβόλια κατά της γρίπης και μυοκαρδίτιδα που συνδέεται με εμβόλια mRNA COVID-19

Οι ειδικοί ζητούν εδώ και καιρό αμερόληπτες έρευνες για την κατανόηση των επιπτώσεων των εμβολιασμών στην υγεία των παιδιών, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι οι φορείς δημόσιας υγείας και οι υποστηρικτές των εμβολίων δεν ενδιαφέρονται να μάθουν την αλήθεια. Ο Aaron Siri γράφει: 

«Εάν ενδιαφέρονται πραγματικά για την αλήθεια σχετικά με το τι προκαλούν τα εμβόλια στους λήπτες και το ρυθμό με τον οποίο συμβαίνουν αυτές οι παρενέργειες, τότε θα πρέπει να επιδιώξουν τη σύγκληση μιας δικομματικής επιτροπής η οποία θα πρώτα θα εξετάσει όλες τις πολύ ενδιαφέρουσες μελέτες και τα σκληρά δεδομένα που υπάρχουν ήδη για αυτό το θέμα (συχνά από επιστήμονες που δεν είναι στο pharma's dole) και θα μπορούσαμε να σχεδιάσουμε πρόσθετες μελέτες μαζί της μελέτες και να τις καταστήσουμε δημόσιες, ώστε όλοι να λάβουν γνώση των αποτελεσμάτων…

Ο Plotkin και οι συν αυτώ θα πρέπει να καλωσορίσουν τις μελέτες που έδειχναν ότι τα εμβόλια “δεν έχουν συμβάλει” στην αύξηση των χρόνιων παιδικών παθήσεων (πολλές από τις οποίες είναι ασθένειες που προκαλούνται από το ανοσοποιητικό) από το 12% των παιδιών στις αρχές της δεκαετίας του 1980 (όταν τα CDC συνιστούσαν 7 ενέσεις ρουτίνας στην παιδική ηλικία) σε πάνω από το 50% των παιδιών σήμερα (όταν τα CDC συνιστούν περισσότερες από 90 ενέσεις ρουτίνας στην παιδική ηλικία).

Και νομίζω ότι θα καλωσόριζαν τέτοιες μελέτες μόνο εάν μπορούν να διαβεβαιώσουν ότι το αποτέλεσμά τους θα δείξει ότι “τα εμβόλια δεν προκαλούν αυτές τις βλάβες”. Αλίμονο, η πραγματικότητα είναι ότι γνωρίζουν ότι υπάρχει ήδη ένα πλήθος μελετών που δείχνουν ότι τα εμβόλια συμβάλλουν σε αυτή την άνοδο. Αλλά ο στόχος τους δεν είναι να μελετήσουν πραγματικά την ασφάλεια των εμβολίων, αλλά να αποδείξουν την “ορθότητα” του αναξιόπιστου προηγούμενου ισχυρισμού τους ότι “τα εμβόλια είναι ασφαλή” και ότι “οι βλάβες προκαλούν είναι σπάνιες”». [Substack, Injecting Freedom by Aaron Siri July 10, 2024] 

Ο Plotkin και οι συν-συγγραφείς της μελέτης, ενώ αναγνωρίζουν ότι υπάρχουν σημαντικά κενά στην επιστήμη της ασφάλειας των εμβολίων, προτείνουν αυξημένη χρηματοδότηση με την αξιοποίηση του καταπιστευματικού ταμείου του Προγράμματος Αποζημίωσης Τραυματισμού Εμβολίων (VICP), σημειώνοντας ότι αυτό το ταμείο, που δημιουργήθηκε από ειδικό φόρο κατανάλωσης στα εμβόλια, έχει πλεόνασμα 4,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων τον Απρίλιο του 2023.  [N Engl J Med 2024;391:102-105

Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθούν τα δηλωμένα κίνητρα των συγγραφέων για την πρόταση αυτών των αλλαγών. Εκφράζουν ανησυχία για την «ευρεία διστακτικότητα του κοινού απέναντι στα εμβόλία» και υποστηρίζουν ότι η αργή πρόοδος στην επιστήμη της ασφάλειας των εμβολίων «έχει επηρεάσει αρνητικά την αποδοχή των εμβολίων». Με άλλα λόγια, ο πρωταρχικός στόχος τους είναι να αυξήσουν την εμπιστοσύνη του κοινού στα εμβόλια — όχι να εξετάζουν κριτικά και ανιδιοτελώς τα θέματα της ασφάλειας των εμβολίων. 

Άρνηση της παραδοχής των ψευδών και της απάτης επί δεκαετίες 

O Aaron Siri σημειώνει ότι οι παραδοχές στη μελέτη στο NEJM έρχονται σε άμεση αντίθεση με διαβεβαιώσεις δεκαετιών από το ιατρικό κατεστημένο. Γράφει: 

«Για δεκαετίες, η ιατρική κοινότητα επέμενε ότι τα εμβόλια είναι το πιο διεξοδικά μελετημένο προϊόν ποτέ. Για παράδειγμα, ο Δρ. Paul Offit δήλωσε: ”Νομίζω ότι πρέπει να είμαστε περήφανοι για τα εμβόλια ως αναμφισβήτητα τα πιο ασφαλή, και καλύτερα ελεγμένα πράγματα που βάζουμε στο σώμα μας’». [Substack, Injecting Freedom by Aaron Siri July 10, 2024

Όμως, υποστηρίζει ο Aaron Siri, οι γονείς παιδιών που έχουν υποστεί βλάβες από εμβόλια και πολλοί άλλοι που εξέφρασαν ανησυχίες για τις ανεπαρκείς μελέτες ασφάλειας των εμβολίων «απομονώνονταν και δέχονταν επίθεση από την ιατρική κοινότητα και τις υπηρεσίες υγείας» επί χρόνια. Η μελέτη του NEJM είναι μια πολύ καθυστερημένη διάψευση των όσων διατείνονταν οι υποστηρικτές των εμβολίων επί δεκαετίες, και τα κίνητρά τους πίσω απ’ αυτή την παραδοχή είναι αμφίβολα:  [ Substack, Injecting Freedom by Aaron Siri July 10, 2024

«Ο Plotkin και οι μαθητές του συνειδητοποιούν ότι δεν μπορούν να ρίξουν βουντού στο κοινό. Δεν μπορούν να κρύψουν την αλήθεια. Έτσι, η μόνη τους επιλογή τους είναι να προσπαθήσουν να συνεργαστούν με την αλήθεια για την οποία έλεγαν ψέματα εδώ και δεκαετίες μέχρι τώρα και να παραδεχτούν ότι δεν υπάρχουν μελέτες που να δείχνουν ότι τα εμβόλια είναι ασφαλή.

Αλλά κάνοντας αυτή την παραδοχή, βολικά αποτυγχάνουν να παραδεχτούν ότι για δεκαετίες έλεγαν ψέματα και εξαπατούσαν το κοινό υποστηρίζοντας ότι “τα εμβόλια είναι τα πιο διεξοδικά ελεγμένα προϊόντα ασφάλειας στον πλανήτη” και ότι “οι άνθρωποι θα πρέπει να είναι σίγουροι ότι δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία για την ασφάλεια των εμβολίων”

Η πραγματική τους ατζέντα είναι ξεκάθαρη, και δεν είναι να μελετήσουν την ασφάλεια των εμβολίων, αλλά μάλλον να επιβεβαιώσουν αυτό που ήδη πιστεύουν. Αυτό είναι ξεκάθαρο από το γεγονός ότι, ενώ στο άρθρο τους παραδέχονται ότι δεν έχουν γίνει μελέτες ασφάλειας των εμβολίων πριν και μετά την αδειοδότηση των εμβολίων, ωστόσο γράφουν ότι “οι σοβαρές βλάβες από τα εμβόλια είναι σπάνιες”. Αλλά πώς το ξέρουν αυτό, εφόσον δεν έχουν γίνει οι μελέτες για την ασφάλειά τους,;». [Substack, Injecting Freedom by Aaron Siri July 10, 2024

Ο Aaron Siri επισημαίνει επίσης ότι οι συγγραφείς του άρθρου στο NEJM αγνοούν τις υπάρχουσες μελέτες που εντοπίζουν βλάβες από τα εμβόλια ή τα συστατικά τους. Υποστηρίζει ότι μια πραγματικά αμερόληπτη έρευνα θα πρέπει να λάβει υπόψη το σύνολο των υπαρχόντων στοιχείων αντί να ξεκινά από την απολύτως αστήρικτη υπόθεση ότι τα σοβαρά ανεπιθύμητα συμβάντα είναι σπάνια. [Int J Risk Saf Med. 2024;35(2):159-180

Μελέτη: τα εμβολιασμένα παιδιά έχουν υψηλότερα ποσοστά ασθένειας από τα ανεμβολίαστα 

Μια μελέτη που διεξήχθη από τον Δρ. Paul Thomas και τον James Lyons-Weiler για μια περίοδο 10 ετών σε ένα παιδιατρικό ιατρείο, εξέτασε τις επιπτώσεις στην υγεία σε εμβολιασμένα και σε ανεμβολίαστα παιδιά. Ston Δρ Thomas epibl;huhke αναστολή της ιατρικής του άδειας λόγω της υπεράσπισης της ενημερωμένης συγκατάθεσης προκειμένου για εμβολιασμούς. 

Η έρευνα τους, που δημοσιεύτηκε στο International Journal of Environmental Research and Public Health, διαπίστωσε ότι τα εμβολιασμένα παιδιά είχαν υψηλότερα ποσοστά διαφόρων προβλημάτων υγείας σε σύγκριση με τα ανεμβολίαστα παιδιά. [Int J Environ Res Public Health. 2020 Nov; 17(22): 8674] Αυτά τα προβλήματα υγείας περιλάμβαναν: 

Αλλεργίες

Αναπνευστικά προβλήματα

Αναπνευστικές λοιμώξεις

Άσθμα

Γαστρεντερίτιδα

Έκζεμα

Ζητήματα συμπεριφοράς

Ιγμορίτιδα

Λοίμωξη του μέσου αυτιού

Φλόγωση της μεμβράνης των βλεφάρων 

Ας σημειωθεί ότι η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) παρατηρήθηκε σε ένα μικρό ποσοστό στα εμβολιασμένα παιδιά αλλά δεν παρατηρήθηκε σε κανένα ανεμβολίαστο παιδί. Η μελέτη ανέφερε επίσης χαμηλότερα ποσοστά Διαταραχής του Αυτιστικού Φάσματος και ΔΕΠΥ σε σύγκριση με τους εθνικούς μέσους όρους. Οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι τα ανεμβολίαστα παιδιά όπως διαπιστώνεται στην καθημερινή ιατρική πρακτική ήταν τουλάχιστον εξίσου υγιή με, αν όχι πιο υγιή από τα εμβολιασμένα παιδιά. [Int J Environ Res Public Health. 2020 Nov; 17(22): 8674

Οι ερευνητές τόνισαν την ανάγκη για πραγματικά ανεξάρτητες μελέτες σχετικά με αυτό το θέμα, απαλλαγμένες από πιθανές συγκρούσεις συμφερόντων με τη βιομηχανία εμβολίων, για την καλύτερη κατανόηση της σχέσης μεταξύ του εμβολιασμού και των επιπτώσεων τους στην υγεία των παιδιών. 

Οι λύσεις που προτείνουν οι συγγραφείς εγείρουν ερωτήματα για τα αληθινά κίνητρά τους 

Επί δεκαετίες, όσοι εκφράζουν ανησυχίες για την ασφάλεια των εμβολίων απορρίπτονται ως «αντιεπιστήμονες» ή κατηγορούνται ότι θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία. Η μελέτη στο NEJM καταδεικνύει ότι ήταν βάσιμες οι κριτικές των εμβολίων — μεταξύ άλλων και οι σχετικές με τις ανεπαρκείς μελέτες ασφάλειας. 

Η δημοσίευση αυτής της εργασίας σηματοδοτεί μια σημαντική αλλαγή στη δημόσια συζήτηση για την ασφάλεια των εμβολίων. Παραδεχόμενοι τα μεγάλα κενά στις μελέτες ασφάλειας και την αργή πρόοδο της επιστήμης για την ασφάλεια των εμβολίων, ο Plotkin και οι συνεργάτες του επικύρωσαν ανησυχίες που προηγουμένως είχαν απορριφθεί από μεγάλο μέρος του ιατρικού κατεστημένου. 

Ωστόσο, οι λύσεις που προτείνουν και τα δηλωμένα κίνητρα των συγγραφέων της μελέτης εγείρουν σημαντικά ερωτήματα σχετικά με το εάν αυτό αντιπροσωπεύει μια πραγματική στροφή προς μια πιο κριτική εξέταση της ασφάλειας των εμβολίων ή απλώς είναι μια προσπάθεια για ενίσχυση της μειωμένης εμπιστοσύνης του κοινού στα εμβόλια. 

Ο Aaron Siri συνεχίζει:  «Αφού καταλήξανε στο a priori συμπέρασμα ότι "οι βλάβες είναι σπάνιες", αγνοώντας όλες τις υπάρχουσες μελέτες που δείχνουν το αντίθετο, αυτοί οι άνθρωποι έχουν το θράσος να θέλουν να κάνουν έφοδο στο ομοσπονδιακό Ταμείο Αποζημίωσης για Βλάβες από Εμβόλια για να προσποριστούν πιθανώς εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια των φορολογούμενων προκειμένου να κάνουν μελέτες που, αναμφίβολα, θα επιδιώκουν να επιβεβαιώσουν το προηγούμενο fake-συμπέρασμά τους ότι "οι βλάβες από τα εμβόλια είναι σπάνιες", αγνοώντας τις υπάρχουσες μελέτες που δείχνουν ότι τα εμβόλια προκαλούν σοβαρές βλάβες». [Substack, Injecting Freedom by Aaron Siri July 10, 2024

Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι ο συχνά επαναλαμβανόμενος ψευδής ισχυρισμός ότι τα εμβόλια είναι «η πιο διεξοδικά μελετημένη ιατρική παρέμβαση» δεν έχει πλέον ούτε ίχνος αξιοπιστίας. Όπως καταδεικνύει αυτή η μελέτη, υπάρχουν ακόμη πολλά να μάθουμε για την ασφάλεια των εμβολίων και η αναγνώριση αυτού του γεγονότος είναι ένα σημαντικό βήμα προς την καθιέρωση της ενημερωμένης συναίνεσης και τις διαφανείς πολιτικές εμβολιασμού. 

Σε μια συγκλονιστική ανατροπή, ο «νονός της εμβολιολογίας» Stanley Plotkin παραδέχεται ότι υπάρχουν μεγάλα κενά στις μελέτες για την ασφάλεια των εμβολίων, επικυρώνοντας τις ανησυχίες που είχαν απορρίπτονταν επί δεκαετίες. Αυτή η πρωτοποριακή παραδοχή θα μπορούσε να αναδιαμορφώσει τη συζήτηση για τα εμβόλια και να θέσει υπό αμφισβήτηση την επί δεκαετίες προπαγάνδα των οργανισμών δημόσιας υγείας.

Η [ΔΙΑΣΤΡΟΦΙΚΗ] ΑΤΖΕΝΤΑ ΤΟΥ Π.Ο.Υ. ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟ ΠΡΟΣΗΛΥΤΙΣΜΟ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

APOLLODOROS

3 Ιουνίου 2024

[ΣτΕ] Η ΕΦΙΑΛΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΡΟΦΙΚΉ ΑΤΖΕΝΤΑ ΤΟΥ ΠΟΥ για τον Σεξουαλικό Προσηλυτισμό των παιδιών στα σχολεία - από την ηλικία των 0 έως 18 ετών.

ΑΝ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΟΛΩΝ ΓΟΝΙΩΝ, ΘΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΌΤΙ έχουν αντικαταστήσει το (κενό) ΚΕΦΑΛΙ τους με ένα ΚΟΥΤΙ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ. 

Θυμήσου το έξοχο παιδικό θεατρικό έργο "Ο ΜΟΡΜΟΛΗΣ",  του Ράινερ Χάχφελντ, που πρωτοπαρουσιάστηκε στην Ελλάδα από την Ξένια Καλογεροπούλου, το 1973. 

Στο μεταξύ, στον καθ' ημάς χώρο (και όχι χώρα) των ΛΟΑΤΚΙ+ (200), τα "αρμόδια όργανα" άρχισαν να προετοιμάζουν τους τρόπους και τα μέσα εφαρμογής τους στην "εκπαίδευση" (τους), με την οποία θέτουν τους πάντες "εκτός παιδείας". 

Ο «δικαιωματισμός» ενταφιάζει ό,τι απέμεινε από την "δημοκρατία". Κ.Γ. 

 

 

 Η [ΔΙΑΣΤΡΟΦΙΚΗ] Ατζέντα του Π.Ο.Υ. για τη Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση στα Σχολεία

MAZI - Πανελλαδική κίνηση στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση

APOLLODOROS

3 Ιουνίου 2024

 

Η εισαγωγή της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης των μαθητών/τριών στο ελληνικό σχολείο έχει ήδη ξεκινήσει με τον σχεδιασμό προγραμμάτων από το ΙΕΠ (Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού) που απευθύνονται σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης.

Οι στόχοι, οι κατευθυντήριες γραμμές και το περιεχόμενο της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία, όπως καθορίζονται από το ΙΕΠ, βασίζονται στις προτεινόμενες επίσημες οδηγίες του Π.Ο.Υ (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) για το τι οφείλουν να γνωρίζουν τα παιδιά στα διάφορα ηλικιακά στάδια ανάπτυξής τους. 

https://www.icmec.org/wp-content/uploads/2016/06/WHOStandards-for-Sexuality-Ed-in-Europe.pdf 

Αρκετοί από εμάς θα σκεφτούμε πως η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των παιδιών θα έπρεπε να έχει ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια, καθώς, πράγματι, είναι απαραίτητο τα παιδιά μας να γνωρίζουν περί των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων ασθενειών, της εγκυμοσύνης, των τρόπων αντισύλληψης, πώς να δημιουργούν υγιείς σχέσεις, τι συνιστά συναίνεση και τι όχι, να μάθουν να μην ενδίδουν σε πιεστικές καταστάσεις, να μπορούν να κρίνουν πότε είναι έτοιμα συναισθηματικά για σεξουαλικές σχέσεις, να ξεπεράσουν θέματα ταμπού για να είναι πιο ευτυχισμένα, ισορροπημένα,  ασφαλή και προστατευμένα. Εδώ όμως έχουμε κάτι ριζικά διαφορετικό!  

Κατ’ αρχάς, ο Π.Ο.Υ. προτείνει σαν απαραίτητη ηλικία έναρξης της σεξουαλικής αγωγής στα παιδιά την ηλικία των… 0 χρόνων. Δηλαδή, αμέσως με το που θα γεννηθεί το παιδί. Και το ερώτημα είναι: τι ακριβώς μπορείς να πεις σε ένα μωρό και τι να καταλάβει άραγε περί σεξουαλικής ζωής; Εν πρώτοις, προκαλεί έκπληξη αυτή η επιλογή, αφού ο Π.Ο.Υ. συνεργάζεται με πληθώρα επιστημόνων οι οποίοι σίγουρα έχουν υπόψη τους ότι τα παιδιά 0 ετών δεν έχουν ανάγκη από τέτοια ενημέρωση. 

Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση έχει ήδη ξεκινήσει να διδάσκεται σε όλες τις βαθμίδες στο ελληνικό σχολείο χωρίς να υπάρχει βιβλίο ή συγκεκριμένη ύλη. Αυτή η διαπίστωση συνιστά από μόνη της το πρώτο και βασικότατο σημείο εκτροχιασμού, εφόσον σε ένα τέτοιο ευαίσθητο θέμα, οι γονείς δεν έχουν την παραμικρή ενημέρωση για το τι διδάσκονται τα παιδιά τους. Όχι μόνο δεν τους ζητείται η συγκατάθεση,  αλλά και δεν έχουν κανέναν τρόπο να ενημερωθούν για το ακριβές περιεχόμενο της διδασκαλίας.  Επίσης, η απουσία συγκεκριμένης ύλης αφήνει το περιθώριο να διαμορφώνεται το «μάθημα» σύμφωνα με υποκειμενικές αντιλήψεις και την εκάστοτε μόδα  και ιδεολογία, ώστε τελικά αντί να προστατεύει τα παιδιά, να τα εκθέτει σε μεγαλύτερους κινδύνους, για τους οποίους οι γονείς θα έχουν παντελή άγνοια. 

Παρακάτω, παραθέτουμε πίνακες με τα βασικά σημεία από τις σχετικές οδηγίες του Π.Ο.Υ., σύμφωνα με τις οποίες τα παιδιά των ηλικιακών ομάδων  0-4, 4-6, 6-9, 9-12, 12-15, 15-18 θα διδάσκονται διάφορες «χρήσιμες» πληροφορίες και δεξιότητες. Θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε τα στοιχεία που θεωρούμε προβληματικά ως προς την αγωγή των παιδιών μας: 

Στην ηλικία 0-4 τα μωρά και τα νήπια θα διδάσκονται, ανάμεσα σε άλλα, σύμφωνα με τον [πολύ-διεφθαρμένο] Π.Ο.Υ.:

Για την εγκυμοσύνη και την αναπαραγωγή

Για τα διαφορετικά είδη οικογένειας (υιοθεσία)

Για το  σωστό λεξιλόγιο

Για τον αυνανισμό στην πρώτη παιδική ηλικία

Για την ανακάλυψη του σώματος (γεννητικών οργάνων) / Η απόλαυση είναι   φυσιολογική

Για τις έμφυλες ταυτότητες (gender identities)

Να μιλάνε για ευχάριστα / δυσάρεστα συναισθήματα αναφορικά με το σώμα τους (με το γεγονός ότι βρίσκονται σε αυτό το σώμα)

Να έχουν θετικά συναισθήματα για το βιολογικό τους φύλο  (sex) και το κοινωνικό τους φύλο (gender)

Να λένε «όχι» (μοντέλο 3 βημάτων - πες όχι - φύγε μακριά - μίλα σε κάποιον που εμπιστεύεσαι)

Για τα δικαιώματα τους, δηλ. το δικαίωμα να είναι ασφαλή και προστατευμένα

Να εξερευνήσουν τις έμφυλες ταυτότητες

Για την αίσθηση ότι μπορούν να πάρουν τις δικές τους αποφάσεις 

Σ̲τ̲ο̲ ̲σ̲τ̲ά̲δ̲ι̲ο̲ ̲α̲υ̲τ̲ό̲ ̲τ̲α̲ ̲π̲α̲ι̲δ̲ι̲ά̲ ̲η̲λ̲ι̲κ̲ί̲α̲ς̲ ̲2̲ ̲-̲3̲ ̲ ̲ε̲τ̲ώ̲ν̲ ̲σ̲ύ̲μ̲φ̲ω̲ν̲α̲ ̲μ̲ε̲ ̲τ̲ο̲ν̲ ̲Π̲.̲Ο̲.̲Υ̲.̲ ̲:̲

Μαθαίνουν ότι είναι αγόρια ή κορίτσια  (αναπτύσσουν την έμφυλη ταυτότητά τους)

Έχουν μεγάλη ανάγκη για φυσική επαφή (τους αρέσει να κάθονται στα πόδια κάποιου ή να τα χαϊδεύουν)

Μαθαίνουν τα «πρέπει» και τα «δεν πρέπει» (κοινωνικές νόρμες) 

Στο στάδιο δηλαδή που ακόμα δεν ξέρουν να μιλάνε ή να τρώνε μόνα τους, ο [πολύ-διεφθαρμένος] Π.Ο.Υ. κρίνει σκόπιμο και απαραίτητο να μάθουν για τον αυνανισμό και μάλιστα να το διδαχθούν από κάποιον. Εδώ τίθεται και το ερώτημα για το ποιος θα είναι αυτός που θα το «διδάξει» στο μωρό και το νήπιο. Ο βρεφονηπιοκόμος μήπως; Και πώς θα γίνει αυτό πρακτικά; Στην ηλικία που τα παιδιά θα πρέπει να μαθαίνουν τα όρια και τις κοινωνικές νόρμες, ο Π.Ο.Υ. προτείνει ένας ενήλικας να τους μαθαίνει τη «δεξιότητα» του αυνανισμού, ενώ μέχρι σήμερα θα καταγγέλλαμε έναν ενήλικα που θα αποτολμούσε να «ενημερώσει» ένα βρέφος / νήπιο για κάτι τέτοιο. Νέα όρια και νέες νόρμες! 

Με τον ίδιο τρόπο, θα μαθαίνουν για τις έμφυλες ταυτότητες. Για το βιολογικό φύλο και το κοινωνικό φύλο. Η διάκριση σε βιολογικό - κοινωνικό φύλο, η συσχέτιση με τα συναισθήματά τους σχετικά με αυτό και η εξερεύνηση των έμφυλων ταυτοτήτων είναι θέματα που, αν μη τι άλλο, τίθενται σε πολύ πρώιμο στάδιο με κίνδυνο τα παιδιά να μπερδευτούν στην ηλικία ακριβώς που διαμορφώνουν αίσθηση φύλου, αλλά απέχουν πολύ απ’ το να μπορούν να κρίνουν αυτά που τους πλασάρονται. Είναι σχεδόν βέβαιο, ότι ο «ειδικός» του Π.Ο.Υ. θα αναλάβει να παραθέσει τα «κοινωνικά φύλα» (αγόρι ή κορίτσι ή bisexual ή ρευστού φύλου ή queer ή ασέξουαλ ή πανσέξουαλ ή κάποιο άλλο από τα 107 κοινωνικά φύλα που ήδη υπάρχουν – αν δεν έχουν αυξηθεί ακόμη), γεγονός που θα τους προκαλέσει σύγχυση (η οποία θα ενισχυθεί αργότερα και άλλο στην εφηβεία). 

Επίσης, θα διδαχτούν να μιλάνε για ευχάριστα / δυσάρεστα συναισθήματα αναφορικά με το σώμα τους με το γεγονός ότι βρίσκονται σε αυτό το σώμα. Βλέπουμε πως εισάγεται η έννοια «γεννημένος στο λάθος σώμα», που σημαίνει ότι μπορεί να έχεις π.χ. σώμα κοριτσιού φαινομενικά και βιολογικά, αλλά δεν είναι απαραίτητο πως είσαι και κορίτσι (gender dysphoria). 

Στο σημείο αυτό σημαντικό ρόλο έρχεται να παίξει το «σωστό λεξιλόγιο». Το σωστό λεξιλόγιο πρέπει να το διδαχτεί όσο νωρίτερα γίνεται, για να μάθει αυτές τις έννοιες, που θα χρησιμοποιεί στην υπόλοιπη ζωή του. 

Ήδη βλέπουμε να καθιερώνεται σταδιακά η εισαγωγή του ουδέτερου γένους στη θέση του αρσενικού και του θηλυκού, όταν αναφερόμαστε σε ανθρώπους. 

Στις ηλικίες 4-6 τα παιδιά θα μάθουν σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ.:

Για τους μύθους γύρω από την αναπαραγωγή (πχ. τα παιδιά τα φέρνει ο πελαργός) και τα βασικά της αναπαραγωγής

▪ Για τα σεξουαλικά συναισθήματα (εγγύτητα, απόλαυση, ενθουσιασμός)

▪ Για τον αυνανισμό

▪ Να μιλάνε για σεξουαλικά ζητήματα (επικοινωνιακές δεξιότητες)

▪ Να εδραιώσουν την έμφυλη ταυτότητά τους

▪ Για τις σχέσεις του ίδιου φύλου

▪ Για τα διαφορετικά είδη οικογενειακών σχέσεων

▪ Για τη σεξουαλική κακοποίηση (υπάρχουν κακοί άνθρωποι)

▪ Να αναγνωρίζουν και να διαχειρίζονται τις διαφορετικές αξίεςνα είναι ανοιχτοί και να μην επικρίνουν

▪ Να σέβονται τις διαφορετικές νόρμες σχετικά με τη σεξουαλικότητα. 

Σ̲τ̲ο̲ ̲σ̲τ̲ά̲δ̲ι̲ο̲ ̲ ̲α̲υ̲τ̲ό̲ ̲τ̲α̲ ̲π̲α̲ι̲δ̲ι̲ά̲ ̲4̲-̲6̲ ̲ε̲τ̲ώ̲ν̲ ̲σ̲ύ̲μ̲φ̲ω̲ν̲α̲ ̲μ̲ε̲ ̲τ̲ο̲ν̲ ̲ ̲Π̲.̲Ο̲.̲Υ̲.̲:̲

▪ Ενδιαφέρονται για την αναπαραγωγή (θέλουν να μάθουν πώς γεννιούνται τα παιδιά)

▪ Τα περισσότερα αρχίζουν να γίνονται ντροπαλά σχετικά με τα σώμα τους και αρχίζουν να βάζουν όρια

▪ Αναπτύσσουν ξεκάθαρες ιδέες για τους ρόλους των φύλων

▪ Συχνά μπερδεύουν τη φιλία με τον έρωτα (είμαι ερωτευμένος) 

Για τα παιδιά των 4-6 ετών, ο Π.Ο.Υ. προτείνει να διδάξουν οι παιδαγωγοί τα βασικά της αναπαραγωγής, προφανώς μέσα από εικονογραφημένα βιβλία, αφού τα παιδιά βρίσκονται ακόμη σε ηλικία που μαθαίνουν μέσα από την εικόνα. 

Σύμφωνα με τις οδηγίες του  Π.Ο.Υ.  τα παιδιά πρέπει να εδραιώσουν την  έμφυλη ταυτότητά τους και συγχρόνως να μάθουν για τις διαφορετικές νόρμες σχετικά με τη σεξουαλικότητα, σε μια ηλικία που τα παιδιά ακόμη συχνά μπερδεύουν τη φιλία με τον έρωτα, σύμφωνα με τον παραπάνω πίνακα. Τα παιδιά, λοιπόν, καλούνται να μάθουν για τις σχέσεις ίδιου φύλου σε μια ηλικία που δεν ξεχωρίζουν τη διαφορά μεταξύ έρωτα και φιλίας και πολύ συχνά ταυτίζουν τις έννοιες αυτές. 

Αναρωτιόμαστε, σε τι ωφελεί αυτή η πληροφόρηση περί των ομόφυλων σχέσεων στις ηλικίες 4-6 ετών που τα παιδιά βλέπουν παιδιά και όχι σεξουαλικούς συντρόφους; 

Φαινομενικά αποτελεί πολύ θετικό μήνυμα η οδηγία τα παιδιά να μάθουν να είναι ανοιχτά και να μην επικρίνουν. Αλλά,

▪ Μήπως τελικά ο στόχος είναι να μην κρίνουν, αν λάβουμε υπόψη ότι στην εποχή μας προωθείται η ρευστότητα σχετικά με τον αυτοπροσδιορισμό του κοινωνικού φύλου ανά πάσα στιγμή;

▪ Μήπως ο στόχος είναι τα παιδιά να δέχονται άκριτα οτιδήποτε δηλώσει κάποιος;  

Στην ηλικία των 4-6 ετών γνωρίζουμε ότι το παιδί δεν διαθέτει την ικανότητα να διαχωρίσει τις έννοιες «κρίνω» και «επικρίνω». Έτσι, λοιπόν, εύκολα περνάει το μήνυμα ότι πρέπει να αποδέχεται όλες τις διαφορετικές νόρμες σχετικά με τη σεξουαλικότητα και όχι μόνο. 

Στην ηλικία 6-9 ετών τα παιδιά θα μάθουν σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ. :

Για τις σωματικές αλλαγές / έμμηνο ρύση / εκσπερμάτιση

Για τις επιλογές σχετικά με την εγκυμοσύνη

Για την αντισύλληψη (διαφορετικές μέθοδοι)

Για το σεξ στα media

Για τον αυνανισμό και τη διέγερση  

Για τη σεξουαλική πράξη

Για τη διαφορά μεταξύ φιλίας, έρωτα και λαγνείας

▪ Για τη θετική επίδραση της σεξουαλικότητας στην υγεία και την ευεξία

▪ Για τις ασθένειες  που συνδέονται με τη σεξουαλικότητα

▪ Για τη σεξουαλική βία και επιθετικότητα 

Σ̲τ̲ο̲ ̲σ̲τ̲ά̲δ̲ι̲ο̲ ̲α̲υ̲τ̲ό̲ ̲ ̲τ̲α̲ ̲π̲α̲ι̲δ̲ι̲ά̲ ̲7̲-̲9̲ ̲ ̲ε̲τ̲ώ̲ν̲ ̲σ̲ύ̲μ̲φ̲ω̲ν̲α̲ ̲μ̲ε̲ ̲τ̲ο̲ν̲ ̲Π̲.̲Ο̲.̲Υ̲.̲:̲

Αρχίζουν να νιώθουν άβολα με το να είναι γυμνά μπροστά σε άλλους.

Ρωτάνε λιγότερο για το σεξ, γιατί έχουν καταλάβει ότι δεν είναι σωστό να μιλάνε δημόσια για αυτό.

▪ Φαντασιώνονται πολύ, χρησιμοποιώντας οτιδήποτε δουν γύρω τους. Μπερδεύουν τη φαντασία με την πραγματικότητα πολύ συχνά φαντασιώνονται π.χ. ότι αγαπάνε κάποιον και μερικές φορές μπορεί να νιώθουν ερωτευμένα με κάποιον του ίδιου φύλου

Χρησιμοποιούν μερικές φορές λέξεις σχετικές με το σεξ, χωρίς όμως να καταλαβαίνουν τι λένε. 

Στις ηλικίες 6-9 ετών οι πληροφορίες γίνονται πιο συγκεκριμένες σχεδόν για όλες τις πτυχές της σεξουαλικής πράξης. Ιδιαίτερη εντύπωση μάς προκαλεί η διδασκαλία για το σεξ στα media.

Δηλαδή, σε παιδιά 6-9 χρονών, τι ακριβώς θα πει ή θα δείξει κανείς; Και ποιο είναι το επιδιωκόμενο όφελος;

Αν λάβουμε υπόψη ότι τα παιδιά σ’ αυτήν την ηλικία φαντασιώνονται πολύ και για τα πάντα, ενώ ταυτόχρονα μπερδεύουν πολλές φορές την φαντασία με την πραγματικότητα, τότε το να τα εκθέσουμε σε τέτοιες πληροφορίες, γιατί να μην τα ωθήσει σε εθισμό σε τέτοιο υλικό και σε σεξουαλικές πράξεις σε ένα πλαίσιο αθώου παιχνιδιού;

Σ̲τ̲ι̲ς̲ ̲η̲λ̲ι̲κ̲ί̲ε̲ς̲ ̲9̲-̲1̲2̲ ̲ε̲τ̲ώ̲ν̲ ̲τ̲α̲ ̲π̲α̲ι̲δ̲ι̲ά̲ ̲θ̲α̲ ̲μ̲ά̲θ̲ο̲υ̲ν̲ ̲σ̲ύ̲μ̲φ̲ω̲ν̲α̲ ̲μ̲ε̲ ̲τ̲ο̲ν̲ ̲Π̲.̲Ο̲.̲Υ̲.̲:̲

Για τις αλλαγές στην εφηβεία (σωματικές / πνευματικές / συναισθηματικές / κοινωνικές)

Για τα αναπαραγωγικά όργανα (μέγεθος, σχήμα γεννητικών οργάνων κλπ.)

Για την αντισύλληψη (μύθοι γύρω από την αντισύλληψη)

Για τα συμπτώματα εγκυμοσύνης / συνέπειες του μη-ασφαλούς σεξ (ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη)

Για τις διαφορές ανάμεσα στο βιολογικό φύλο και το κοινωνικό φύλο (biological sex vs gender identity)

▪ Για την επίδραση των ανισοτήτων στις σχέσεις με βάση το φύλο

▪ Για τα συμπτώματα, τους κινδύνους και τις συνέπειες μη ασφαλών, δυσάρεστων και ανεπιθύμητων σεξουαλικών εμπειριών (σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και ψυχολογικές επιπτώσεις)

▪ Για τους διαφορετικούς τύπους σεξουαλικής κακοποίησης

▪ Για την ηλικία συναίνεσης

Για την επίδραση της πορνογραφίας στις σεξουαλικές επιλογές και τη σεξουαλική συμπεριφορά

Να αποκτήσουν ευχέρεια στα σύγχρονα μέσα (πώς να διαχειρίζονται την πορνογραφία) 

Σ̲τ̲ο̲ ̲σ̲τ̲ά̲δ̲ι̲ο̲ ̲α̲υ̲τ̲ό̲ ̲τ̲α̲ ̲π̲α̲ι̲δ̲ι̲ά̲ ̲1̲0̲-̲1̲1̲ ̲ε̲τ̲ώ̲ν̲ ̲σ̲ύ̲μ̲φ̲ω̲ν̲α̲ ̲μ̲ε̲ ̲τ̲ο̲ν̲ ̲Π̲.̲Ο̲.̲Υ̲.̲:̲

Μπαίνουν στην  εφηβεία (!)

Ενδιαφέρονται για τη σεξουαλικότητα των ενηλίκων

Είναι αγνά και αυθόρμητα, όταν κάποιος τους μιλάει για το σεξ 

Σε αυτό το στάδιο, που είναι η προεφηβική φάση και η είσοδος στην εφηβεία, κάποια πράγματα ασφαλώς και θα ήταν θετικό και χρήσιμο να εξηγηθούν στα παιδιά, όπως οι μεταβολές που συντελούνται σωματικά, συναισθηματικά, πνευματικά, και οι αλλαγές στον κοινωνικό τους ρόλο. Είναι σαφέστατα σκόπιμο να γίνει αυτή η συζήτηση έτσι ώστε τα παιδιά να είναι κατά το δυνατό προετοιμασμένα για αυτές. 

Για άλλη μια φορά όμως, φαίνεται ότι υπάρχει εμμονή με την ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και τους τρόπους αντισύλληψης, πράγμα για το οποίο θα ξαναγίνει λόγος. 

Σε αυτό το σημείο οι παιδαγωγοί θα πρέπει να διδάξουν όχι μόνο τους τρόπους αντισύλληψης, αλλά και να «απομυθοποιήσουν» (σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ.) κάποιες μεθόδους αντισύλληψης, στις οποίες οι γυναίκες προφανώς είναι επιφυλακτικές. 

Φαίνεται ότι τελικά θα κληθούμε ως παιδαγωγοί να «απομυθοποιήσουμε» την επιφύλαξη που δείχνουν πολλές γυναίκες απέναντι στο αντισυλληπτικό χάπι ή σε κάποια άλλη μέθοδο αντισύλληψης. Δηλαδή, καλούμαστε να μιλήσουμε για λήψη φαρμακευτικών σκευασμάτων ή άλλες ιατρικές πράξεις και να διαλύσουμε κάθε επιφύλαξη, που, ενδεχομένως, έχει κάποιος για τυχόν ανεπιθύμητες ενέργειες ή παρενέργειες; 

Πέρα από το γεγονός ότι ως παιδαγωγοί δεν έχουμε τις γνώσεις για να αναφερθούμε σε τέτοια ζητήματα, όμως, ακόμη κι αν τις είχαμε, ποια η σκοπιμότητα να προκαταλάβουμε παιδιά ηλικίας 9-12 ετών για τέτοια ζητήματα; Δηλαδή ζητήματα (όπως η πρόσληψη ενός φαρμακευτικού σκευάσματος ή οποιαδήποτε άλλη ιατρική πράξη)  που αφορούν καθαρά προσωπική στάση σε μεγαλύτερη ηλικία και απαιτούν ενδελεχή διερεύνηση και κριτική αξιοποίηση των πληροφοριών.  

Στο στάδιο αυτό, τα παιδιά θα διδαχθούν εκ νέου για το κοινωνικό και το βιολογικό φύλο. Η επιμονή στη διάκριση αυτή οδηγεί το παιδί στο να εμπεδώσει ότι μπορεί να είναι ό,τι δηλώσει, σε μια ηλικία που και το σώμα και τα συναισθήματά του αλλάζουν διαρκώς και ξεκινά να ανακαλύπτει τον εαυτό του. Εισάγεται σταδιακά και όλο και πιο έντονα η ιδέα της «αλλαγής φύλου» σε πολύ πρώιμο στάδιο της ηλικίας των παιδιώνΤο μεγάλο θέμα εδώ είναι κατά πόσο οι οδηγίες αυτές θα ωθήσουν ένα  παιδί αυτής της ηλικίας σε διαδικασία, μέσω φαρμακευτικής αγωγής, «διόρθωσης του λάθους» ανάμεσα στο βιολογικό και κοινωνικό φύλο του, προτού το παιδί ακόμη να έχει καταλάβει καλά τι του συμβαίνει. 

Επιπλέον, τα παιδιά θα ενημερωθούν ξανά για τη σεξουαλική κακοποίηση και τις μορφές της, τις επιπτώσεις στον ψυχισμό του ατόμου, για την πορνογραφία και τις επιπτώσεις της στις σεξουαλικές επιλογές και τη σεξουαλική συμπεριφορά. Συνεπώς, σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ. οι παιδαγωγοί θα κληθούν να δείξουν στα παιδιά όλες τις συμπεριφορές / καταστάσεις που θέλουμε να αποφεύγουν και το πώς να χειρίζονται τα media σε σχέση με την πορνογραφία. 

▪ Μήπως όμως με αυτόν τον τρόπο, το μόνο που θα καταφέρουν είναι να βάλουν στο μυαλό των παιδιών συμπεριφορές και καταστάσεις που τα παιδιά δεν γνώριζαν; 

Και πώς εκ των υστέρων θα πείσουν τα παιδιά ότι αυτό δεν είναι επιθυμητό; 

Και τελικά, ενώ ο Π.Ο.Υ. μάς ενημερώνει ότι τα παιδιά σε αυτή την ηλικία είναι αγνά και αυθόρμητα όταν μιλούν για το σεξ,  εύκολα μπορεί να γίνει αντιληπτό ότι μετά τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση απ’  τον Π.Ο.Υ. δεν θα είναι πια! 

Σ̲τ̲ι̲ς̲ ̲η̲λ̲ι̲κ̲ί̲ε̲ς̲ ̲1̲2̲-̲1̲5̲ ̲ε̲τ̲ώ̲ν̲ ̲τ̲α̲ ̲π̲α̲ι̲δ̲ι̲ά̲ ̲θ̲α̲ ̲μ̲ά̲θ̲ο̲υ̲ν̲ ̲σ̲ύ̲μ̲φ̲ω̲ν̲α̲ ̲μ̲ε̲ ̲τ̲ο̲ν̲ ̲Π̲.̲Ο̲.̲Υ̲.̲:̲ 

Για την κλειτοριδεκτομή / περιτομή / παρθενορραφή

▪ Για τον εμμηνορρυσιακό κύκλο και δευτερεύοντα σεξουαλικά μέρη του σώματος

Για τις συνέπειες της πρώιμης γονεϊκότητας – αντισύλληψη – αποφάσεις σε περίπτωση ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης

Για τις υπηρεσίες σχετικά με την αντισύλληψη (συμπτώματα εγκυμοσύνης και προμήθεια αντισύλληψης από ειδικό)

Για την εγκυμοσύνη (και σε ομόφυλα ζευγάρια) και στειρότητα

Για την ευχαρίστηση / αυνανισμό / οργασμό

Για την έκτρωση (και τη στάση τους απέναντι στην έκτρωση) και για την υιοθεσία

Για την έμφυλη ταυτότητα (gender identity) και τον σεξουαλικό προσανατολισμό (αποκάλυψη ότι είναι ομοφυλόφιλοι και ομοφυλοφιλία)

▪ Για την σεξουαλική κακοποίηση (πώς να την αποφύγουν και πού να βρουν υποστήριξη)

▪ Για την επικίνδυνη σεξουαλική συμπεριφορά (αλκοόλ, ναρκωτικά, media, bullying, πίεση από συνομηλίκους, πορνεία)

▪ Για τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα (HIV)

Για το πώς να διαχειρίζονται αντικρουόμενες αξίες μεταξύ των ίδιων και των οικογενειακών και κοινωνικών αξιών και νορμών

▪ Για το πώς  να διαχειρίζονται την πορνογραφία

Για το ότι η σεξουαλικότητα είναι ευέλικτη (flexible) στην κοινωνία ή σε ένα γκρουπ

 Σ̲τ̲ο̲ ̲σ̲τ̲ά̲δ̲ι̲ο̲ ̲ ̲α̲υ̲τ̲ό̲ ̲τ̲α̲ ̲π̲α̲ι̲δ̲ι̲ά̲ ̲1̲2̲-̲1̲5̲ ̲ε̲τ̲ώ̲ν̲ ̲σ̲ύ̲μ̲φ̲ω̲ν̲α̲ ̲ ̲μ̲ε̲ ̲τ̲ο̲ν̲ ̲Π̲.̲Ο̲.̲Υ̲.̲:̲ 

Τα περισσότερα αγόρια μπαίνουν στην εφηβεία. Έχουν την πρώτη εκσπερμάτισή τους στην ηλικία των 13 (κατά μέσο όρο)

Τα κορίτσια μπαίνουν στην εφηβεία δύο χρόνια νωρίτερα απ’ τα αγόρια και έχουν την πρώτη περίοδο στα 12 (κατά μέσο όρο)

▪ Οι έφηβοι μπορεί να είναι πολύ αβέβαιοι σχετικά με την ανάπτυξη του σώματός τους (Τι είναι νορμάλ; Αναπτύσσονται πολύ αργά σε σχέση με τους συνομηλίκους  τους;)

▪ Οι έφηβοι πρέπει να συνηθίσουν το «νέο τους σώμα», νιώθοντας συχνά άβολα και αμήχανα

Ανακαλύπτουν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό. 

Και ενώ έχουν μιλήσει ήδη για την αναπαραγωγή σε προηγούμενο στάδιο της «επιμόρφωσής» τους, σε αυτό το στάδιο θα ενημερωθούν για τις επιλογές στην εγκυμοσύνη, δηλαδή ενημέρωση σχετικά με μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Με λίγα λόγια, σε μια ηλικία που τα παιδιά δεν έχουν τη δυνατότητα να επεξεργαστούν σφαιρικά και ολόπλευρα το ζήτημα της άμβλωσης, εμείς καλούμαστε ως παιδαγωγοί να τους το διδάξουμε ως επιλογή. Προφανώς, με το σύνθημα «Δικό μου είναι το σώμα, δική μου και η επιλογή» η άμβλωση παρουσιάζεται ως ατομικό ζήτημα - δικαίωμα του ατόμου που βρίσκεται στο δίλημμα, καθώς αποκρύπτεται τεχνηέντως η ύπαρξη άλλης ζωής, αυτής του εμβρύου. Με αυτόν τον τρόπο το μεγάλο και σύνθετο ζήτημα της ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης παρουσιάζεται ως ζήτημα ρουτίνας και απλής προσωπικής προτίμησης.  ▪ Σε ποιο σημείο διδάσκεται η διάσταση της εγκυμοσύνης ως συνδημιουργίας μιας νέας ζωής και η ανάληψη της ευθύνης των επιλογών στην ερωτική ζωή; 

Σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ. τα παιδιά θα μάθουν πώς να διαχειρίζονται αντικρουόμενες αξίες μεταξύ των ίδιων και των οικογενειών τους. Θα μάθουν δηλαδή πώς να υπερασπίζονται τις νέες αξίες που τους έχουν εμφυτεύσει με τη διαπαιδαγώγηση αυτή. 

Αυτό σημαίνει ότι οι ειδικοί (!!!) αναλαμβάνουν περισσότερες αρμοδιότητες, έχοντας τη δυνατότητα να συμβουλεύουν τα παιδιά εν αγνοία των γονιών τους. Και με αυτόν τον τρόπο, σταδιακά φτάνουμε στην αντίληψη ότι όποιος γονέας έρθει σε αντίθεση με το παιδί του και με όσα του δίδαξαν στο σχολείο, θεωρείται ότι το καταπιέζει, καταπατά τα δικαιώματά του και συνεπώς το κακοποιεί.  Ήδη συμβαίνει σε χώρες όπως η Αγγλία και οι ΗΠΑ, όπου οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να διαφωνήσουν με τα παιδιά τους σε σχέση με αυτά τα θέματα.

Στην πιο ευάλωτη ηλικία ως προς το τι είναι νορμάλ και τι όχι, οι έφηβοι θα έχουν βομβαρδιστεί με μια σειρά από νέες νόρμες με συνέπεια την παντελή σύγχυσή τους. Εκεί που πρέπει να μπορούν να βρουν σταθερές (ακριβώς επειδή σωματικά και πνευματικά βρίσκονται σε μια μεταβατική περίοδο της ζωής τους με πολλές αλλαγές που δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμες, αλλά ούτε και πάντα ευχάριστες για τους ίδιους) έρχεται μια ομάδα «ειδικών» να τους κάνει τα πάντα ρευστά και συγκεχυμένα. Τι χειρότερο για έναν έφηβο; Πρόκειται για  μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να περάσει το μήνυμα ότι «είσαι γεννημένος στο λάθος σώμα, αν νιώθεις άβολα με το σώμα σου», στην  ηλικία που ούτως ή άλλως ενδέχεται να νιώθει ο έφηβος  άβολα με το σώμα του, επειδή δεν το έχει συνηθίσει ακόμα, σε μια ηλικία που το σώμα του διαρκώς αλλάζει.

Ακόμη και αν οι έφηβοι έχουν αποφασίσει την έμφυλη ταυτότητά τους, ο Π.Ο.Υ έρχεται να προκαλέσει μεγαλύτερη σύγχυση, εμμένοντας στο ζήτημα των έμφυλων ταυτοτήτων και  τονίζοντας ότι «η σεξουαλικότητα είναι ευέλικτη (flexible) στην κοινωνία ή σε ένα γκρουπ».

Αναρωτιόμαστε λοιπόν, γιατί  ο Π.Ο.Υ. επαναφέρει συνεχώς το ζήτημα των έμφυλων ταυτοτήτων και της ευέλικτης σεξουαλικότητας εφόσον, σύμφωνα με τις παραπάνω οδηγίες του, αυτά εδραιώνονται στην ηλικία  των 4-6 ετών;

Φαίνεται ότι το ζήτημα αυτό κατέχει κεντρική θέση στην ιδεολογία που προωθεί ο Π.Ο.Υ. Έτσι τα παιδιά μετά από την διαπαιδαγώγηση αυτή, θα βρίσκονται σε πλήρη σύγχυση και στη θεωρία και στην πράξη. 

Σ̲τ̲η̲ν̲ ̲η̲λ̲ι̲κ̲ί̲α̲ ̲τ̲ω̲ν̲ ̲1̲5̲ ̲ε̲τ̲ώ̲ν̲ ̲κ̲α̲ι̲ ̲ά̲ν̲ω̲ ̲τ̲α̲ ̲π̲α̲ι̲δ̲ι̲ά̲ ̲θ̲α̲ ̲μ̲ά̲θ̲ο̲υ̲ν̲ ̲σ̲ύ̲μ̲φ̲ω̲ν̲α̲ ̲μ̲ε̲ ̲τ̲ο̲ν̲ ̲Π̲.̲Ο̲.̲Υ̲.̲:̲

▪ Για την παρένθετη μητρότητα, ιατρικώς  υποβοηθούμενη αναπαραγωγή

▪ Για την εγκυμοσύνη (και σε ομόφυλα ζευγάρια) – στειρότητα – άμβλωση - αντισύλληψη (επείγουσα αντισύλληψη) και υπηρεσίες αντισύλληψης

▪ Για γενετικά τροποποιημένα μωρά («designer» babies, genetics)

▪ Για τον εορτασμό των σεξουαλικών διαφορών

Σ̲τ̲ο̲ ̲σ̲τ̲ά̲δ̲ι̲ο̲ ̲α̲υ̲τ̲ό̲ ̲τ̲α̲ ̲π̲α̲ι̲δ̲ι̲ά̲ ̲1̲6̲-̲1̲8̲ ̲ε̲τ̲ώ̲ν̲ ̲σ̲ύ̲μ̲φ̲ω̲ν̲α̲ ̲μ̲ε̲ ̲τ̲ο̲ν̲ ̲ ̲Π̲.̲Ο̲.̲Υ̲.̲:̲

Ξέρουν πιο ξεκάθαρα αν είναι ετεροφυλόφιλοι ή ομοφυλόφιλοι

▪ Πειραματίζονται με τις σχέσεις (!) 

Σ’ αυτή τη φάση θα ενημερωθούν για τη δυνατότητα παρένθετης μητρότητας και για την ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγήΑς έχουμε κατά νου ότι και οι δύο περιπτώσεις αποτελούν μια πολύ επικερδή βιομηχανία που δεν θα ευημερούσε, αν η εγκυμοσύνη δεν μετατρεπόταν σε εμπόρευμα. Εάν σκεφτούμε πως οι γυναίκες που θα διαθέσουν τον εαυτό τους ως παρένθετες μητέρες, συνήθως ζουν σε φτωχές χώρες υπό άθλιες συνθήκες και ουσιαστικά νοικιάζουν το σώμα τους, εύκολα αντιλαμβανόμαστε ότι ένα διαφορετικό είδος εμπορίου σώματος κανονικοποιείται στη συνείδηση των παιδιών.   

Μεγαλύτερη εντύπωση προκαλεί ότι οι παιδαγωγοί–ειδικοί (!) θα μιλήσουν στα παιδιά για «designer» babies και geneticsδηλαδή για τη δυνατότητα να παραγγείλουν μωρό, έτσι όπως το επιθυμούν. Παρατηρούμε ότι με αυτόν τον τρόπο, τα παιδιά θα εξοικειωθούν με μεθόδους ευγονικής (crisper). Και η ευγονική (πάγια ναζιστική πρακτική και ζητούμενο) κανονικοποιείται, ενώ συγχρόνως διαμορφώνεται το έδαφος για την αποδοχή της ολοκληρωτικής παρέμβασης της «επιστήμης» στην ανθρώπινη ύπαρξη και στη διαιώνιση του ανθρώπινου είδους. Αναρωτιόμαστε αν θα υπάρξει ενημέρωση για θέματα βιοηθικής που προκύπτουν από τέτοια ζητήματα. 

Τέλος, θα μάθουν για τον εορτασμό των σεξουαλικών διαφορών (π.χ. pride festival).  Είναι προφανές πως η ενημέρωση των παιδιών για γιορτές σχετικά με τις σεξουαλικές διαφορές, έχει στόχο τον εντυπωσιασμό των παιδιών. Όσο πιο πολύ γιορτάζεται η διαφοροποίηση στον σεξουαλικό προσανατολισμό, τόσο περισσότερο γίνεται και ένα είδος μόδας, που πολλά παιδιά θα την ακολουθήσουν άκριτα, όπως κάνουν με οτιδήποτε είναι στη μόδα. Η ουσία πάντως είναι πως τα παιδιά διδάσκονται την εμμονή με τις διακρίσεις βάσει φύλου που οδηγεί στην υποβάθμιση της ανθρώπινης οντότητας («είμαι μόνο το φύλο μου»).  

Μια συνολική αποτίμηση  

Γενικώς, στο πρόγραμμα οδηγιών του Π.Ο.Υ. υπάρχουν πολλά σημεία που φανερώνουν μια προσπάθεια «προσηλυτισμού» σε συγκεκριμένη ιδεολογία. Υπάρχουν βεβαίως, και θετικά πράγματα που διδάσκονται τα παιδιά, αλλά ακόμη και αυτά παρουσιάζονται σε πρώιμο στάδιο. Θίγονται ζητήματα πολύ νωρίτερα σε σχέση με τα πραγματικά ενδιαφέροντα του παιδιού και τη δυνατότητα που έχει να τα  επεξεργάζεται.  

Η σεξουαλικοποίηση των νηπίων που επιχειρείται, στρεβλώνει το πρότυπο ανάπτυξης του παιδιού και το εισάγει πρώιμα σε ψυχοσυναισθηματικές καταστάσεις δυσανάλογες με την ηλικία του. Ουσιαστικά ανατρέπονται τα αναπτυξιακά στάδια που μέχρι τώρα γνωρίζουμε από τις παιδαγωγικές και άλλες επιστήμες. Η απομάγευση του ερωτισμού και το εκ των προτέρων καναλιζάρισμά του αποστερεί από το παιδί τον αυθορμητισμό και την πολύτιμη παιδική ανεμελιά που του παρέχει την ευκαιρία για ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του. Η άκαιρη ενασχόληση των παιδιών με το θέμα και η κατάργηση της ιδιωτικότητάς τους αποτελούν πλήγμα για την ψυχική τους ισορροπία. 

Τίθενται όλα αυτά τα θέματα τόσο νωρίς, και τελικά τα παιδιά εύκολα μπερδεύονται, και μάλιστα, στην ηλικία ακριβώς που διαμορφώνουν αίσθηση φύλου και απέχουν πολύ απ’ το να μπορούν να κρίνουν αυτά που τους πλασάρονται.    

▪ Ποιο είναι το βαθύτερο νόημα της προτεινόμενης σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης;

▪ Να αντιμετωπίσουν τα παιδιά την ερωτική ζωή ως διαδικασία που έχει κάποια καταγεγραμμένα προβλήματα και προτεινόμενες λύσεις σαν πρωτόκολλα; 

▪ Μήπως ακόμα και η έννοια της «σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης» έχει υιοθετηθεί από το «ορθό, το σωστό λεξιλόγιο» ώστε η ουσία της ερωτικής ζωής να υποβαθμίζεται σε μια χρηστική αντίληψη του σώματος;

▪ Τι περιμένουμε από αυτήν την τεχνοκρατική αντίληψη; 

▪ Πού είναι οι βαθύτερες δυνάμεις που οφείλει αυτό το εγχείρημα να καλλιεργήσει, ώστε να είναι ψυχικά, πνευματικά και σωματικά δυνατοί οι έφηβοι να μεταβούν ομαλά στην ερωτική ζωή με αυτοσεβασμό και ισορροπίες;

Το βασικό πρόβλημα που εντοπίζουμε είναι ότι η ιδεολογία woke, που προωθείται, ταυτίζει τις διαφορετικές πτυχές της προσωπικότητας αλλά και τις διαφορετικές προσωπικότητες με τα φύλα. Έτσι, σε ένα παιδί που η συναισθηματική του κατάσταση είναι ρευστή ή αλλάζουν στοιχεία της προσωπικότητάς του, μπορεί να προκληθεί σύγχυση, νομίζοντας ότι αλλάζει και φύλο.

Οι κατευθυντήριες οδηγίες του Π.Ο.Υ. δεν αφήνουν το περιθώριο να εξοικειωθεί το παιδί - έφηβος με τον εαυτό του – αντιθέτως σπεύδουν να τον προκαταλάβουν. Ουσιαστικά διακόπτουν τη φυσιολογική διαδικασία της εφηβείας σε ψυχολογικό και συναισθηματικό επίπεδο, αφού στην ουσία δεν του επιτρέπουν να ζήσει την εφηβεία, η οποία μπορεί να είναι ταραχώδης και άβολη για πολλούς, αλλά απαραίτητη για την ενηλικίωση του ανθρώπου.

Όπως γνωρίζουμε, ο Π.Ο.Υ. λειτουργεί μέσα σε ένα ασαφές πλαίσιο (GPPP Global Public-private partnerships) όπου οι συμμετέχουσες χώρες πληρώνουν περίπου το 10% των απαραίτητων πόρων για την λειτουργία του, ενώ το υπόλοιπο 90% διατίθεται από τις φαρμακευτικές εταιρείες. Δηλαδή θα επιτρέψουμε να δοκιμάζεται στα παιδιά μας ό,τι εκπορεύεται από το σύμπλεγμα Φαρμακοβιομηχανία - Π.Ο.Υ. - Κυβερνήσεις - ΜΜΕ, το οποίο επιβάλλει τα ιδεολογήματά του εις βάρος του επιστημονικού λόγου και διαλόγου; 

Είναι εμφανές ότι η ομάδα στόχευσης της βιομηχανίας αυτής είναι τα όσο το δυνατόν νεαρότερα άτομα. Ήδη, είναι γνωστό ότι προωθείται η ιδέα της «θεραπευτικής» αγωγής με puberty blockers (αναστολείς της εφηβείας – αναστολείς ορμονών) στην προεφηβική και εφηβική ηλικία, των οποίων τα αποτελέσματα είναι εν πολλοίς μη αναστρέψιμαγεγονός που συχνά αποκρύπτεται από τα παιδιά και τους γονείς – σε περίπτωση που κάποιο παιδί αλλάξει γνώμη και δεν προχωρήσει την «θεραπεία αλλαγής φύλου». Και επειδή η απόφαση για «αλλαγή φύλου», είναι καθοριστική για τη ζωή κάποιου δεν είναι δυνατόν  να αντιμετωπίζεται ως παιχνίδι δραστηριοτήτων μέσα από εκπαιδευτικά προγράμματα. 

Ακόμη όμως, και αν δεχτούμε ότι είναι καλοπροαίρετη αυτή η προσπάθεια του Π.Ο.Υ., προκύπτουν κάποια εύλογα ερωτήματα: 

▪ Γιατί πρέπει να εστιάσουμε σε ρόλους φύλων, εάν ο στόχος είναι η εξάλειψη των στερεοτύπων;

Γιατί να μην δούμε τον άνθρωπο ως την πολυδιάστατη οντότητα που είναι;

Γιατί τα προγράμματα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης να εστιάζουν στις διαφορές με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό και μάλιστα να προτείνουν και τον εορτασμό τους; 

Ισότητα και πρόοδος είναι πλέον να κρίνεις τον άνθρωπο με βάση τις σεξουαλικές του προτιμήσεις;

Αν ακολουθήσουμε τη λογική του «είσαι ό,τι δηλώσεις» τότε κάποιος μπορεί να δηλώσει και να γίνεται αποδεκτό ότι είναι και:

▪ Διαφορετικής φυλετικής προέλευσης (μαύρος, ασιάτης, λευκός, ινδιάνος κλπ);

▪ Αλλης ηλικίας (νεότερος, ηλικιωμένος, βρέφος);

▪ Αλλου είδους (γάτα, ιπποπόταμος, καμηλοπάρδαλη κλπ);

▪ Αλλης υλικής υπόστασης (φεγγάρι, διαστημόπλοιο, εκατομμυριούχος, συνταξιούχος στα 20 κλπ); 

Πώς συνδέεται η επιμόρφωση για παραγγελία μωρών με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά  σε ένα πρόγραμμα που θεωρητικά αποσκοπεί στην ισότητα και την διαφορετικότητα των ανθρώπων; 

Δυστυχώς, φαίνεται πως η Ατζέντα του ΠΟΥ προωθεί συγκεκριμένες αξίες, ήθη, νόρμες. και συμφέροντα. Και δείχνει ότι αποτελεί υψηλής προτεραιότητας δράση, και όχι μια απλή προσπάθεια διαπαιδαγώγησης. Μην ξεχνάμε ότι όλο το πρόγραμμα οργανώνεται από ένα πανίσχυρο δίκτυο ΜΚΟ, διεθνών οργανισμών, πανεπιστημίων, ΜΜΕ, social media, σειρών, ταινιών που προμοτάρουν το ίδιο πράγμα,  ενώ η όποια αμφισβήτηση λοιδορείται ενορχηστρωμένα. 

Είναι μια επίθεση στα φύλα και τις μεταξύ τους σχέσεις  (ομοφυλόφιλες, ετεροφυλόφιλες), καθώς όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με την καθημερινή ζωή του ανθρώπου τίθενται στη βάση του φύλου και μόνο, και μάλιστα στη βάση των διαφορών του φύλου. Μια ατζέντα που αυτοπροσδιορίζεται ως θετική, αλλά τελικά αποτελεί επίθεση ενάντια στην κοινωνία. 

Αρχικά, πρόκειται για μια πρωτοφανή επίθεση στην παιδική αθωότητα, καθώς ο Π.Ο.Υ  εκθέτει τα παιδιά από πολύ μικρά σε ιδέες που τα ίδια δεν είναι σε θέση να αξιολογήσουν και να κρίνουν και τα ωθεί σε μια θέαση των πραγμάτων που δεν βασίζεται σε καμία λογική και σε καμία επιστημονική αλήθεια. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι το πρόγραμμα αυτό τα παρακινεί τα παιδιά να πειραματιστούν με ουσίες που προκαλούν μη αναστρέψιμες αλλαγές και τα εκθέτει σε προσλαμβάνουσες που αποτελούν ψυχολογική και πνευματική κακοποίηση λόγω της εξαιρετικά πρώιμης έκθεσής τους σε αυτές. Υποδεικνύει στα παιδιά το ηθικό υπόβαθρο της νέας εποχής και τα «εξοπλίζει» με ένα λεξιλόγιο (jargon) που κάνει την όλη ιδεοληψία επιστημονικοφανή.  

Αποτελεί επίθεση στις αξίες, γιατί σχετικοποιεί τα πάντα και άρα αφήνει το περιθώριο σε κατακριτέες απόψεις, ιδεολογίες και διαστροφές (όπως η παιδεραστία) να βρίσκουν γόνιμο έδαφος και ίσως και αποδοχή (ως τελικά άλλη μια ιδιαιτερότητα την οποία "οφείλουμε" να σεβαστούμε στο πλαίσιο της αποδοχής, της συμπερίληψης και της ισότητας). 

Η σεξουαλικοποίηση των νηπίων προωθείται στο όνομα των δικαιωμάτων του παιδιού, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για απώλεια των δικαιωμάτων του αλλά και των δικαιωμάτων των γονέων έναντι των παιδιών τους. Η οικογένεια έπαιζε ανέκαθεν τον ρόλο του βασικότερου φορέα κοινωνικοποίησης και προστάτη του παιδιού. Γι’ αυτό άλλωστε και στον Αστικό Κώδικα προβλέπεται ο όρος «γονική μέριμνα» που περικλείει ένα σύνολο δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των γονέων και λήγει όταν το τέκνο αποκτά πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα. 

Ποιες επιστημονικές μελέτες λοιπόν κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι πρέπει να περιοριστούν τα δικαιώματα του γονιού έναντι του παιδιού του; 

▪ Θεωρούν ότι ο έφηβος έχει την ωριμότητα και την κριτική ικανότητα, ώστε να λαμβάνει αποφάσεις που αφορούν την ψυχοσωματική του υγεία - ισορροπία, κατά την περίοδο όπου βρίσκεται σε δοκιμαστικό στάδιο μερικής ανάληψης ευθυνών;  

Ποια ιδεοληψία επιβάλλει να είναι τα παιδιά εκτεθειμένα απέναντι στις διάφορες μόδες και κινδύνους και οι γονείς ανίσχυροι να τα βοηθήσουν; 

Ο δικαιωματισμός και ο αυθαίρετος αυτοπροσδιορισμός ήδη έχουν επιφέρει τριγμούς στην κοινωνία και σύγκρουση,  αντί για ομόνοια και σύμπνοια. Ήδη βλέπουμε άνδρες που αυτοπροσδιορίζονται ως γυναίκες να διεκδικούν το γυναικείο χώρο, όπως για παράδειγμα στα γυναικεία αθλήματα, στις γυναικείες τουαλέτες, στις γυναικείες φυλακές, αποτελώντας μια νέα απειλή για τις γυναίκες καθώς αυτές εκτοπίζονται ή ευθέως εκτίθενται σε κίνδυνο.     

Η πιο μεγάλη επίθεση είναι αυτή ενάντια στη λογική, γιατί απαιτείται να αποδεχτεί κανείς την παράνοια, καθώς η συγκεκριμένη ιδεολογία που προωθείται, βασίζεται στην αυθαιρεσία του «είσαι ό,τι δηλώσεις». Έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο η «πρόοδος» που πλέον - τουλάχιστον στον Αγγλοσαξωνικό κόσμο - δεν μπορούν να δώσουν τον ορισμό της γυναίκας. 

Η ατζέντα αυτή αποτελεί βόμβα στα θεμέλια της κοινωνικής συνοχής καθώς σχετικοποιεί και ρευστοποιεί τα πάντα. Όλα είναι υποκειμενικά, δεν υπάρχει αντικειμενική αλήθεια, άρα τα μέλη της κοινωνίας δεν μπορούν να σχετιστούν βάσει ηθών, εθίμων και αξιών, που έχουν προκύψει από την ίδια την κοινωνία, αλλά πρέπει να αποδέχονται μια μόνιμη ρευστότητα επιβεβλημένη από κάποιους «ειδικούς». Σε αντίθετη περίπτωση, όποιος απορρίπτει αυτή την υποκειμενικότητα των πάντων, στοχοποιείται και διώκεται ως φοβικός, φασίστας και ρατσιστής - όροι που χρησιμοποιούνται πλέον με μεγάλη ευκολία και καταχρηστικά για όποιον προσπαθεί να σκεφτεί λογικά, προβληματίζεται και αμφισβητεί. 

Η ρευστότητα των φύλων σε συνδυασμό με την ολοένα και μεγαλύτερη (έως ολοκληρωτική) παρέμβαση της επιστήμης στην ανθρώπινη ύπαρξη συμβαδίζει με την πορεία προς τον Μετανθρωπισμό (trans-humanism, trans-sexual), όπου οι ταυτότητες εν γένει είναι ρευστές (δεν υπάρχουν πολιτισμικά χαρακτηριστικά, σύνορα, όρια) με στόχο τον μετασχηματισμό του ανθρώπου μέσω της τεχνολογίας και της γενετικής σε εργαλειακά τροποποιημένο – κοινωνικά αυτοματοποιημένο όν. 

 Σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ., αυτοί που υποτίθεται ότι θα βοηθήσουν το παιδί είναι οι ειδικοί. Κι εμείς καλούμαστε να εμπιστευτούμε τυφλά τους "ειδικούς", τους ίδιους "ειδικούς" που συνιστούσαν απομόνωση και κλείσιμο των σχολείων στην περίοδο του covid, που στέρησε γνώσεις και κοινωνικοποίηση στα παιδιά, ενώ δημιούργησε  ψυχοκοινωνικά  προβλήματα και, όπως και οι ίδιοι ειδικοί παραδέχτηκαν αργότερα, μειώθηκε το προσδόκιμο ζωής των παιδιών μας εξαιτίας των περιοριστικών μέτρων. 

Και αναρωτιόμαστε ξανά: 

Ποιοι θα είναι τελικά αυτοί που θα διαπαιδαγωγήσουν σεξουαλικά τα παιδιά; Μήπως θα είναι κάποιοι βαθείς γνώστες του παιδικού ψυχισμού, φωτισμένοι και χαρισματικοί δάσκαλοι;

Αυτά που θα διδάξουν θα είναι αμερόληπτα και όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικά και ωφέλιμα για τα παιδιά;

Θα βασίζονται σε επιστημονικά πορίσματα και σοβαρές μελέτες ή θα είναι τυχάρπαστες θεωρίες, που λόγω των ελλειμμάτων και των αντιφάσεών τους θα μεταβάλλονται αναγκαστικά διαρκώς σύμφωνα με την εκάστοτε μόδα; 

Τα θέματα που σχετίζονται με τη σεξουαλικότητα του εφήβου άπτονται πρωτίστως της αρμοδιότητας των γονέων, εφόσον η εφηβεία δεν ακολουθεί πανομοιότυπο μοτίβο εξέλιξης σε όλα τα παιδιά μιας ηλικιακής ομάδας και εφόσον οι γονείς είναι σε θέση να γνωρίζουν καλύτερα και να παρακολουθούν στενότερα από κάθε άλλον την ανάπτυξη αλλά και τις ιδιαιτερότητες του δικού τους παιδιού.

Ούτε το γεγονός ότι η σεξουαλική ωρίμανση στον άνθρωπο ξεκινά από τη στιγμή που γεννιέται, ούτε κάποιες «αναλαμπές» σεξουαλικού ενδιαφέροντος κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας, αλλά ούτε και η επικαλούμενη ανάγκη προστασίας του παιδιού από αυξανόμενα περιστατικά σεξουαλικής βίας, τίποτα απ’ όλα αυτά δεν δικαιολογεί οριζόντιες παρεμβάσεις «εκπαίδευσης»  στον μαθητικό πληθυσμό. 

Μέσα σε αυτή την αυταρχική και άνωθεν  επιβεβλημένη θεώρηση των πραγμάτων, το άτομο καλείται να ζήσει ως μονάδα που δεν μπορεί να σχετιστεί πραγματικά με τους άλλους, είτε λόγω επιβαλλόμενων διαχωρισμών και διακρίσεων, είτε υπό το φόβο του διωγμού του (cancel culture). Έτσι απομονωμένος και κλεισμένος στον εαυτό του ο καθένας μας γίνεται ευκολότερα χειραγωγήσιμος. 

▪ Μήπως νέες αντιπαλότητες επινοούνται, χωρίς κανένα πραγματικό υπόβαθρο, που οδηγούν σε διαχωρισμούς των ανθρώπων;  

▪ Μήπως νέες θεωρίες επινοούνται που επιχειρούν να εμφανίσουν τους τρόπους που οι ανθρώπινες κοινωνίες έχουν οργανώσει ως τώρα τη ζωή τους σαν ξεπερασμένους;

▪ Μήπως είναι θεωρίες που επιχειρούν να σχετικοποιήσουν τα πάντα, έτσι ώστε να εμποδίσουν το παιδί να αναπτύξει διάκριση, δημιουργώντας σύγχυση, αποπροσανατολισμό, έλλειψη ελεύθερης επιλογής και τον εύκολο χειρισμό του; Θα το επιτρέψουμε; 

▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪

Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο και θα θέλατε να στηρίξετε τη συνέχεια της δουελιάς του APOLLODOROS, ο παρακάτω σύνδεσμος είναι μια επιλογή για να προσφέρετε ένα καφέ στον APOLLODOS - Ko-fi 

     
 

Διαβάστε:

Η "Ενιαία Υγεία" (“One Health”) Θα Δώσει Στον Γενικό Δικτάτορα Του ΠΟΥ Την Εξουσία Να Δρομολογεί Κλιματικά Λουκέτα 

APOLLODOROS

   

 

 

Ο ΕΠΟΜΕΝΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 

Οι σημερινές περιφερειακές συγκρούσεις μοιάζουν με αυτές που προκάλεσαν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο

Hal Brands

FOREIGN AFFAIRS

26 Ιανουαρίου 2024 

https://www.foreignaffairs.com/united-states/next-global-war?check_logged_in=1

 

Η εποχή μετά τον Ψυχρό Πόλεμο ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1990, με φιλόδοξα οράματα για την παγκόσμια ειρήνη. Και τελείωσε τρεις δεκαετίες αργότερα, με αυξανόμενους κινδύνους παγκόσμιου πολέμου. Σήμερα, η Ευρώπη βιώνει την πιο καταστροφική στρατιωτική της σύγκρουση εδώ και γενιές. Η Μέση Ανατολή μαστίζεται από μια βάναυση σύγκρουση μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς που διαχέει τη βία και την αστάθεια σε όλη την περιοχή. Η Ανατολική Ασία, ευτυχώς, δεν βρίσκεται σε πόλεμο, αλλά δεν είναι ακριβώς ειρηνική, καθώς η Κίνα πιέζει τους γείτονές της και συγκεντρώνει στρατιωτική ισχύ με ταχύτατους ρυθμούς. Το γεγονός ότι πολλοί Αμερικανοί δεν συνειδητοποιούν το πόσο κοντά  βρίσκεται ο κόσμος να καταστραφεί από άγριες, αλληλοσυνδεόμενες συγκρούσεις, ίσως οφείλεται στο ότι έχουν ξεχάσει πώς προέκυψε ο τελευταίος παγκόσμιος πόλεμος. 

Όταν οι Αμερικανοί σκέφτονται τον παγκόσμιο πόλεμο, συνήθως σκέφτονται τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο —ή το μέρος του πολέμου που ξεκίνησε με το χτύπημα της Ιαπωνίας στο Περλ Χάρμπορ τον Δεκέμβριο του 1941. Μετά από αυτή την επίθεση και την επακόλουθη κήρυξη πολέμου από τον Αδόλφο Χίτλερ κατά των ΗΠΑ. Η σύγκρουση ήταν ένας ενιαίος, περιεκτικός αγώνας μεταξύ αντίπαλων συμμαχιών σε ένα παγκόσμιο πεδίο μάχης. Αλλά ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε ως τρεις χαλαρά συνδεδεμένους αγώνες για την πρωτοκαθεδρία σε βασικές περιοχές που εκτείνονταν από την Ευρώπη έως την Ασία-Ειρηνικό – οι οποίοι τελικά κορυφώθηκαν και συνενώθηκαν σε παγκόσμιο επίπεδο. Η ιστορία αυτής της περιόδου αποκαλύπτει τις πιο σκοτεινές πτυχές της στρατηγικής αλληλεξάρτησης σε έναν κόσμο που έχει καταρρεύσει από τον πόλεμο. Παρουσιάζει επίσης άβολους παραλληλισμούς με την κατάσταση που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή η Ουάσιγκτον. 

Οι ΗΠΑ δεν αντιμετωπίζουν μια επίσημη συμμαχία αντιπάλων, όπως κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Μάλλον δεν θα δούμε μια επανάληψη ενός σεναρίου στο οποίο οι αυταρχικές δυνάμεις κατακτούν τεράστιες περιοχές της Ευρασίας και των παραθαλάσσιων περιοχών της. Ωστόσο, με τους πολέμους στην Ανατολική Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή να μαίνονται ήδη, και τους δεσμούς μεταξύ των αναθεωρητικών κρατών να γίνονται και πιο έντονοι, το μόνο που θα χρειαζόταν είναι μια σύγκρουση στον αμφισβητούμενο δυτικό Ειρηνικό για να προκύψει ένα άλλο εφιαλτικό σενάριο – στο οποίο το διεθνές σύστημα κατακλύζεται από έντονες και αλληλένδετες περιφερειακές συγκρούσεις και δημιουργούν μια κρίση παγκόσμιας ασφάλειας που δεν μοιάζει σε τίποτα με το 1945. Ένας κόσμος σε κίνδυνο θα μπορούσε να γίνει ένας κόσμος σε πόλεμο. Και οι ΗΠΑ δεν είναι καθόλου έτοιμες να αντιμετωπίσουν μιά τέτοια πρόκληση. 

ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ 

Οι αμερικανικές αναμνήσεις του Β' Παγκοσμίου Πολέμου σημαδεύονται ανεξίτηλα από δύο μοναδικές πτυχές της εμπειρίας των ΗΠΑ.

Πρώτο, οι ΗΠΑ μπήκαν στον πόλεμο πολύ αργά – πάνω από 2 χρόνια αφότου ο Χίτλερ συγκλόνισε την Ευρώπη εισβάλλοντας στην Πολωνία και πάνω από 4 χρόνια αφότου η Ιαπωνία ξεκίνησε τον πόλεμο του Ειρηνικού εισβάλλοντας στην Κίνα.

Δεύτερο, οι ΗΠΑ συμμετείχαν στον αγώνα και στα δύο θέατρα του πολέμου ταυτόχρονα. Έτσι, ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος παγκοσμιοποιήθηκε από τη στιγμή που οι ΗΠΑ εισήλθαν σε αυτόν. Από τον Δεκέμβριο του 1941 και μετά, η σύγκρουση παρουσίασε έναν πολύ-ηπειρωτικό συνασπισμό, τη Μεγάλη Συμμαχία, που πολεμούσε ενός άλλου πολύ-ηπειρωτικού συνασπισμού, τον Άξονα, σε πολλαπλά μέτωπα. (Η εξαίρεση ήταν ότι η Σοβιετική Ένωση παρέμεινε σε ειρήνη με την Ιαπωνία από το 1941 έως το 1945.) Αυτός ήταν ένας παγκόσμιος πόλεμος με την πληρέστερη και πιο περιεκτική του έννοια. Ωστόσο, η πιο τρομερή σύγκρουση της ιστορίας δεν ξεκίνησε έτσι. 

Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν αποτέλεσμα της συσσώρευσης τριών περιφερειακών κρίσεων:

Η επίθεση της Ιαπωνίας στην Κίνα και την Ασία-Ειρηνικό. Η προσπάθεια της Ιταλίας για δημιουργήσει μια αυτοκρατορία στην Αφρική και τη Μεσόγειο. Και η προσπάθεια της Γερμανίας να επιβάλει την ηγεμονία της στην Ευρώπη, και όχι μόνο. Κατά κάποιο τρόπο, αυτές οι κρίσεις ήταν πάντα συνδεδεμένες. Καθεμιά απ’ αυτές ήταν έργο ενός απολυταρχικού καθεστώτος με τάσεις προσφυγής στον εξαναγκασμό και τη βία. Καθεμία περιλάμβανε μια προσπάθεια κυριαρχίας σε μια σημαντική παγκόσμια περιοχή. Και καθεμία συνέβαλε σε αυτό που ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Φράνκλινος Ρούσβελτ, το 1937, ονόμασε «εξαπλωμένη επιδημία παγκόσμιας ανομίας». Ακόμα κι έτσι, αυτό δεν ήταν εξαρχής μια ολοκληρωμένη μεγα-σύγκρουση. 

Στην αρχή, οι απολυταρχικές δυνάμεις είχαν λίγα κοινά στοιχεία μεταξύ τους: την ανελεύθερη διακυβέρνηση και την επιθυμία να συντρίψουν το υπάρχον status quo. Στην πραγματικότητα, ο κυνικός ρατσισμός που διαπέρασε τη ναζιστική ιδεολογία θα μπορούσε να λειτουργήσει ενάντια στη συνοχή αυτής της ομάδας: ο Χίτλερ  χλεύαζε κάποτε τους Ιάπωνες ως «λακαρισμένους μισοπιθήκους».

Και παρόλο που αυτές οι χώρες, αρχής γενομένης από το 1936, υπέγραψαν μια σειρά αλληλεπικαλυπτόμενα σύμφωνα ασφαλείας, μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1930, ήταν συχνά αντίπαλοι όσο και σύμμαχοι. Η Γερμανία του Χίτλερ και η Ιταλία του Μουσολίνι συνεργάστηκαν με πολλαπλούς σκοπούς σε κρίσεις για την Αυστρία το 1934 και την Αιθιοπία το 1935. Η Γερμανία μέχρι το 1938, υποστήριζε την Κίνα στον πόλεμο επιβίωσής της ενάντια στην Ιαπωνία, και το 1939 υπέγραψε μια σιωπηρή συμμαχία με τη Σοβιετική Ένωση, πολεμώντας στη συνέχεια σε μια αδήλωτη σύγκρουση εναντίον του Τόκιο στην Ασία. (Η Μόσχα και το Τόκιο υπέγραψαν αργότερα ένα σύμφωνο μη-επίθεσης τον Απρίλιο του 1941, το οποίο ίσχυε μέχρι το 1945). Οι περιφερειακές κρίσεις μόνο σταδιακά συγχωνεύτηκαν και οι αντίπαλοι συνασπισμοί συνενώθηκαν, εξαιτίας παραγόντων που μπορεί να ακούγονται γνωστοί σήμερα. 

Πρώτο, ανεξάρτητα από τους συγκεκριμένους –και μερικές φορές αντικρουόμενους– στόχους τους, οι απολυταρχικές δυνάμεις είχαν μια θεμελιώδη ομοιότητα στον σκοπό. Όλες επιδίωκαν  μια δραματική μεταμόρφωση της παγκόσμιας τάξης πραγμάτων. Όπως δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών της Ιαπωνίας το 1940, «στη μάχη μεταξύ δημοκρατίας και ολοκληρωτισμού, χωρίς αμφιβολία ο ολοκληρωτισμός θα νικήσει και θα ελέγξει τον κόσμο». Υπήρχε μια βασική γεωπολιτική και ιδεολογική αλληλεγγύη μεταξύ των απολυταρχιών του κόσμου, που τις ώθησε στις συγκρούσεις που προκάλεσαν με την πάροδο του χρόνου. 

Δεύτερο, ο κόσμος ανέπτυξε μια διεστραμμένη μορφή αλληλεξάρτησης, καθώς η αστάθεια σε μια περιοχή επιδείνωνε την αστάθεια σε μια άλλη. Απαξιώνοντας την Κοινωνία των Εθνών και δείχνοντας ότι η επιθετικότητα μπορούσε να παραμείνει ατιμώρητη, η επίθεση της Ιταλίας στην Αιθιοπία το 1935 άνοιξε το δρόμο για την εκ νέου στρατιωτικοποίηση της Ρηνανίας από τον Χίτλερ το 1936. Στη συνέχεια, η Γερμανία το 1940 συνέτριψε τη Γαλλία, έσπρωξε το Ηνωμένο Βασίλειο στο χείλος του γκρεμού, και δημιούργησε μια χρυσή ευκαιρία για την ιαπωνική επέκταση στη Νοτιοανατολική Ασία. Ιδιαίτερες τακτικές πέρασαν επίσης από πολεμικό θέατρο σε πολεμικό θέατρο. Η χρήση του τρόμου από αέρος από τις ιταλικές δυνάμεις στην Αιθιοπία, για παράδειγμα, προεικόνιζε τη χρήση του από τις γερμανικές δυνάμεις στην Ισπανία και τις ιαπωνικές δυνάμεις στην Κίνα. Επιπλέον, ο τεράστιος αριθμός των προκλήσεων στην υπάρχουσα τάξη αποπροσανατόλισε και εξασθένησε τους υπερασπιστές της: το Ηνωμένο Βασίλειο έπρεπε να αντιμετωπίσει προσεκτικά τον Χίτλερ στις κρίσεις για την Αυστρία και την Τσεχοσλοβακία το 1938, επειδή η Ιαπωνία απείλησε την αποικιακή αυτοκρατορία της στην Ασία ενώ οι θέσεις της στη Μεσόγειο, ήταν  ευάλωτες από την Ιταλία. 

Αυτοί οι δύο παράγοντες συνέβαλαν σε έναν τρίτο, που ήταν ότι τα προγράμματα ακραίας επιθετικότητας πόλωσαν τον κόσμο και τον χώρισαν σε αντίπαλα στρατόπεδα. Στα τέλη της δεκαετίας του 1930, η Γερμανία και η Ιταλία ενώθηκαν για αμοιβαία προστασία έναντι των δυτικών δημοκρατιών που θα μπορούσαν να προσπαθήσουν να ματαιώσουν τις φιλοδοξίες τους. Το 1940, η Ιαπωνία προσχώρησε στον Άξονα με την ελπίδα να αποτρέψει τις ΗΠΑ από το να παρέμβουν στην επέκτασή της στην Ασία. Μέσω πολλαπλών, αμοιβαία ενισχυόμενων προγραμμάτων περιφερειακού ρεβιζιονισμού, οι τρεις χώρες διακήρυξαν ότι θα δημιουργήσουν μια «νέα τάξη πραγμάτων» στον κόσμο. 

Αυτό το νέο Τριμερές Σύμφωνο δεν πτόησε τελικά τον Ρούσβελτ, αλλά τον έπεισε, όπως έγραψε το 1941, ότι «οι εχθροπραξίες στην Ευρώπη, στην Αφρική και στην Ασία είναι όλες μέρος μιας ενιαίας παγκόσμιας σύγκρουσης». Πράγματι, καθώς ο Άξονας συνέχιζε και η επιθετικότητά του εντάθηκε, ανάγκασε σταδιακά μια τεράστια σειρά χωρών να συγκροτήσουν μια αντίπαλη συμμαχία με στόχο τη ματαίωση αυτών των σχεδίων. Όταν το 1941 η Ιαπωνία επιτέθηκε στο Περλ Χάρμπορ και ο Χίτλερ κήρυξε τον πόλεμο στις ΗΠΑ, οι ΗΠΑ ενεπλάκησαν στις συγκρούσεις στην Ευρώπη και τον Ειρηνικό - και μετέτρεψαν αυτές τις περιφερειακές συγκρούσεις σε παγκόσμιο πόλεμο. 

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΟΝ

Οι παραλληλισμοί μεταξύ αυτής της προηγούμενης εποχής και της σημερινής είναι εντυπωσιακοί. Σήμερα, όπως και στη δεκαετία του 1930, το διεθνές σύστημα αντιμετωπίζει τρεις αιχμηρές περιφερειακές προκλήσεις

Η Κίνα συγκεντρώνει γρήγορα στρατιωτική ισχύ ως μέρος της εκστρατείας της να εκδιώξει τις ΗΠΑ από τον δυτικό Ειρηνικό - και, ίσως, να γίνει η εξέχουσα δύναμη στον κόσμο.

Στην Ευρώπη, ο πόλεμος της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι το δολοφονικό επίκεντρο της μακροχρόνιας προσπάθειάς της να ανακτήσει την πρωτοκαθεδρία στην Ανατολική Ευρώπη και τον πρώην σοβιετικό χώρο.  

Στη Μέση Ανατολή, το Ιράν και η ομάδα των «αντιπροσώπων» του –Χαμάς, Χεζμπολάχ, Χούτι και πολλοί άλλοι – διεξάγει έναν αιματηρό αγώνα για περιφερειακή κυριαρχία ενάντια στο Ισραήλ, τις μοναρχίες του Κόλπου και τις ΗΠΑ.

Για ακόμη φορά, τα θεμελιώδη κοινά σημεία που συνδέουν τα απολυταρχικά κράτη είναι η αυταρχική διακυβέρνηση και η εναντίωση στην υφιστάμενη γεωπολιτική ισορροπία. Σ’ αυτή την περίπτωση, θα επιθυμούσαν να ανατρέψουν την υφιστάμενη παγκόσμια τάξη υπό την ηγεσία των ΗΠΑ που τους στερεί το μεγαλείο που επιθυμούν. Το Πεκίνο, η Μόσχα και η Τεχεράνη είναι οι νέοι «μη-έχοντες» που αγωνίζονται ενάντια στους «έχοντες»: την Ουάσιγκτον και τους συμμάχους της. 

Δύο από αυτές τις προκλήσεις έχουν ήδη μεταβληθεί σε καυτές. Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι μια σύγκρουση «δι’ αντιπροσώπων» μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης. Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν σκέφτεται έναν μακρύ, σκληρό αγώνα που θα μπορούσε να διαρκέσει για χρόνια. Η επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ τον Οκτώβριο 2023 – που υποκινούνταν από το Ιράν, αν και ίσως όχι ρητά – πυροδότησε μια έντονη σύγκρουση που δημιουργεί βίαιη διάχυση της σε αυτή τη ζωτική περιοχή.

Το Ιράν, εν τω μεταξύ, στρέφεται προς τα πυρηνικά όπλα, τα οποία θα μπορούσαν να ωθήσουν τον περιφερειακό ρεβιζιονισμό του, αποζημιώνοντας το καθεστώς του έναντι μιας ισραηλινής ή αμερικανικής απάντησης. Στον δυτικό Ειρηνικό και την ηπειρωτική Ασία, η Κίνα εξακολουθεί να βασίζεται κυρίως στον εξαναγκασμό εκτός πολέμου. Αλλά καθώς η στρατιωτική ισορροπία αλλάζει σε ευαίσθητα σημεία όπως τα στενά της Ταϊβάν ή η Θάλασσα της Νότιας Κίνας, το Πεκίνο θα έχει καλύτερες επιλογές -και ίσως μεγαλύτερη όρεξη- για επιθετικότητα. 

Όπως και στη δεκαετία του 1930, οι απολυταρχικές ρεβιζιονιστικές δυνάμεις δεν βλέπουν πάντα τα μάτια με τα μάτια. Η Ρωσία και η Κίνα επιδιώκουν αμφότερες την υπεροχή στην Κεντρική Ασία. Σπρώχνουν επίσης στη Μέση Ανατολή, με τρόπους που μερικές φορές υπονομεύουν τα συμφέροντα του Ιράν εκεί. Εάν τελικά οι ρεβιζιονιστές απωθήσουν τον κοινό τους εχθρό, τις ΗΠΑ, από την Ευρασία, μπορεί να καταλήξουν να πολεμούν μεταξύ τους για τα λάφυρα – όπως ακριβώς οι δυνάμεις του Άξονα, αν είχαν νικήσει με κάποιο τρόπο τους αντιπάλους τους, σίγουρα θα είχαν στη συνέχεια στραφεί ο ένας εναντίον του άλλου. Ωστόσο, προς το παρόν, οι δεσμοί μεταξύ των ρεβιζιονιστικών δυνάμεων αναπτύσσονται και οι περιφερειακές συγκρούσεις της Ευρασίας γίνονται όλο και πιο στενά αλληλένδετες. 

Η Ρωσία και η Κίνα συμπλησιάζουν όλο και περισσότερο, μέσω της στρατηγικής τους συνεργασίας «χωρίς όρια», η οποία περιλαμβάνει πωλήσεις όπλων, εμβάθυνση της αμυντικής-τεχνολογικής συνεργασίας και επιδείξεις γεωπολιτικής αλληλεγγύης, όπως στρατιωτικές ασκήσεις σε παγκόσμια hot spots. Και ακριβώς όπως το σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ του 1939 επέτρεψε στη Γερμανία και τη Σοβιετική Ένωση να επιτεθούν στην ανατολική Ευρώπη χωρίς να διακινδυνεύσουν σύγκρουση μεταξύ τους, η σινο-ρωσική εταιρική σχέση ειρήνευσε αυτό που κάποτε ήταν τα πιο στρατιωτικοποιημένα σύνορα στον κόσμο και επέτρεψε και στις δύο χώρες να επικεντρωθούν στους ανταγωνισμούς τους με τις ΗΠΑ και τους φίλους τους. Πιο πρόσφατα, ο πόλεμος στην Ουκρανία ενίσχυσε επίσης άλλες Ευρασιατικές σχέσεις –μεταξύ Ρωσίας και Ιράν και μεταξύ Ρωσίας και Βόρειας Κορέας– ενώ εντείνει και συνυφαίνει τις προκλήσεις που θέτουν οι αντίστοιχοι ρεβιζιονιστές. 

Μη επανδρωμένα αεροσκάφη, πυρομαχικά πυροβολικού και βαλλιστικοί πύραυλοι που παρέχονται από την Τεχεράνη και την Πιονγκγιάνγκ —μαζί με την οικονομική βοήθεια που παρέχεται από το Πεκίνο— έχουν στηρίξει τη Μόσχα στη σύγκρουσή της ενάντια στην Ουκρανία και τους δυτικούς υποστηρικτές της. Σε αντάλλαγμα, η Μόσχα φαίνεται να μεταφέρει πιο ευαίσθητη στρατιωτική τεχνολογία και τεχνογνωσία: πουλώντας προηγμένα αεροσκάφη στο Ιράν, φέρεται να προσφέρει βοήθεια στα προηγμένα οπλικά προγράμματα της Βόρειας Κορέας, ίσως ακόμη και να βοηθήσει την Κίνα να κατασκευάσει το επιθετικό υποβρύχιο επόμενης γενιάς. 

Άλλες περιφερειακές διαμάχες αποκαλύπτουν παρόμοια δυναμική. Στη Μέση Ανατολή, η Χαμάς πολεμά το Ισραήλ με κινεζικά, ρωσικά, ιρανικά και βορειοκορεατικά όπλα που συσσωρεύει εδώ και χρόνια. Από τις 7 Οκτωβρίου, ο Πούτιν έχει δηλώσει ότι «οι συγκρούσεις στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή είναι μέρος ενός ενιαίου, ευρύτερου αγώνα που «θα αποφασίσει τη μοίρα της Ρωσίας και ολόκληρου του κόσμου». Και σε έναν άλλο απόηχο του παρελθόντος, οι εντάσεις στα βασικά θέατρα της Ευρασίας αδυνατίζουν τους πόρους των ΗΠΑ, θέτοντας την υπερδύναμη αντιμέτωπη με πολλαπλά διλήμματα ταυτόχρονα. Οι ρεβιζιονιστικές δυνάμεις αλληλοβοηθούνται απλώς κάνοντας τα δικά τους πράγματα. 

Μια κρίσιμη διαφορά μεταξύ της δεκαετίας του 1930 και του σήμερα είναι η κλίμακα του ρεβιζιονισμού. Όσο κακοί κι αν είναι ο Πούτιν και ο Ιρανός Αγιατολάχ Χαμενεΐ, δεν έχουν κυριαρχήσει σε μεγάλα κομμάτια κρίσιμων περιοχών. Μια άλλη κρίσιμη διαφορά είναι ότι η Ανατολική Ασία εξακολουθεί να απολαμβάνει μια αδύναμη ειρήνη. Όμως, με τους Αμερικανούς αξιωματούχους να προειδοποιούν ότι η Κίνα θα μπορούσε να γίνει πιο επιθετική καθώς ωριμάζουν οι δυνατότητές της –ίσως αυτό να συμβεί μόλις το δεύτερο μισό αυτής της δεκαετίας– αξίζει να εξεταστεί τι θα συνέβαινε εάν αυτή η περιοχή εκραγεί. 

Μια τέτοια σύγκρουση θα ήταν καταστροφική από πολλές απόψεις. Η κινεζική επιθετικότητα κατά της Ταϊβάν θα μπορούσε κάλλιστα να πυροδοτήσει έναν πόλεμο με τις ΗΠΑ, φέρνοντας αντιμέτωπους τους δύο πιο ισχυρούς στρατούς του κόσμου -και τα δύο πυρηνικά τους οπλοστάσια. Θα πλήξει το παγκόσμιο εμπόριο με τρόπους που κάνουν τις εκτοπίσεις που προκλήθηκαν από τους πολέμους στην Ουκρανία και τη Γάζα να φαίνονται ασήμαντες. Θα πόλωση περαιτέρω την παγκόσμια πολιτική καθώς οι ΗΠΑ επιδιώκουν να συσπειρώσουν τον δημοκρατικό κόσμο ενάντια στην κινεζική επιθετικότητα – ωθώντας το Πεκίνο σε μια πιο σφιχτή αγκαλιά με τη Ρωσία και άλλες αυταρχικές δυνάμεις. 

Το πιο κρίσιμο, εάν συνδυαστεί με συνεχιζόμενες συγκρούσεις αλλού, ένας πόλεμος στην Ανατολική Ασία θα μπορούσε να δημιουργήσει μια κατάσταση που δεν μοιάζει σε τίποτα με τη δεκαετία του 1940, όπου και οι τρεις βασικές περιοχές της Ευρασίας φλέγονται από μεγάλης κλίμακας βία ταυτόχρονα. Αυτό μπορεί να μην γίνει ένας ενιαίος παγκόσμιος πόλεμος που καλύπτει τα πάντα. Αλλά θα δημιουργούσε έναν κόσμο που μαστίζεται από πόλεμο, καθώς οι ΗΠΑ και άλλοι υπερασπιστές της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων αντιμετώπισαν πολλαπλές, αλληλένδετες συγκρούσεις που εκτείνονται σε μερικά από τα πιο σημαντικά στρατηγικά εδάφη στη γη. 

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΚΑΤΑΙΓΙΔΩΝ 

Υπάρχουν πολλοί λόγοι που μπορεί να μην συμβεί αυτό το σενάριο. Η Ανατολική Ασία θα μπορούσε να παραμείνει ειρηνική , επειδή οι ΗΠΑ και η Κίνα έχουν τεράστια κίνητρα για να αποφύγουν έναν φρικτό πόλεμο. Οι μάχες στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή θα μπορούσαν να υποχωρήσουν. Αλλά ο προβληματισμός για το σενάριο του εφιάλτη εξακολουθεί να αξίζει τον κόπο, καθώς ο κόσμος θα μπορούσε να απέχει μόλις μια κακή διαχείριση κρίσης από μια διάχυτη ευρασιατική σύγκρουση - και οι ΗΠΑ είναι απροετοίμαστες για αυτό το ενδεχόμενο. 

Αυτή τη στιγμή, οι ΗΠΑ προσπαθούν να υποστηρίξουν το Ισραήλ και την Ουκρανία ταυτόχρονα. Οι απαιτήσεις αυτών των δύο πολέμων -μάχες στις οποίες οι ΗΠΑ δεν είναι ακόμη κύριος μαχητής– επεκτείνουν την ικανότητα των ΗΠΑ σε τομείς όπως το πυροβολικό και η αντιπυραυλική άμυνα. Οι αναπτύξεις των ΗΠΑ στα ύδατα γύρω από τη Μέση Ανατολή, με σκοπό να αποτρέψουν το Ιράν και να διατηρήσουν ανοιχτούς τους κρίσιμους θαλάσσιους δρόμους, εξαντλούν τους πόρους του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ. Τα πλήγματα εναντίον στόχων των Χούτι στην Υεμένη καταναλώνουν πόρους, όπως οι πύραυλοι Tomahawk, που θα ήταν αναγκαίοι σε μια σύγκρουση ΗΠΑ-Κίνας. Όλα αυτά είναι συμπτώματα ενός μεγαλύτερου προβλήματος: της συρρίκνωσης των ικανοτήτων του στρατού των ΗΠΑ σε σχέση με τις πολυάριθμες, αλληλένδετες προκλήσεις. 

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2010, το Πεντάγωνο σταδιακά άλλαξε τη στρατιωτική στρατηγική του των ΔΥΟ ΠΟΛΕΜΩΝ  (που προοριζόταν να διεξάγει και να νικήσει σε δύο πολέμους ταυτόχρονα, με αντιπάλους απολυταρχικά κράτη), και επέλεξε τη στρατηγική του ΕΝΟΣ ΠΟΛΕΜΟΥ (με στόχο να εμπλακεί και να νικήσει σε έναν μόνο ένα πόλεμο μεγάλης έντασης, με αντίπαλο μια μεγάλη δύναμη, την Κίνα). Κατά μία έννοια, αυτή ήταν μια λογική απάντηση στις ακραίες απαιτήσεις που θα συνεπαγόταν μια τέτοια σύγκρουση. Αλλά άφησε επίσης το Πεντάγωνο με μειωμένο εξοπλισμό σε έναν κόσμο στον οποίο ένας συνδυασμός εχθρικών μεγάλων δυνάμεων και σοβαρών περιφερειακών απειλών εκδηλώνονται σε πολλά θέατρα ταυτόχρονα. Ενίσχυσε επίσης, ίσως, τους πιο επιθετικούς αντιπάλους των ΗΠΑ, όπως η Ρωσία και το Ιράν, οι οποίοι σίγουρα συνειδητοποιούν ότι μια υπερδύναμη – με έναν στρατό απελπισμένο να επικεντρωθεί στην Κίνα – έχει περιορισμένη ικανότητα να ανταποκριθεί σε άλλες απειλές. 

Φυσικά, οι ΗΠΑ δεν ήταν έτοιμες για παγκόσμιο πόλεμο το 1941, αλλά τελικά επικράτησαν μέσω μιας παγκόσμιας κινητοποίησης στο πεδίο της στρατιωτικής και της βιομηχανικής ισχύος. Ο πρόεδρος Μπάιντεν επικαλέστηκε αυτό το επίτευγμα στα τέλη του 2023, λέγοντας ότι οι ΗΠΑ πρέπει να είναι και πάλι το «οπλοστάσιο της δημοκρατίας». Η κυβέρνησή του έχει επενδύσει στην επέκταση της παραγωγής πυρομαχικών πυροβολικού, πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς και άλλων σημαντικών όπλων. Αλλά η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι η αμυντική βιομηχανική βάση χάρη στην οποία κερδίθηκε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος και, στη συνέχεια, ο Ψυχρός Πόλεμος δεν υπάρχει πλέον, εξαιτίας των επίμονων υπο-επενδύσεων και της ευρύτερης πτώσης της αμερικανικής μεταποίησης. Οι ελλείψεις και τα σημεία συμφόρησης είναι διάχυτα. Το Πεντάγωνο πρόσφατα  αναγνώρισε ότι υπάρχουν «κενά υλικών» στην ικανότητά του να «κλιμακώνει γρήγορα την μετατροπή της παραγωγής» με βάση τις πολεμικές ανάγκες κατά την εκδήλωση μιας κρίσης. Πολλοί σύμμαχοι έχουν ακόμη πιο αδύναμες αμυντικές βιομηχανικές βάσεις. 

Έτσι, οι ΗΠΑ θα είχαν μεγάλη δυσκολία να κινητοποιηθούν για έναν πόλεμο σε πολλά θέατρα ή ακόμη και να κινητοποιηθούν για παρατεταμένη σύγκρουση σε μια ενιαία περιοχή, ενώ θα απασχολούσαν τους συμμάχους τους σε άλλες. Μπορεί να δυσκολευτούν να παράγουν τους τεράστιους όγκους πυρομαχικών που απαιτούνται για μια σύγκρουση μεγάλης ισχύος ή να αντικαταστήσουν τα πλοία, τα αεροπλάνα και τα υποβρύχια που θα χάνονταν στις μάχες. Σίγουρα θα ήταν δύσκολο να συμβαδίσουν με τον πιο ισχυρό αντίπαλό τους -την Κίνα- σε έναν πιθανό πόλεμο στον δυτικό Ειρηνικό. Όπως αναφέρει μια  έκθεση του Πενταγώνου, η Κίνα είναι πλέον «η παγκόσμια βιομηχανική δύναμη σε πολλούς τομείς από τη ναυπηγική μέχρι κρίσιμα ορυκτά έως τη μικροηλεκτρονική» — γεγονός που θα μπορούσε να της δώσει ένα κρίσιμο πλεονέκτημα κινητοποίησης σε έναν πόλεμο με τις ΗΠΑ. Εάν ο πόλεμος επεκταθεί σε  πολλά θέατρα της Ευρασίας, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους μπορεί να μην νικήσουν. 

Δεν είναι χρήσιμο να προσποιούμαστε ότι υπάρχει κάποια προφανής, βραχυπρόθεσμη λύση σε αυτά τα προβλήματα. Η επικέντρωση της αμερικανικής στρατιωτικής ισχύος και της στρατηγικής προσοχής στην Ασία, όπως υποστηρίζουν ορισμένοι αναλυτές, θα επηρέαζε την αμερικανική παγκόσμια ηγεσία υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Σε μια εποχή που η Μέση Ανατολή και η Ευρώπη βρίσκονται ήδη σε τόσο βαθιά αναταραχή, αυτό θα μπορούσε να ισοδυναμεί με αυτοκτονία της υπερδύναμης. Όμως, παρόλο που η δραματική αύξηση των στρατιωτικών δαπανών για τη μείωση του παγκόσμιου κινδύνου, είναι στρατηγικής σημασίας, φαίνεται πολιτικά ακατάλληλη, τουλάχιστον έως ότου οι ΗΠΑ υποστούν ένα πιο τρομακτικό γεωπολιτικό σοκ. Εν πάση περιπτώσει, θα χρειαζόταν χρόνος – χρόνος που η Ουάσιγκτον και οι φίλοι της μπορεί να μη διαθέτουν – και, παράλληλα, σημαντικές αυξήσεις στις αμυντικές δαπάνες που να έχουν απτό στρατιωτικό αποτέλεσμα. Η προσέγγιση της κυβέρνησης Μπάιντεν φαίνεται να περιλαμβάνει εμπλοκές στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, κάνοντας μόνο οριακές, επιλεκτικές αυξήσεις στις στρατιωτικές δαπάνες, θεωρώντας ότι η Κίνα δεν θα γίνει πιο επιθετική - μια πολιτική που θα μπορούσε να λειτουργήσει αρκετά καλά, αλλά και που θα μπορούσε επίσης να αποτύχει καταστροφικά. 

Η διεθνής σκηνή έχει σκοτεινιάσει δραματικά τα τελευταία χρόνια. Το 2021, η κυβέρνηση Μπάιντεν θα μπορούσε να οραματιστεί μια «σταθερή και προβλέψιμη» σχέση με τη Ρωσία — μέχρι που η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία το 2022. Το 2023, Αμερικανοί αξιωματούχοι θεωρούσαν την Μέση Ανατολή ως την πιο ήσυχη από κάθε άλλη περιοχή στον 21ο αιώνα — λίγο πριν από το ξέσπαμα μιας καταστροφικής, και  περιφερειακά αποσταθεροποιητικής σύγκρουσης. Οι εντάσεις ΗΠΑ-Κίνας δεν είναι ιδιαίτερα πυρετώδεις αυτή τη στιγμή, αλλά η όξυνση της αντιπαλότητας και η μεταβαλλόμενη στρατιωτική ισορροπία δημιουργούν ένα επικίνδυνο μείγμα. Οι μεγάλες καταστροφές συχνά φαίνονται αδιανόητες μέχρι να συμβούν. Καθώς το στρατηγικό περιβάλλον χειροτερεύει, είναι καιρός να αναγνωρίσουμε ότι η παγκόσμια σύγκρουση έχει γίνει εξαιρετικά πιθανή. 

Ο HAL BRANDS είναι διακεκριμένος καθηγητής Παγκόσμιων Υποθέσεων στο Johns Hopkins School of Advanced International Studies και ανώτερος συνεργάτης στο American Enterprise Institute. Είναι συν-συγγραφέας του The Danger Zone: The Coming Conflict with China .

Εγγραφή στο Newsletter - Μην εμπιστεύεστε τα Social Media!

ΕΜΒΟΛΙΑ

08 Σεπτεμβρίου 2024

ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΠΟΛΙΟΜΥΕΛΙΤΙΔΑΣ ΧΟΡΗΓΕΙΤΑΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ  «Φοβού τους Δαναούς» (κερδοσκόπους «φιλάνθρωπους» όπως ο ΠΟΥ και ο Gates) «και δώρα φέροντας» (πειραματικά «εμβόλια» στα παιδιά της Γάζας)  Η ειδικός σε θέματα ασφάλειας εμβολίων Δρ. Suzanne Humphries συζήτησε την εκστρατεία εμβολιασμού της πολιομυελίτιδας του ΠΟΥ στη Γάζα ς με την Polly Tommey του CHD.TV. Η Dr. Humphries είπε ότι ο ΠΟΥ αναπτύσσει ένα νέο πειραματικό γενετικά τροποποιημένο στοματικό εμβόλιο για την...

ΕΜΒΟΛΙΑ

06 Σεπτεμβρίου 2024

ΕΜΒΟΛΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΙΣΜΟΣ: 5 Επιστημονικά ευρήματα εξηγούν τη σύνδεση μεταξύ τους. Γιατί τα αγνοούν οι υπηρεσίες υγείας;  Brenda Baletti, Ph.D. The Defender - Childrens Health Defense 4 Σεπτεμβρίου 2024  https://childrenshealthdefense.org/defender/scientific-findings-explain-link-vaccines-autism-health-agencies-ignore/?utm_source=luminate&utm_medium=email&utm_campaign=defender&utm_id=20240904  Οι αμερικανικές ομοσπονδιακές υπηρεσίες δημόσιας υγείας συνεχίζουν να αγνοούν τις...

ΕΜΒΟΛΙΑ

11 Αυγούστου 2024

Ο «νονός» της εμβολιολογίας Stanley Plotkin σε μελέτη του στο NEJM ομολογεί την πλήρη έλλειψη μελετών για την ασφάλεια των εμβολίων Κλεάνθης Γρίβας Ανάλυση από τον  Δρ. Joseph Mercola 5 Αυγούστου 2024 Λήψη του άρθρου σε PDF  Για το ναζιστικό υπόβαθρο των θεωριών και των πρακτικών του Stanley Plotkin, που επί μισό και πλέον αιώνα υπήρξε ο Δον Κορλεόνε της εμβολιακής μαφίας, διαβάστε στις ιστοσελίδες η grivas.info και Zούγκλα το Κλεάνθης Γρίβας: Η Δίκη των Εμβολίων, 2018 – Ένας μαζικός...

ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΚΟΣΜΟΣ

05 Ιουλίου 2024

Η [ΔΙΑΣΤΡΟΦΙΚΗ] ΑΤΖΕΝΤΑ ΤΟΥ Π.Ο.Υ. ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟ ΠΡΟΣΗΛΥΤΙΣΜΟ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ APOLLODOROS 3 Ιουνίου 2024 [ΣτΕ] Η ΕΦΙΑΛΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΡΟΦΙΚΉ ΑΤΖΕΝΤΑ ΤΟΥ ΠΟΥ για τον Σεξουαλικό Προσηλυτισμό των παιδιών στα σχολεία - από την ηλικία των 0 έως 18 ετών. ΑΝ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΟΛΩΝ ΓΟΝΙΩΝ, ΘΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΌΤΙ έχουν αντικαταστήσει το (κενό) ΚΕΦΑΛΙ τους με ένα ΚΟΥΤΙ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ.  Θυμήσου το έξοχο παιδικό θεατρικό έργο "Ο ΜΟΡΜΟΛΗΣ",  του...

ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΚΟΣΜΟΣ

15 Ιουνίου 2024

Ο ΕΠΟΜΕΝΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ  Οι σημερινές περιφερειακές συγκρούσεις μοιάζουν με αυτές που προκάλεσαν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο Hal Brands FOREIGN AFFAIRS 26 Ιανουαρίου 2024  https://www.foreignaffairs.com/united-states/next-global-war?check_logged_in=1   Η εποχή μετά τον Ψυχρό Πόλεμο ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1990, με φιλόδοξα οράματα για την παγκόσμια ειρήνη. Και τελείωσε τρεις δεκαετίες αργότερα, με αυξανόμενους κινδύνους παγκόσμιου πολέμου. Σήμερα, η Ευρώπη βιώνει την πιο...

COVID 19

13 Ιουνίου 2024

ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΤΗΣ ΜΕΤΑΓΓΙΣΗΣ ΑΙΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΕΝΟΥΣ ΔΟΤΕΣ  Οι ερευνητές καλούν σε επείγουσα δράση για την αντιμετώπιση της μαζικής μόλυνσης της παροχής αίματος  [Μελέτη: Ανησυχίες σχετικά με τις μεταγγίσεις προϊόντων αίματος που προέρχονται από λήπτες γενετικών εμβολίων και προτάσεις για ειδικά μέτρα – Concerns regarding Transfusions of Blood Products Derived from Genetic Vaccine Recipients and Proposals for Specific Measures Jun Ueda,* Hideyuki Motohashi , Yuriko Hirai , Kenji Yamamoto,...

ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΚΟΣΜΟΣ

01 Ιουνίου 2024

ΔΠΔ: αίτημα για εντάλματα σύλληψης δύο ηγετών του Ισραήλ και τριών της Χαμάς  ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΟΥ ΔΠΔ     Κλεάνθης Γρίβας 21 Μαΐου 2024  «Στα σχολεία ενός δυστοπικού ολοκληρωτικού καθεστώτος που επιδίωκε την εξάλειψη της δυνατότητας των μαθητών να σκέφτονται, διδάσκονταν μετ’ επιτάσεως ότι “1 + 1 ΚΑΝΟΥΝ 3”. Αλλά κάποια στιγμή, έκπληκτοι οι δάσκαλοι ανακάλυψαν ότι στους τοίχους της τουαλέτας του σχολείου, οι μαθητές είχαν γράψει με μεγάλα γράμματα...

ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΚΟΣΜΟΣ

13 Μαϊος 2024

Από την ανθρωποθυσία της Χαμάς (7-10-2023), στην απάντηση του βαθέως κράτους του Ισραήλ (7-5-2024)  Τρομοκρατία εναντίον τρομοκρατίας. Και στη μέση, ο άμαχος πληθυσμός που υφίσταται πάντοτε τις συνέπειες της δράσης και των μεν και των δε. Κλεάνθης Γρίβας 7 Μάϊου 2024 – 9.25 μ.μ.  Θέση 1. Η τρομοκρατία είναι η έσχατη έκφραση του παραληρηματικού ιδεολογικού λόγου. Είναι ιδεολογικός λόγος αναγόμενος στον ανώτατο συντελεστή της εξουσίας. Είναι εξουσία στο νιοστό βαθμό. Εξουσία που δεν...

ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΚΟΣΜΟΣ

19 Απριλίου 2024

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΙΡΑ ΤΟΥ ΕΓΓΕΝΩΣ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΙΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΕΙΔΟΥΣ  ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ «ΔΙΚΑΙΟ» ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΙΣΧΥΡΩΝ  Κλεάνθης Γρίβας 18 Απριλίου 2024 1. ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΦΡΟΣΥΝΗ 2. ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΟΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ 3. ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ «ΔΙΚΑΙΟ» ΕΙΝΑΙ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΙΣΧΥΡΩΝ 4. ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ: ΜΙΑ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ 5. Ο ΟΗΕ ΚΑΙ ΟΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ ΑΡΩΓΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ 6. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ -ΑΟΡΑΤΟΙ- ΕΒΡΑΙΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ 7. ΚΑΙ ΤΩΡΑ, ΣΤΟ ΧΕΙΛΟΣ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΗΣ 8. ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ...

ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΚΟΣΜΟΣ

06 Μαρτίου 2024

Ο εγκέφαλος είναι το πεδίο μάχης του μέλλοντος (που είναι ήδη εδώ)  Ο δηλωμένος στόχος του WEF είναι «Αλλαγή του Ανθρώπου» Η Κατευθυνόμενη Ενέργεια οπλίζεται. Ο εγκέφαλος των ατόμων μπορεί να στοχοποιηθεί από τα μικροκύματα  Του Peter Koenig Global Research, 25 Φεβρουαρίου 2024 Πρώτη δημοσίευση: Global Research, 14 Ιουνίου 2023  https://www.globalresearch.ca/brain-battlefield-future/5822326 Ο Peter Koenig  είναι γεωπολιτικός αναλυτής και πρώην Senior Economist στην Παγκόσμια Τράπεζα και...

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

03 Μαρτίου 2024

ΤΕΜΠΗ: Μαζικός Κρατικός Φόνος στην Ημερήσια Διάταξη  Οι ασυλίες καλύπτουν τους δολοφόνους  Σκάστε επιτέλους φονιάδες  Διαβάστε το Δελτίο Δεδομένων Ασφαλείας του ξυλόλιου της εταιρείας SLOVNAFT (εδρεύει στη Μπρατισλάβα) που το παρασκευάζει  - ξυλόλιο –Xylene έκδοση 14.0 Ελλ  Κλεάνθης Γρίβας 1 Μαρτίου 2023   Θέλεις να έχεις μια εικόνα του μέλλοντος; Φαντάσου μια μπότα να συντρίβει ένα ανθρώπινο πρόσωπο, για πάντα… George Orwell, 1984   «Το ότι ζω δεν σημαίνει ότι υπάρχω. Ο πόνος...

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

20 Φεβρουαρίου 2024

Αλεξέι Ναβάλνι: Στη μνήμη των θυμάτων του σοβιετικού και μετασοβιετικού Μινώταυρου  Κλεάνθης Γρίβας 20 Φεβρουαρίου 2024  Από τη μια μεριά η δυτική δήθεν «φιλελεύθερη» ολιγαρχία, από την άλλη ο ανατολικός ολοκληρωτικός αυταρχισμός. Και στη μέση, οι διαφωνούντες, που πλήρωναν και πληρώνουν με τη ζωή τους την επιδίωξη της ελευθερίας. Αδιέξοδο… Λονδίνο: Εξω από την Ρωσική Πρεσβεία  Στην εξελικτική πορεία των ανταγωνιστικών κοινωνιών διαφοροποιείται συνεχώς ο «ύψιστος νόμος» που επικαλείται...

ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΚΟΣΜΟΣ

01 Φεβρουαρίου 2024

Διοξείδιο του άνθρακα – Είναι αέριο της ζωής  Η απάτη της κλιματικής αλλαγής Ανάλυση από τον Δρ. Joseph Mercola 27 Ιανουαρίου 2024 Επιλογή-επιμέλεια άρθρου: Κλεάνθης Γρίβας  Video: https://youtu.be/tXJ7UZjFDHU ΠΕΡΙΛΗΨΗ  ▪ Το διοξείδιο του άνθρακα (CO2 ) συνήθως λανθασμένα χαρακτηρίζεται ως επιβλαβές απόβλητο προϊόν της αναπνοής και κατηγορείται λανθασμένα ότι διαταράσσει το πλανητικό κλίμα.  ▪ Το CO2 είναι αέριο απαραίτητο για τη ζωή. Επιπλέον, η επίδρασή του στις θερμοκρασίες της...

ΙΑΤΡΙΚΗ - ΥΓΕΙΑ

12 Ιανουαρίου 2024

ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΤΡΑΝΣΕΞΟΥΑΛ-ΨΕΥΔΗ  Δρ. Joseph Mercola 7 Ιανουαρίου 2024 https://articles.mercola.com/sites/articles/archive/2024/01/07/protect-your-child-from-transgender-lies.aspx  Download Interview Transcript      Video Link  ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ  ▪ Αν και φαίνεται ότι η τρανσέξουαλ ιδεολογία προέκυψε από το πουθενά, τα σχολεία εδώ και πολύ καιρό διδάσκουν στα παιδιά ότι η ταυτότητά τους είναι ξεχωριστή από τη βιολογία τους και ότι το φύλο είναι επιλογή, Σήμερα, η...

COVID 19

11 Ιανουαρίου 2024

«Εμβόλια» για τον ιό RSV – Απίθανα υψηλό το ποσοστό θανάτων σε νεογνά ΜΗΤΕΡΕΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΤΕ ΤΑ ΜΩΡΑ ΣΑΣ Ανεξάρτητοι Γάλλοι ερευνητές ανακάλυψαν σημαντική αύξηση των θανάτων νεογνών στη Γαλλία, που συμπίπτει με την κυκλοφορία του «εμβολίου» Beyfortus για βρέφη, μιας «θεραπείας» με μονοκλωνικά αντισώματα για τον αναπνευστικό συγκυτιακό ιό RSV   Childrens Health Defense (CHD) The Defender 02/01/2024  επιλογή - επιμέλεια κειμένου: Κλεάνθης...

Κλεάνθης Γρίβας: Μικρό Λεξικό Εξαχρείωσης - ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΒΛΑΚΕΙΑ - 12-02-2018
Κλεάνθης Γρίβας ΜΙΚΡΟ ΛΕΞΙΚΟ ΕΞΑΧΡΕΙΩΣΗΣ  ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΒΛΑΚΕΙΑ:  ΕΝΑΣ ΑΔΥΝΑΤΟΣ... Read More...
Αλεξάνδρα Ευθυμιάδου-Γρίβα - ΕΜΒΟΛΙΑ: "ΜΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΦΟΒΟ"
ΕΜΒΟΛΙΑ: «ΜΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΦΟΒΟ»   Αλεξάνδρα Ευθυμιάδου-Γρίβα... Read More...
BILL GATES: Ο "ΠΡΟΦΗΤΗΣ" ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΟΪΟΥ
    Bill Gates, "ο προφήτης" του κοροναϊού Ενας "προφήτης", μα τί προφήτης  ... Read More...
Κλ. Γρίβας: ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ ΚΑΙ ΕΝΑ ΔΟΚΙΜΙΟ
ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΤΟΥΙΤΕΡ ΤΟΥ ΜΑΚΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΕΝΑ ΔΟΚΙΜΙΟ ΤΟΥ GOTTFRIED SCHATZ:... Read More...
Κλεάνθης Γρίβας: ΒΙΑΣΜΟΣ: ΕΝΑΣ ΣΕΞΙΣΤΙΚΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ (1982)
Κλεάνθης Γρίβας ΒΙΑΣΜΟΣ: ΕΝΑΣ ΣΕΞΙΣΤΙΚΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ   Εισήγηση στη σειρά... Read More...
Κλεάνθης Γρίβας: ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ (1983)
Κλεάνθης Γρίβας ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ  (1983)    ● Το κείμενο αυτό παρουσιάστηκε ως εισήγηση... Read More...
Κλεάνθης Γρίβας: ΒΑΛΚΑΝΙΑ 1999 - ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ (1-5-1999)
Κλεάνθης Γρίβας ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ   γραμμένο εν θερμώ κατά την παραμονή μου... Read More...
IMAGE Κλεάνθης Γρίβας: ΒΑΛΚΑΝΙΑ 1999 - UCK: ΚΙΝΗΜΑ Ή ΣΥΜΜΟΡΙΑ (3-5-1999) Ελευθεροτυπία
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 3 Μαϊου 1999 Γράφει από το ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ ο ΚΛΕΑΝΘΗΣ ΓΡΙΒΑΣ ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ... Read More...
IMAGE Κλεάνθης Γρίβας: 25 ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ (01-10-1992) Ελευθεροτυπία
ΑΡΘΡΑ - ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ   Κλεάνθης Γρίβας 25 ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ      ... Read More...
IMAGE Κλεάνθης Γρίβας: Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗ «ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ STAY BEHIND / GLADIO» TOY NATO
    Κλεάνθης Γρίβας Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ - Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗ... Read More...
Κλεάνθης Γρίβας: ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΟΥΣΙΩΝ: ΡΥΘΜΙΣΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ & ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΓΕΝΗΣ
Κλεάνθης Γρίβας ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΟΥΣΙΩΝ: ΡΥΘΜΙΣΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΓΕΝΗΣ  ... Read More...
IMAGE Κλεάνθης Γρίβας: ΚΑΝΝΑΒΗ - 30 ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΝΝΑΒΗ (περιοδ. Cannabis Street, τχ. 1, 1998)
ΤΡΙΑΝΤΑ ΘΕΣΕΙΣΓΙΑΤΗΝΚΑΝΝΑΒΗ   Κλεάνθης Γρίβας Η κάνναβη   1.Η κάνναβη είναι φυτό... Read More...
Κλεάνθης Γρίβας - ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΙΣΜΟΣ - ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ
Κλεάνθης Γρίβας  ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΙΣΜΟΣ: ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ Τη σκέψη σας που νείρεται... Read More...
Κλεάνθης Γρίβας: ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ ΣΟΛΤΖΕΝIΤΣΙΝ (1918-2008) - 1974
ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ ΣΟΛΤΖΕΝIΤΣΙΝ (1918-2008)Ο Ανθρωπος και ο Μηχανισμός Κλεάνθης Γρίβας «Ο... Read More...
IMAGE Κλεάνθης Γρίβας: ΟΠΙΟΥΧΑ: ΕΞΑΡΤΗΣΗ & ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗ (Ιανός, 2002)
Κλεάνθης Γρίβας - ΟΠΙΟΥΧΑ -  εξάρτηση και απεξάρτηση.     Read More...
Κλεάνθης Γρίβας: ΚΑΝΝΑΒΗ (Λιβάνης, 1993 - Εκδοτική, 2005)
Κλεάνθης Γρίβας - ΨΥΧΟΤΡΟΠΕΣ ΟΥΣΙΕΣ.   Read More...
Κλεάνθης Γρίβας: ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ (03-10-1990) Ελευθεροτυπία
Δημοσιεύθηκε: Ελευθεροτυπία, 3-10-1990 Αναδημοσιεύτηκε: Οικονομικός Ταχυδρόμος,... Read More...
IMAGE Κλεάνθης Γρίβας: ΜΜΕ - ΠΑΨΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΕΤΕ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ (11-9-1983) Το Βήμα
ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ   11 Σεπτεμβρίου 1983   «ΠΑΨΤΕ ΤΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΖΕΤΕ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ»    ... Read More...
IMAGE Κλεάνθης Γρίβας: ΛΕΣΧΗ BILDERBERG: ΧΕΙΡΑΓΩΓΟΙ ΚΑΙ ΜΑΡΙΟΝΕΤΕΣ
  Κλεάνθης Γρίβας ΛΕΣΧΗ BILDERBERG Χειραγωγοί και Μαριονέτες Η Λέσχη Bilderberg είναι... Read More...
Κλεάνθης Γρίβας: ΤΟ 'ΒΡΩΜΙΚΟ 1989' - ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΔΕΞΙΑΣ (Ελευθεροτυπία, 27-06-1989)
Δημοσίευση: 27 Ιουνίου 1989 Το "Βρώμικο" 1989: Το δίλημμα της κομμουνιστικής δεξιάς... Read More...
IMAGE Κλεάνθης Γρίβας: ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ - Η ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ 1971 ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΘΑΝΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ (Οικ....
      Κλεάνθης Γρίβας Η ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΜΑΪΟΥ 1971 ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΘΑΝΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ... Read More...
Naomi Klein - ΣΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΕΣΤΕ ΕΝΟΧΟΙ (2010) Το Βήμα
Naomi Klein The Shock Doctrine Το The Shock Doctrine είναι το τελευταίο ντοκιμαντέρ του καταξιωμέμου... Read More...
IMAGE Αλεξάνδρα Ευθυμιάδου-Γρίβα: ΑΡΘΡΙΤΙΣΜΟΣ
  Αλεξάνδρα Ευθυμιάδου-Γρίβα ειδική παθολόγος ΑΡΘΡΙΤΙΣΜΟΣ Ο αρθριτισμός είναι... Read More...
Κλεάνθης Γρίβας: Ο ΤΟΚΕΤΟΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΔΙΩΚΕΤΑΙ ΣΤΟ "ΕΛΛΑΔΙΣΤΑΝ" (23-3-2013)
  Ο ΤΟΚΕΤΟΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΔΙΩΚΕΤΑΙ στο «Ελλαδιστάν»     Κλεάνθης Γρίβας 23 Μαρτίου 2013... Read More...
IMAGE Κλεάνθης Γρίβας: ΧΙΤΛΕΡ 'Ο ΑΓΩΝ' ΤΟΥ & Η ΑΓΩΝΙΑ ΜΑΣ (Πρόλογος στο ομότιτλο βιβλίο - Κάκτος, 2006)
  Αδόφος Χίτλερ: MeinKampf «Ο Αγών» του και η Αγωνία μας   Κλεάνθης Γρίβας    ... Read More...
IMAGE Κλεάνθης Γρίβας: ΝΑΖΙΣΜΟΣ - Η "ΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ (22-09-2013)
Ναζισμός: η «πολιτικοποίηση» του οργανωμένου εγκλήματος   Κλεάνθης Γρίβας   «Αν... Read More...
IMAGE Κλεάνθης Γρίβας: ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ - Η ΜΕΤΑΠΛΑΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΣΕ ΜΥΘΟ (1980)
  «Εδώ Πολυτεχνείο» Η ΜΕΤΑΠΛΑΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΣΕ ΜΥΘΟ (1980) Κλεάνθης Γρίβας  ... Read More...
Η ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ 21η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1969
Η ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ 21η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1969  Ο ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΟΙ 70.000 «ΤΕΝΤΙΜΠΟΗΔΕΣ»... Read More...
IMAGE Κλεάνθης Γρίβας: Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΗ ΛΑΜΠΡΑΚΗ - 22 ΜΑΪΟΥ 1963
Κλεάνθης Γρίβας   Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΗ ΛΑΜΠΡΑΚΗ Θεσσαλονίκη 22 Μαΐου 1963 ... Read More...
IMAGE Κλεάνθης Γρίβας: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΩΝ (1998)
Εφημ. "Θεσσαλονίκη" 22-3-2004   Δημοσιεύτηκε στο Φωτογραφικό Λεύκωμα "Θεσσαλονίκη",... Read More...
Κλεάνθης Γρίβας: ΚΟΡΝΗΛΙΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΔΗΣ (Εργο, Χρονολόγιο, Βιβλιογραφία, Αποσπάσματα) 2007
Κλεάνθης Γρίβας Κορνήλιος Καστοριάδης (1922-1997) Φόρος τιμής σε ένα στοχαστή    1.... Read More...
Κλεάνθης Γρίβας: ΦΑΚΕΛΟΣ ΑΘΕΟΛΟΓΙΑ - Μέρος 8 - ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ: Η χριστιανική μυθοπλασία
ΦΑΚΕΛΟΣ ΑΘΕΟΛΟΓΙΑ Επιμέλεια: Κλεάνθης Γρίβας Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΖΕΝΙΘ,... Read More...

www.grivas.info

Pin It