ΦΑΚΕΛΟΣ ΑΘΕΟΛΟΓΙΑ
Επιμέλεια: Κλεάνθης Γρίβας
Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΖΕΝΙΘ, τεύχος 13, 2006
Μέρος 7. Ρήσεις περί θρησκείας
(σταχυολόγηση)
«Οι τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες, διαπνεόμενες από την ίδια γενεαλογική ενόρμηση θανάτου, συμμερίζονται μια σειρά πανομοιότυπα μίση:
▪ μίσος για τη λογική και την ευφυΐα,
▪ μίσος για την ελευθερία,
▪ μίσος για όλα τα βιβλία στο όνομα ενός και μοναδικού,
▪ μίσος για τη ζωή,
▪ μίσος για τη σεξουαλικότητα, τις γυναίκες και την ηδονή,
▪ μίσος για το θηλυκό,
▪ μίσος για το σώμα, τους πόθους, τις ορμές.
Στη θέση όλων αυτών, ιουδαϊσμός, χριστιανισμός και ισλαμισμός υπερασπίζονται:
▪ την πίστη και την πεποίθηση,
▪ την υπακοή και την υποταγή,
▪ την κλίση για το θάνατο και το πάθος για το υπερπέραν,
▪ τον άφυλο άγγελο και την αγνεία, την παρθενία και τη μονογαμική πίστη,
▪ τη σύζυγο και τη μητέρα, την ψυχή και το πνεύμα.
Σαν να λέμε σταύρωση της ζωής και εξύμνηση της ανυπαρξίας...»
Michel Onfray
Πραγματεία περί αθεολογίας
● Η έννοια του «Θεού» έχει επινοηθεί ως αντίθεση της ζωής. Σ’ αυτή συνοψίζεται, σε μια τρομακτική ενότητα, κάθε τι ζημιογόνο, δηλητηριώδες, συκοφαντικό, κάθε μίσος για τη ζωή.
● Η έννοια του «υπερπέραν», του «αληθινού κόσμου», έχει επινοηθεί μόνο και μόνο για να υποβιβάσει τον μοναδικό κόσμο που υπάρχει - προκειμένου να μη διατηρηθεί για τη γήινη πραγματικότητα μας κανένας σκοπός, κανένας λόγος, κανένα καθήκον.
● Οι έννοιες της «ψυχής», του «πνεύματος» και, σε τελική ανάλυση, ακόμα και της «αθάνατης ψυχής», έχουν επινοηθεί για να περιφρονήσουν το σώμα, να το αρρωστήσουν -"ιερό"- για να αποδοθεί σε όλα τα πράγματα που αξίζουν μια σοβαρότητα στη ζωή (στα θέματα διατροφής, στέγασης, πνευματικού επιπέδου, στη φροντίδα των ασθενών, την καθαριότητα, τον καιρό), η πλέον τρομακτική ξεγνοιασιά! Αντί της υγείας, η «σωτηρία της ψυχής» - θέλω να πω μια κυκλική τρέλα που πάει από τους σπασμούς της μετάνοιας στην υστερία της εξαγοράς.
● Η έννοια της «αμαρτίας» έχει επινοηθεί συγχρόνως με το εργαλείο βασανισμού που τη συμπληρώνει, την έννοια της «ελεύθερης βούλησης», για να μπερδέψει τα ένστικτα, για να κάνει τη δυσπιστία απέναντι στα ένστικτα μια δεύτερη φύση».
Φρίντριχ Νίτσε
Ιδέ ο άνθρωπος, «Γιατί είμαι μια μοίρα», §8
Η αμφισβήτηση είναι η κοινή ρίζα της δημοκρατίας και της φιλοσοφίας γύρω από τα οποία συγκροτείται ολόκληρο το διανοητικό σύμπαν που ονομάζεται ελληνο-δυτικός πολιτισμός.
Η θρησκεία είναι μια πανάρχαια συλλογική έκφραση της οικουμενικής διανοητικής διαταραχής η οποία συνοδεύει το ανθρώπινο είδος σ' όλη την ιστορική του διαδρομή, και η οποία έχει ως πυρηνικό της στοιχείο την ολοκληρωτική υποταγή.
Κλεάνθης Γρίβας
«Θρησκεία: Σύμπτωμα οικουμενικής διανοητικής διαταραχής»
Με την ακριβόλογη έννοια της λέξης, δεν μπορεί να υπάρξει ιερατική, πολιτική ή ψυχιατρική επιστήμη. Το μόνο που μπορεί να υπάρξει είναι η κριτική τους...
Thomas Szasz
Η Έννοια της «Ψυχικής Ασθένειας
Η κριτική δεν είναι πάθος της κεφαλής, είναι κεφαλή του πάθους. Δεν είναι νυστέρι, είναι όπλο... Δεν παρουσιάζεται σαν σκοπός καθ' εαυτός, αλλά μόνο σαν μέσο. Το βασικό συναίσθημα που την εμπνέει είναι η αγανάκτηση, ο βασικός της στόχος, η καταγγελία... Πρέπει να κάνουμε το αίσχος ακόμη πιο ατιμωτικό δημοσιοποιώντας το...
Κarl Marx
Κριτική της Εγελιανής Φιλοσοφίας του Κράτους και του Δικαίου
Το αληθινό πάθος του 20ου αιώνα είναι η σκλαβιά...
Albert Camus
Ο Επαναστατημένος άνθρωπος
Η μόνη ανεξάρτητη πράξη των μαζών θα είναι να εκλέγουν τον αφέντη τους και αμέσως μετά να ξαναγυρίζουν και πάλι στην κατάσταση της εξάρτησης τους...
Alexis de Tolqueville
«Ο παραλογισμός δεν βρίσκεται στο γεγονός ότι οι μηχανισμοί που δημιούργησε ο άνθρωπος είναι κάτω από ορισμένες συνθήκες πιο δυνατοί και μάλιστα πιο έξυπνοι από τον άνθρωπο. Βρίσκεται στο γεγονός ότι οι μηχανισμοί αυτοί δημιουργούν αναγκαστικά καταστάσεις που υποχρεώνουν τον άνθρωπο να παίζει σ' ένα παιχνίδι όπου οι πιθανότητες της ολοκληρωτικής συντριβής του αυξάνουν συνεχώς».
Jan Kott
Σαίξπηρ, ο σύγχρονός μας (Αθήνα, Ηριδανός, χχ)
