ΠΙΝΟΣΕΤ, ΤΣΙΠΡΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΑ

 ΧΙΛΗ, 1988: ΕΝΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΑΝΕΤΡΕΨΕ ΜΙΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ

ΕΛΛΑΔΑ, 2015: ΕΝΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΑΝΑΤΡΑΠΗΚΕ ΜΕ… ΕΚΛΟΓΕΣ

 Μέσω μιας λαθροχειρίας που παραπέμπει σε έναν αναπαλαιωμένο σταλινισμό,

πέφτει η αυλαία σε μια απωθητική τουρκο-μπαρόκ παράσταση του «Αρχοντοχωριάτη» του Μολιέρου… 

Κλεάνθης Γρίβας

26 Μαΐου 2023 

Το 1988, ο Πινοσέτ ηττήθηκε στο δημοψήφισμά του και παραιτήθηκε

 

Το 2015, ο Τσίπρας νίκησε στο δημοψήφισμά του και το ανέτρεψε με… εκλογές.!!!*

Η διαδρομή ενός ανθρώπου που ήθελε να γίνει βασιλιάς,

που όταν λέει ΟΧΙ εννοεί ΝΑΙ, και αντιστρόφως: 

 

Προ-μνημονιακή περίοδος            3 - 5 %

ΕΚΛΟΓΕΣ 2000 – 9 Απριλίου (ΣΥΝ)    3,20 %

ΕΚΛΟΓΕΣ 2004 – 7 Μαρτίου (ΣΥΝ)    3,26 %

ΕΚΛΟΓΕΣ 2007 – 16 Σεπτ. (ΣΥΡΙΖΑ)  5,04 %

ΕΚΛΟΓΕΣ 2009 –   4 Οκτ.  (ΣΥΡΙΖΑ)  4,60 %

Μετα-μνημονιακή περίοδος        

ΕΚΛΟΓΕΣ 2012 –   6 Μαΐου              16,78 %  - ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΑΝΟΔΟΥ

ΕΚΛΟΓΕΣ 2012 – 17 Ιουνίου            26,89 %

ΕΚΛΟΓΕΣ 2015 – 25 Ιανουαρίου       36,30 %

ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ 2015 -5 Ιουλίου 61,31% - OXI

ΕΚΛΟΓΕΣ 2015 – 20 Σεπτεμβρίου     35,46 % - ΑΝΑΤΡΟΠΗ - ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΚΑΘΟΔΟΥ

ΕΚΛΟΓΕΣ 2019 – 7 Ιουλίου              31,53 %

ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2019 – 26 Μάϊου       23,75 %

ΕΚΛΟΓΕΣ 2023 – 21 Μαΐου               20,07 %

ΕΚΛΟΓΕΣ 2023 – 25 Ιουνίου             ……  % (;)

 

– Και στο βάθος προβάλλει η σταδιακή

«επιστροφή στις ρίζες» του, δηλαδή στο αρχικό 3-4%

 

ΕΛΛΑΔΑ 2015: ΕΝΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ (ΟΧΙ: 61,31%) ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΜΕ… ΕΚΛΟΓΕΣ 

▪ 5 Ιουλίου 2015: ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ - ΟΧΙ (61,3%): Με την ανακοίνωση του αποτελέσματος. η ηγεσία του ΣΥΡΙΑΖΑ πέφτει σε βαριά κατάθλιψη. Όπως γράφουν ΤΑ ΝΕΑ», στις 7 Ιουλίου 2015, μεταφέροντας πληροφορίες του γαλλικού περιοδικού L’ Obs»: 

«Το βράδυ του δημοψηφίσματος ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ επικοινώνησε με τον Αλέξη Τσίπρα. Ο Έλληνας Πρωθυπουργός εμφανίστηκε καθησυχαστικός: “Θέλουμε να μείνουμε στην Ευρώπη και φυσικά στην ευρωζώνη, να μην έχεις καμία αμφιβολία γι’ αυτό”, δήλωσε στον Γάλλο πρόεδρο. Και προς απόδειξη των λεγομένων του ενημέρωσε τον συνομιλητή του ότι ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης θα υπέβαλλε την παραίτησή του». 

▪ 14 Αυγούστου 2015: Ο ΣΥΡΙΖΑ καταθέτει στο Κοινοβούλιο το τρίτο μνημόνιο που υπερψηφίζεται με 222 «ναι»: Υπέρ τάχθηκαν ο ΣΥΡΙΖΑ, η Ν.Δ., το Ποτάμι, οι ΑΝΕΛ και το ΠΑΣΟΚ.  

▪ 20 Αυγούστου 2015: Διάγγελμά του Αλ. Τσίπρα: «Θέτω στην κρίση του λαού όλα όσα έπραξα» (μόλις 7 μήνες μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας, στις 25 Ιανουαρίου 2015). 

▪ 20 Σεπτεμβρίου 2015: Διενεργούνται εκλογές που προκήρυξε ο Αλέξης Τσίπρας για να ακυρώσει το Δημοψήφισμά του.(!) Σ’ αυτές αντικατέστησε το δίλημμα «μνημόνιο – αντιμνημόνιο» (το οποίο ήθελε να αποφύγει πάση θυσία) με τα ψευτοδιλήμματα «παλιό – νέο», «τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» και «μόνοι τους και όλοι μας» (στην ιδιότυπη Οργουελιανή Νεογλώσσα, το «όλοι μας» είναι το 39,55% των ΣΥΝ-ΑΝΕΛ και «μόνοι  τους» το υπόλοιπο… 60,45% του εκλογικού σώματος). 

Με βάση τα αποτελέσματα των εκλογών, σχηματίστηκε μια ιδιότυπη "αριστερο"-δεξιά κυβέρνηση από τον ΣΥΡΙΖΑ 35,46% (145 έδρες) και τους ΑΝΕΛ (4,09% και 11 έδρες), που μορφοποίησε την «πρώτη φορά αριστερά», αποδεικνύοντας ότι μεταλλάξεις δεν αποτελούν γνώρισμα μόνο των μονοκύτταρων οργανισμών. 

 Έκτοτε, ο κ. Τσίπρας και οι (αν)ύπαρκτοι συν αυτώ ακολουθούν ένα κατηφορικό δρόμο που, θα καταλήξουν στο 20% στις εκλογές του 21 Μαΐου 2023, και στην προδιαγραφόμενη νίκη της ΝΔ στις 25 Ιουνίου2023, οδεύοντας βαθμιαία προς την ιστορική αφετηρία τους, το 3-4%. Αφήνοντας σε όλους εμάς τον αφόρητο κοινοβουλευτικό δεσποτισμό του κ. Μητσοτάκη, του οποίου υπήρξαν μόνιμοι σπόνσορες. 

Η ανατροπή του Δημοψηφίσματος του 2015, υπήρξε η μητέρα όλων των εξελίξεων που ακολούθησαν, από τότε μέχρι σήμερα, γιατί τσαλαπάτησε την ελπίδα που αποτελεί κινητήρια δύναμη κάθε αλλαγής. Και, φυσικά, κανένας δεν μπορεί να επικαλείται την ελπίδα που ο ίδιος έχει σκοτώσει.

Έτσι, πέφτει η αυλαία σε μια θλιβερή πολιτικάντικη παράσταση του «Αρχοντοχωριάτη» του Μολιέρου… Προς δόξα του πλέγματος των οικονομικών, πολιτικών και στρατιωτικών συμφερόντων που επικαθορίζουν τη μοίρα των χωρών, συμμετέχοντας σ’ ένα παιχνίδι   που είναι καθορισμένο να κερδίζει πάντα ο ίδιος παίκτης. Κορώνα κερδίζει, γράμματα χάνουμε. Όλοι… 

ΧΙΛΗ 1988: ΕΝΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ (ΟΧΙ: 56%) ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ ΜΙΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ 

Ο Αουγκούστο Πινοσέτ ήταν ο πλέον αιμοσταγής δικτάτορας της Λατινικής Αμερικής, επικεφαλής της μιας από τις πιο άγριες δικτατορίες του 20ού αιώνα. Στις 11 Σεπτεμβρίου 1973 ανέτρεψε με αιματηρό πραξικόπημα τον νόμιμο πρόεδρο της Χιλής, τον σοσιαλιστή Σαλβαδόρ Αλιέντε, και κυβέρνησε τη Χιλή με σκληρή τρομοκρατία, απαγωγές και δολοφονίες μέχρι το 1989, οπότε παρέδωσε την εξουσία στους πολιτικούς, έχοντας εξασφαλίσει ασυλία. 

Το 1988, ύστερα από διεθνείς πιέσεις, ο Πινοσέτ διοργάνωσε δημοψήφισμα για την παραμονή του στην εξουσία άλλα 8 χρόνια. Στο δημοψήφισμα το ΟΧΙ κέρδισε με 56%, και ο Πινοσέτ αναγκάστηκε να παραδεχθεί την ήττα του και να παραιτηθεί από την προεδρία της Χιλής. Τον Δεκέμβριο του 1989 έγιναν προεδρικές και βουλευτικές εκλογές και εκλέχθηκε πρόεδρος ο Χριστιανοδημοκράτης Πατρίσιο Άϊλγουιν (Patricio Aylwin). 

ΕΠΙΜΥΘΙΟ

Χάρη στις άοκνες προσπάθειες του αρχηγού των φυλών του ΣΥΡΙΖΑ, του κήρυκα της «κουλτούρας της κωλοτούμπας» και της «κουλτούρας του εμβολιασμού» κ. Τσίπρα, ο ελληνικός λαός θα βιώσει μια «κοινοβουλευτικού» τύπου δικτατορία. 

Ο κ. Τσίπρας δεν υπολείπεται καθόλου του κ. Μητσοτάκη, ούτε σε ό,τι αφορά την «κουλτούρα της κωλοτούμπας» (ήτοι, το “ναι σε όλα” στις εντολές των εξωτερικών παραγόντων που καθορίζουν της εσωτερική και εξωτερική πολιτική της “ανεξάρτητης” χώρας μας),  αλλά ούτε και την «κουλτούρα του εμβολιασμού». 

Ειδικά για στην καταναγκαστική επιβολή της «επιστήμης» (που μέρος της αποτελεί η μετατροπή του επιστημονικού διαλόγου σε αηδιαστικό μονόλογο και ο υποχρεωτικός εμβολιασμός με καταστρεπτικά εμβόλια-βιοόπλα), το τραγικό δίπολο «Στάλιν - Λυσένκο» του μπολσεβίκικου ολοκληρωτισμού, βρήκε την έκφρασή του στην καθ’ ημάς βαλκανο-τουρκο-μπαρόκ κοινωνικο-πολιτική σούπα, στα αντίστοιχα δίπολα «Μητσοτάκης-Τσιόδρας» και «Τσίπρας-Γεροτζιάφας»…. 

Δυστυχώς, διακατεχόμενοι μονίμως από αυταπάτες, αδυνατούμε να συνειδητοποιήσουμε ότι «ο παραλογισμός [μας] δεν βρίσκεται στο γεγονός ότι οι μηχανισμοί που δημιούργησε ο άνθρωπος είναι κάτω από ορισμένες συνθήκες πιο δυνατοί και μάλιστα πιο έξυπνοι από τον άνθρωπο. Βρίσκεται στο γεγονός ότι οι μηχανισμοί αυτοί δημιουργούν αναγκαστικά καταστάσεις που υποχρεώνουν τον άνθρωπο να παίζει σ' ένα παιχνίδι όπου οι πιθανότητες της ολοκληρωτικής συντριβής του αυξάνουν συνεχώς... Μπορούμε να επιλέξουμε “Ναι” ή “Όχι”, έχοντας πάντα υπόψη ότι εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε την ιστορία μας. Γιατί, η ιστορία είναι ένα θέατρο που δεν έχει θεατές. Έχει μόνο ηθοποιούς [όλους εμάς]. Κανένας δεν παρακολουθεί απ’ έξω την παράσταση. Όλοι συμμετέχουν». (Jan Kott, Σαίξπηρ, ο σύγχρονός μας. Αθήνα, Ηριδανός, χχ).

Κλεάνθης Γρίβας

  

* «Θες την εξουσία πάντα να τρυγάς, στην Ραμπαγαδία γίνε Ραμπαγάς» (Γεώργιος Σουρής). Ραμπαγάς: τίτλος μιας γαλλικής πολιτικής κωμωδίας του Σαρδού [1872] με κεντρικό ‘’ήρωα’’ τον Ραμπαγά, έναν πολιτικό  απατεώνα και αριβίστα, δίχως αρχές. Το όνομα Ραμπαγάς έγινε σύμβολο  κάθε πολιτικής  φαυλότητας. 

ΟΧΙ: Σκηνοθεσία Pablo Larraín (Chile, 2012)

εξαιρετικό φιλμ-μάθημα του πώς το γνήσια νέο αντιμετωπίζει το σάπιο, όζον και εγκληματικό παλιό.