27 Νοεμβρίου 2012:

Απόφαση για νέα Eurogroup-Sex Therapy

εντός του επομένου εξαμήνου

Κλεάνθης Γρίβας

 

(δημοσιεύθηκε στην κυριακάτικη αντιμνημονιακή εφημερίδα «ΤΟ ΧΩΝΙ» στις 2/12/2012)

 

«Η πιο πιθανή εξέλιξη στο Eurogroup στις 27/11/2012 είναι η καταβολή-μη καταβολή της πολυδιαφημισμένης δόσης στην Ελλάδα, μέσω της «δημιουργικής λογιστικής» στην οποία είναι ειδήμονες οι Γερμανοί».

Κ.Γ. (Το Χωνί, 25/11/2012)

 

Το έκτακτο Eurogroup-Sex στις 27 Νοεμβρίου 2012 κατέληξε εμμέσως στην αναμενόμενη απόφαση για μη-απόφαση στο κρίσιμο ζήτημα της βιωσιμότητας του μη-βιώσιμου ελληνικού χρέους και αμέσως στην, επίσης αναμενόμενη, απόφαση για καταβολή-μη καταβολή της «δόσης» των 34,5 mg ηρωίνης από μέρους των τοκογλύφων-δανειστών μας (τους οποίους, τα εξωνημένα παπαγαλάκια του πολιτικού και μιντιακού αληταριάτου εξακολουθούν να ονομάζουν «εταίρους» μας, κάνοντας ως «εταίρες» τους τις λέξεις να στερούνται νοήματος).

 

Τα όσα διαδραματίστηκαν πριν, κατά και στη διάρκεια αυτού του πρωτότυπου Eurogroup-sex και των δύο αποφάσεων-μη αποφάσεών του, θύμιζαν τον «Θυρωρό της Νύχτας» της Λιλιάνα Καβάνι, με τον Ντερκ Μπόγκαρντ στο ρόλο των τοκογλύφων-δανειστών μας και τη Σαρλότ Ράμπλινγκ στο ρόλο της ξεπνοημένης Τρόϊκας-Εσωτερικού - ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ): Ένας πρώην ναζιστής και βασανιστής σε στρατόπεδο θανάτου, που δουλεύει ως θυρωρός σε ξενοδοχείο της Βιέννης, έχει μια παράφορη σαδομαζοχιστική σχέση με μια πελάτισσα του ξενοδοχείου, η οποία, στο παρελθόν, ήταν ένα από τα θύματά του κατά την περίοδο της παντοδυναμίας του στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης.

 

Πίσω από κλειστές πόρτες, οι συνδαιτυμόνες βίωσαν μια νύχτα έντονου σαδομαζοχιστικού Eurogroup-sex, στη διάρκεια της οποίας τόσο οι σαδιστές «εταίροι» μας όσο και οι μαζοχιστές της Τρόϊκας-Εσωτερικού απόλαυσαν ακραίες εμπειρίες ηδονής (όπως προκύπτει από τις μεταγενέστερες δηλώσεις ικανοποίησης και ανακούφισης και των δύο πλευρών).

 

● Από τη μια μεριά, οι τοκογλύφοι δήθεν «εταίροι» μας με έκδηλα σαδιστικά συμπεριφορικά στοιχεία (βιαιότητα, επιθετικότητα, πρόκληση πόνου, επιθυμία επιβολής και κατάκτησης), και

● Από την άλλη οι «εταίρες» τους με έκδηλα μαζοχιστικά συμπεριφορικά στοιχεία (παθητικότητα, διάθεση εγκατάλειψης, αύξηση της ηδονής από το βίωμα του πόνου).

Η απόλαυση που προσπορίζεται ο σαδιστής ασκώντας εξουσία και προκαλώντας πόνο και η απόλαυση που νοιώθει ο μαζοχιστής υποτασσόμενος στην εξουσία και βιώνοντας τον πόνο, λειτούργησαν τόσο «λυτρωτικά» στο σαδομαζοχιστικό σύμπλεγμα της λυκοφιλικής σύμπραξης των «εταίρων», ώστε δεν υπήρχε περίπτωση να μην καταλήξουν σε μια απόφαση-μη απόφαση για την αντιμετώπιση του χρέους και σε μια καταβολή-μη καταβολή της δόσης, προκειμένου να ικανοποιήσουν την ασυγκράτητη επιθυμία τους να ξαναζήσουν αυτές τις κορυφαία ηδονικές στιγμές σε μεταγενέστερα Eurogroup-sex κατά το επόμενο εξάμηνο.

 

● Παρά τις προειδοποιήσεις όλων των σημαντικών Ελλήνων και ξένων οικονομολόγων (που δεν ξεπούλησαν την ανεξαρτησία της σκέψη τους για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της μαφίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος, είτε με απευθείας σχέση είτε μέσα από μεγάλες ακαδημαϊκές εταιρείες που εξειδικεύονται σε θέματα προπαγάνδας και κανονιστικών ρυθμίσεων, όπως η Berkeley Research Group, η Analysis Group, η Brattle Group, η Criterion, η Compass Lexecon και η Charles River Associates), και

● παρά τις προειδοποιήσεις του διεθνούς τύπου ότι το ελληνικό χρέος μπορεί να καταστεί βιώσιμο μόνο με μια πλήρη ή μια γενναία μερική διαγραφή του (N.Y.Times: «Η Ελλάδα πίνει το κώνειο στην υγειά της Μέρκελ», 09-11-2012 ▪ Bloomberg: «Μόνη βιώσιμη λύση για την Ελλάδα είναι η μείωση του χρέους», 14-11-2012 ▪ Economist: «Σταδιακή μείωση του χρέους για να μπει τέλος στην αγωνία», 14-11-2012, κ.α.),

οι τοκογλύφοι-δανειστές αποφάσισαν να αντιπαρέλθουν το κρίσιμο ζήτημα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους και, μετά τη λήξη του ιδιότυπου Eurogroup-sex, αποκάλυψαν τα πραγματικά αίτια της στάσης τους:

● O Γερμανός ομότεχνος του Τσουκάτου κ. Σόιμπλε δήλωσε ότι «η συγχώρεση (!) χρέους είναι νομικά αδύνατη» (27/11/2012) [αλλά και ότι «ελληνική χρεοκοπία θα οδηγούσε σε διάλυση της Ευρωζώνης», Γερμανική Βουλή, 30/11/2012]

Βέβαια, μπορεί ως εξουσιοφρενής να απωθεί στη μνήμη του το γεγονός ότι δύο φορές στη διάρκεια του 20ου αιώνα, η Γερμανία έσπειρε («νομιμότητατα») το θάνατο και την καταστροφή σε όλο τον κόσμο και κατέστρεψε (επίσης «νομιμότατα») οικονομικά την Ευρώπη και τον εαυτό της, αλλά κατάφερε και τις δύο φορές να ανακάμψει γρήγορα χάρη σε πολιτικές που δεν είχαν μεγάλη σχέση με την «νομιμότητα» και την «ηθικολογία» που επικαλείται σήμερα ο κ. Σόϊμπλε:

- Την πρώτη φορά το 1929, όταν έγινε δεκτό το αμερικανικό Σχέδιο Owen Young, με το οποίο η Γερμανία είχε τη δυνατότητα να συνεχίσει να πληρώνει το χρέος της μέχρι το 1988, με βάση τις δυνατότητες της οικονομίας της, χωρίς εποπτεία της οικονομίας της από τους Συμμάχους, και χωρίς να απαιτείται ενεχυρίαση βιομηχανικών ομολόγων και δημοσίων εσόδων (θυμίζει τίποτα αυτό;).

- Τη δεύτερη φορά το 1953, όταν οι ΗΠΑ αποφάσισαν τη διαγραφή του γερμανικού χρέους (στην οποία συναίνεσε και η Ελλάδα).

 

● Η Αυστριακή υπουργός οικονομικών Μαρία Φέκτερ, ήταν πιο σαφής, δηλώνοντας ότι «η χθεσινοβραδυνή απόφαση του Eurogroup για την Ελλάδα, έχει ως στόχο της να αποφευχθεί μια νέα διαγραφή χρέους» (27/11/2012)

 

● Ο Σουηδός υπουργός οικονομικών Αντερς Μποργκ, μιλώντας σε τραπεζικό σεμινάριο στη Στοκχόλμη, αποκάλυψε ότι το ελληνικό θέμα θα ξανασυζητηθεί τον Μάϊο 2013: «Το πιθανότερο είναι ότι θα επιστρέψουμε για διαπραγματεύσεις για το ελληνικό πρόγραμμα κάποια στιγμή τον Μάιο-Ιούνιο…. Είναι πιθανό να χρειαστούν κι άλλα μέτρα… [Η απόφαση] Είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά θα πρέπει να έχουμε υπόψη ότι είναι μία ακόμη συμφωνία για να διατηρηθεί η κατάσταση για μερικούς μήνες». (27/11/2012

 

● Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο Ολλανδός πρωθυπουργός Μαρκ Ρούττε, που μιλώντας στο Bloomberg δήλωσε ότι: «Κάθε λίγο και λιγάκι, θα μαζευόμαστε και θα συζητάμε τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους».

 

Καταβολή-Μη καταβολή

μέσω της γερμανικής «δημιουργικής λογιστικής»

 

Σύμφωνα με την απόφαση του πρόσφατου Εurogroup-sex:

«Τα απαραίτητα συστατικά βρίσκονται τώρα στη θέση τους, ώστε τα κράτη-μέλη να ξεκινήσουν τις απαραίτητες εθνικές διαδικασίες που απαιτούνται για την έγκριση της επόμενης δόσης που αντιστοιχεί σε 43,7 δις ευρώ.

▪ Τα 10,6 δις ευρώ για τη χρηματοδότηση του προϋπολογισμού και τα 23,8 δις ευρώ για τα ομόλογα του EFSF που προορίζονται για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα πληρωθούν το Δεκέμβριο 2012.

▪ Η διάθεση των υπόλοιπων ποσών θα γίνει σε τρεις δόσεις κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου του 2013 και θα σχετίζεται με την εφαρμογή των «ορόσημων» του Memorandum of Understanding / MoU (περιλαμβανομένης της εφαρμογής της φορολογικής μεταρρύθμισης ως το Γενάρη) που θα συμφωνηθούν με την τρόικα.

▪ Tο Εurogroup περιμένει ότι θα είναι σε θέση να αποφασίσει και επίσημα την διάθεση της δόσης ως τις 13 Δεκεμβρίου 2012, υπό την αίρεση της ολοκλήρωσης των εθνικών διαδικασιών, και μετά την εκτίμηση του αποτελέσματος μιας πιθανής επαναγοράς χρέους από την Ελλάδα».

 

Εάν καταβληθούν αυτά τα 43,7 δις που δεν θα καταβληθούν (αλλά ακόμη και αν καταβληθούν, θα πρόκειται για λογιστικές μεταφορές -και όχι για καταβολή χρημάτων- που προστίθενται στο δημόσιο χρέος το οποίο θα βαραίνει τις πλάτες των φορολογούμενων), τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι:

▪ Πώς θα διατεθούν αυτά τα 43,7 δις;

▪ Πόσα θα καταλήξουν στην πραγματική οικονομία;

Σύμφωνα με την απόφαση του Eurogroup-sex, η πρώτη και μεγαλύτερη δόση από 34,4 δις αναμένεται να εκταμιευθεί μέχρι τις 13 Δεκεμβρίου 2012 (πράγμα απίθανο δεδομένου ότι πρέπει να τηρηθούν ορισμένες μάλλον ανέφικτες προϋποθέσεις), θα διατεθεί ως εξής:

 

Τα υπόλοιπα 9,3 δις θα καταβληθούν σε τρεις δόσεις το πρώτο τρίμηνο του 2013 (εάν βέβαια καλυφθούν οι υπόλοιπες χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας), και με ένα -απροσδιόριστο- μέρος τους θα καλυφθούν κάποιες από τις υπόλοιπες οφειλές του δημοσίου.

 

Κι όλα αυτά, παραβλέποντας τις ανοητολογίες περί «βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους» που περιλαμβάνονται στην πρώτη Έκθεση της τρόικας που διέρρευσε στον τύπο στις 29 Νοεμβρίου 2012 (προσχέδιο της DGECFIN).

 

Διότι, για να ισχύσουν τα στοιχεία και οι (πάντα διαψευδόμενες) «προβλέψεις» πρέπει να συντρέχουν μια σειρά από συνθήκες. Για παράδειγμα, η Ελλάδα πρέπει:

▪ Να καταφέρει να επαναγοράσει την αξία χρέους 24 δις ευρώ.

▪ Να έχει μια αρκετά υψηλή αλλά απροσδιόριστη ανάπτυξη.

▪ Να παράγει πρωτογενή πλεονάσματα. Και

▪ Οι εταίροι να εφαρμόσουν τις αποφάσεις τους για μείωση του ελληνικού χρέους προς αυτούς, με μια σειρά από τεχνικά μέσα (που αποφασίστηκαν στο eurogroup).

 

Είναι προφανές ότι το να υπάρχει (ως προαπαιτούμενο):

α) πρωτογενές πλεόνασμα άνω του 4,7% που θα πηγαίνει σε αποπληρωμή του χρέους και ταυτόχρονα

β) ΑΕΠ που θα αυξάνεται με ρυθμό 4,5% για επτά χρόνια

δεν υφίσταται σε κανένα μέρος του ηλιακού μας συστήματος. Υφίσταται μόνο στη διεστραμμένη σκέψη εκείνων που συμμετέχουν στο σαδομαζοχιστικό δίπολο, στο πλαίσιο του οποίο ο ένας πόλος αποφασίζει, επιβάλλει και παράγει πόνο και ο άλλος συναινεί δουλικά και υφίσταται τον πόνο.

 

Δυστυχώς, όταν η σεξουαλική διαστροφή (εν προκειμένω, η σαδομαζοχιστική σχέση ανάμεσα στους τοκογλύφους «εταίρους» μας και τις δουλικές «εταίρες» τους) συνδυάζεται με ψυχοπαθητική δομή της προσωπικότητας (με πυρήνα, την εξουσιοφρένεια) δεν μπορούν να βοηθηθούν από την ψυχιατρική, όσα eurogroup-sex-therapy και εάν παρακολουθήσουν.

 

Συνεπώς, υπάρχει ένας μόνο τρόπος για να περισταλούν οι καταστρεπτικές συνέπειες αυτής της σχέσης στην κοινωνία: Η ανάληψη της ευθύνης για τη διαχείριση του παρόντος και του μέλλοντός της, από την ίδια την κοινωνία. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να εξαλειφθεί ο σαδομαζοχισμός ως εργαλείο αυθαίρετου διακανονισμού των σχέσεων μεταξύ κρατών και να περιοριστεί η όποια σαδομαζοχιστική σχέση σε ατομική υπόθεση ελευθέρως συναινούντων ενηλίκων και μόνο.

Κλεάνθης Γρίβας

30/11/2012

 

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ. Το Θέατρο Σκιών θα συνεχιστεί στην τακτική Σύνοδο Κορυφής της γερμανικής «Ευρωπαϊκής Ένωσης Α.Ε.» στις 13-14 Δεκεμβρίου 2012.