Γιατί ο πόλεμος της Ουκρανίας είναι απάτη
JOHN MEARSHEIMER
συνέντευξη - https://www.youtube.com/watch?v=YfRYRqMkGUI
Παρουσίαση της συνέντευξης του John Mearsheimer
από τον Δρ. Joseph Mercola
4 Ιουλίου 2022
Ο John Mearsheimer είναι διακεκριμένος Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο. Ένας από τους πιο οξυδερκείς μελετητές και διεθνώς αναγνωρισμένους γεωπολιτικούς αναλυτές. Το σημαντικότερο έργο του με τίτλο «Η τραγωδία της πολιτικής των μεγάλων δυνάμεων» (μτφ. Κωνσταντίνος Κολιόπουλος, Εκδ. Ποιότητα, Αθήνα 2011, 6η έκδοση) έχει καταστεί βιβλίο-αναφοράς από την πρώτη έκδοσή του (2006).
ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΑ
- Οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν ανεπισήμως αφανείς διαύλους για να εξασφαλίσουν κρίσιμες προμήθειες από τη Ρωσία, ενώ δημοσίως μιλούν ότι της επιβάλλουν σκληρές στις κυρώσεις,
- Από τη μία πλευρά, η Δύση θέλει να φανεί σκληρή με τη Ρωσία επιβάλλοντας εμπορικά εμπάργκο, κυρώσεις και απαγορεύσεις επενδύσεων, ενώ από την άλλη εξαρτάται λίγο-πολύ από τη Ρωσία για βασικά προϊόντα όπως το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, τα τρόφιμα και τα συστατικά λιπασμάτων.
- Ως αποτέλεσμα, οι ελλείψεις ενέργειας και τροφίμων και ο αυξανόμενος πληθωρισμός είναι πλέον μεγάλες σε όλο τον κόσμο, κάτι που θα μπορούσε να έχει καταστροφικές συνέπειες για τον μέσο άνθρωπο, χωρίς να κάνει τίποτα για να πιέσει τον Πούτιν να αποχωρήσει από την Ουκρανία.Στην πραγματικότητα, το ρωσικό ρούβλι είναι σήμερα το ισχυρότερο των τελευταίων επτά ετών.
- Η τάση των εταιρικών ομίλων να κάνουν πολιτικές δηλώσεις με κάθε ευκαιρία είναι επίσης μπούμερανγκ και επιδεινώνει την κατάσταση.Η απόφαση περίπου 1.000 εταιρειών να «αυτοακυρωθούν» και να εγκαταλείψουν τις δραστηριότητές τους στη Ρωσία έχει γίνει πλέον εμπόδιο στη διπλωματική επίλυση.
- Οι περισσότεροι πόλεμοι είναι ένα μέσο για έναν σκοπό, και αυτός ο σκοπός είναι τα εταιρικά κέρδη.Η σύγκρουση στην Ουκρανία ανήκει στην ίδια κατηγορία, καθώς το ΝΑΤΟ προειδοποιεί ότι θα πρέπει να περιμένουμε έναν μακρύ, παρατεταμένο πόλεμο και ότι πρέπει να συνεχίσουμε να προμηθεύουμε την Ουκρανία με όπλα
••••••••••••••••••••••••••
Το ότι η Δύση έχει κάνει σοβαρά στρατηγικά λάθη στην υποστήριξή της στην Ουκρανία γίνεται πλέον όλο και πιο εμφανές μέρα με τη μέρα. Σύμφωνα με πρόσφατες αναφορές των μέσων ενημέρωσης, οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν ανεπίσημα κανάλια για να εξασφαλίσουν κρίσιμες προμήθειες από τη Ρωσία, ενώ δημοσίως μιλούν για σκληρές κυρώσεις. Αυτή η κάπως ενοχλητική εξέλιξη αναφέρθηκε από το Bloomberg, στις 13 Ιουνίου 2022, το οποίο σημείωσε:
«Η κυβέρνηση των ΗΠΑ ενθαρρύνει αθόρυβα τις γεωργικές και ναυτιλιακές εταιρείες να αγοράσουν και να μεταφέρουν περισσότερα ρωσικά λιπάσματα, σύμφωνα με παράγοντες που γνωρίζουν τις προσπάθειες αυτές, καθώς οι φόβοι των κυρώσεων έχουν οδηγήσει σε απότομη πτώση των προμηθειών, τροφοδοτώντας το αυξανόμενο παγκόσμιο κόστος τροφίμων.
Η προσπάθεια αυτή είναι μέρος πολύπλοκων και δύσκολων διαπραγματεύσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη με τη συμμετοχή των Ηνωμένων Εθνών προκειμένου να ενισχυθούν οι παραδόσεις λιπασμάτων, σιτηρών και άλλων αγροτικών προϊόντων από τη Ρωσία και την Ουκρανία, οι οποίες έχουν διαταραχθεί από την εισβολή του Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν στον νότιο γείτονά του.
Αμερικανοί και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι κατηγόρησαν το Κρεμλίνο ότι χρησιμοποιεί τα τρόφιμα ως όπλο, εμποδίζοντας την Ουκρανία να εξάγει. Η Ρωσία το αρνείται, παρόλο που έχει επιτεθεί σε βασικά λιμάνια, κατηγορώντας για τις διακοπές των μεταφορών τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους για την εισβολή.
Η ΕΕ και οι ΗΠΑ έχουν δημιουργήσει εξαιρέσεις στους περιορισμούς των συναλλαγών τους με τη Ρωσία για να επιτρέψουν το εμπόριο λιπασμάτων, των οποίων η Μόσχα είναι βασικός παγκόσμιος προμηθευτής.
Ωστόσο, πολλοί ναυλωτές, τράπεζες και ασφαλιστές είναι επιφυλακτικοί και κρατήθηκαν μακριά από το εμπόριο φοβούμενοι ότι θα μπορούσαν άθελά τους να παραβιάσουν τους κανόνες. Οι ρωσικές εξαγωγές λιπασμάτων μειώθηκαν κατά 24% φέτος. Αμερικανοί αξιωματούχοι, έκπληκτοι από την έκταση της επιφυλακτικότητας, βρίσκονται στη φαινομενικά παράδοξη θέση να αναζητούν τρόπους για να τους ενισχύσουν». ( Bloomberg, 13 Ιουνίου 2022 )
Δαγκώνοντας το χέρι που σε ταΐζει
Όλα αυτά αρχίζουν να φαίνονται σαν ένας συνδυασμός του «δαγκώματος του χεριού που σε ταΐζει» και του «κόβω τη μύτη σου για να παραμορφωθεί το πρόσωπό σου». Από τη μία πλευρά, η Δύση θέλει να φανεί σκληρή με τη Ρωσία επιβάλλοντας εμπορικά εμπάργκο, κυρώσεις και απαγορεύσεις επενδύσεων (Treasury.gov -Κυρώσεις που σχετίζονται με την Ουκρανία/Ρωσία), αλλά από την άλλη εξαρτάται λίγο-πολύ από τη Ρωσία για βασικά αγαθά όπως το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, τα τρόφιμα και τα συστατικά λιπασμάτων.
Ως αποτέλεσμα, το ρωσικό ρούβλι είναι πλέον ισχυρότερο των τελευταίων 7 ετών. Είναι τόσο ισχυρό, που η κεντρική τράπεζα της Ρωσίας παίρνει πραγματικά μέτρα για να το αποδυναμώσει, καθώς φοβούνται ότι ένα υπερβολικά ισχυρό νόμισμα θα κάνει τις ρωσικές εξαγωγές λιγότερο ανταγωνιστικές. (CNBC 23 Ιουνίου 2022) Εν τω μεταξύ, το δολάριο των ΗΠΑ εξασθενεί μέρα με τη μέρα. Σύμφωνα με το Bloomberg:
"Το Κρεμλίνο θέλει τώρα η κυβέρνηση Μπάιντεν να παρέχει διαβεβαιώσεις στους αγοραστές και τους αποστολείς ρωσικών λιπασμάτων και σιτηρών ότι δεν θα υπόκεινται σε κυρώσεις.
Αυτό φαίνεται να αποτελεί προϋπόθεση για την απελευθέρωση και αποστολών ουκρανικών αγροτικών προϊόνSτων. Ο Ivan Timofeev, ειδικός σε κυρώσεις στο Συμβούλιο Διεθνών Υποθέσεων της Ρωσίας που ιδρύθηκε από το Κρεμλίνο.
Για την Ρωσία, είναι σημαντικό οι αρχές των ΗΠΑ να στείλουν ένα σαφές μήνυμα ότι αυτές οι συμφωνίες επιτρέπονται, ότι είναι προς το συμφέρον της παγκόσμιας επισιτιστικής ασφάλειας και ότι δεν πρέπει να αρνηθούν να τις πραγματοποιήσουν.
Εκτιμάται ότι 25 εκατομμύρια τόνοι σιτηρών, ηλιέλαιου και άλλων εμπορευμάτων έχουν κολλήσει στην Ουκρανία λόγω των φόβων για την ασφάλεια στα λιμάνια και τις ναυτιλιακές διαδρομές. Οι χώρες που έχουν να χάσουν τα περισσότερα από αυτό, επειδή είναι οι μεγαλύτεροι εισαγωγείς ουκρανικών σιτηρών, περιλαμβάνουν την Αίγυπτο, την Ινδονησία, το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν και την Τουρκία. (Bloomberg, 13 Ιουνίου 2022)
Ποιος πλήττεται;
Το ερώτημα στο οποίο οι δυτικοί ηγέτες φαίνονται απρόθυμοι να απαντήσουν είναι «ποιος ωφελείται και ποιος ζημιώνεται;». Αυτή τη στιγμή, τα περισσότερα από αυτά που έχουν κάνει, βοήθησαν μόνο στην ενίσχυση της θέσης της Ρωσίας, ενώ θέτουν σε κίνδυνο τους δικούς τους πολίτες.
Οι ελλείψεις ενέργειας και τροφίμων και ο αυξανόμενος πληθωρισμός σε όλο τον κόσμο είναι πλέον τόσο μεγάλες, πράγμα που θα μπορούσε να έχει καταστροφικές συνέπειες για τον μέσο άνθρωπο, χωρίς να κάνει απολύτως τίποτα για να πιέσει τον Πούτιν να αποσυρθεί από την Ουκρανία. Βασικά, αυτοί που τιμωρούνται είναι μόνο οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι πολίτες, μέσω των υψηλότερων τιμών στα τρόφιμα και την ενέργεια, ενώ η Ρωσία αποκομίζει κυρίως οφέλη.
Σύμφωνα με το Radio Free Europe, «η Ρωσία έχει σχεδόν διπλασιάσει τα έσοδά της από τις πωλήσεις ενέργειας στην ΕΕ» από τότε που εισήλθε στην Ουκρανία, παρά το γεγονός ότι η ΕΕ μείωσε τις εισαγωγές πετρελαίου κατά 20% και άνθρακα κατά 40%. (Radio Free Europe 28 Απριλίου 2022)
Το Radio Free Europe, αναφέρει ότι Έρευνα του Κέντρου Έρευνας για την Ενέργεια και τον Καθαρό Αέρα (CREA) που κυκλοφόρησε στις 28 Απριλίου 2022, έδειξε ότι «η Ρωσία, με την αύξηση των τιμών έχει υπεραντιστάθμίσει την απώλεια του όγκου πωλήσεων λόγω των κυρώσεων». Η Κίνα και η Ινδία έχουν επίσης αυξήσει τις εισαγωγές τους από τη Ρωσία.
Η επιβολή κυρώσεων των εταιρειών στον εαυτό τους ήταν μια κακή κίνηση
Βλ. το βίντεο της εκπομπής του Jimmy Dore: Οι ΗΠΑ προτρέπουν τις εταιρείες να συνεχίσουν να συνεργάζονται με τη Ρωσία (https://youtu.be/tY4kzxdQkWk)
Η νέα τάση των εταιρικών ομίλων να κάνουν πολιτικές δηλώσεις με κάθε ευκαιρία είναι επίσης μπούμερανγκ και επιδεινώνει την κατάσταση. Όπως ανέφερε το Bloomberg, στις 14 Ιουνίου 2022:
«Οι αξιωματούχοι αρχικά εντυπωσιάστηκαν από την προθυμία των εταιρειών από την BP Plc. έως τη McDonald's Corp. να «αυτο-κυρωθούν», μερικές φορές πουλώντας περιουσιακά στοιχεία σε τιμές ξεπουλήματος (από τα σημεία συμφόρησης της εφοδιαστικής αλυσίδας έως τις μη ασφαλιστικές εξαγωγές σιτηρών) λόγω των αποφάσεων των εταιρειών να αποχωρήσουν από τη Ρωσία, σύμφωνα με άτομα που γνωρίζουν τις εσωτερικές συζητήσεις... Έτσι, ενώ ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelenskiy προέτρεψε τις αμερικανικές επιχειρήσεις να σταματήσουν τις δραστηριότητές τους στη Ρωσία, λέγοντας σε κοινή συνεδρίαση του Κογκρέσου ότι η ρωσική αγορά ήταν «πλημμυρισμένη από το αίμα μας», η κυβέρνηση Μπάιντεν ενθαρρύνει το εμπόριο σε ορισμένους τομείς, μεταξύ άλλων στη γεωργία, την ιατρική και τις τηλεπικοινωνίες». (Bloomberg, 14 Ιουνίου 2022)
Εδώ είναι το βασικό πρόβλημα: Η απόφαση περίπου 1.000 εταιρειών να επιβάλλουν κυρώσεις τον εαυτό τους (να «αυτο-κυρωθούν») και να εγκαταλείψουν τις δραστηριότητές τους στη Ρωσία, έχει καταστεί πλέον εμπόδιο στη διπλωματική επίλυση του προβλήματος.
Με τόσες πολλές ιδιωτικές εταιρείες που επιλέγουν να κάνουν πολιτικές δηλώσεις αντί απλώς να διευθύνουν την επιχειρηματική τους δραστηριότητα, οι διπλωματικές διαπραγματεύσεις δυσκολεύονται πλέον, επειδή αυτές οι εταιρείες έχουν εξαλείψει μεγάλο μέρος της μόχλευσης που θα μπορούσε να επιφέρει η υπόσχεση για άρση των κυρώσεων.
Οι κυρώσεις είναι ένα δημοφιλές εργαλείο επειδή αναθέτουν την κυβερνητική πολιτική στον ιδιωτικό τομέα. Μόλις οι αντιμαχόμενες πλευρές αποφασίσουν να συναντηθούν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, η υπόσχεση για εξάλειψη των κυρώσεων μπορεί να λειτουργήσει ως ισχυρό κίνητρο για τον τερματισμό της βίας.
Οι εταιρείες έφυγαν από τη Ρωσία οικειοθελώς, και όχι επειδή οι κυβερνητικές κυρώσεις τους εμπόδισαν νομικά να δραστηριοποιούνται εκεί. Ως αποτέλεσμα, το «καρότο» της άρσης των κυρώσεων δεν έχει την ίδια διαπραγματευτική δύναμη. Όπως εξηγεί το Bloomberg:
«Με την έναρξη διαπραγματεύσεων, είναι δύσκολο ακόμη και να προσφέρουμε την άρση των κυρώσεων ως πιθανό όφελος, επειδή μεγάλο μέρος της αποχώρησης των αμερικανικών επιχειρήσεων έχει προκληθεί από τις ίδιες. ... Μακροπρόθεσμα, οι ΗΠΑ ενδέχεται να υποβαθμίσουν την «ήπια ισχύ» τους στη Ρωσία εγκαταλείποντας την τοπική αγορά σε εμπορικά σήματα από άλλες χώρες — ή ακόμα και σε ρωσικές εταιρείες που εξαγοράζουν εταιρικά περιουσιακά στοιχεία με μικρό ή καθόλου κόστος. Η αποχώρηση αμερικανικών εταιρειών υψηλού προφίλ «κάνει ψυχολογικό κακό στη Ρωσία», είπε ο Smith. Αλλά «στο τέλος της διαδρομής, βρίσκεται η εξάλειψη των στοιχείων ως ‘ήπιας δύναμης’ των ΗΠΑ. Είναι αυτό που θέλουν οι Ηνωμένες Πολιτείες;». (Bloomberg, 14 Ιουνίου 2022)
Ο ηθικισμός αποτυγχάνει
Στην εκπομπή του, ο δημοσιογράφος Jimmy Dore επεκτείνεται σε αυτό, παραθέτοντας μερικά tweets του ανεξάρτητου δημοσιογράφου Glenn Greenwald. Σε ένα tweet στις 14 Ιουνίου 2022, ο Greenwald σχολίασε την ιστορία του Bloomberg:
«Το πρόβλημα από την αρχή ήταν ότι η αφήγηση του υποχρεωτικού ηθικισμού δεν βοήθησε να αποκρυπτογραφηθεί ποιες πολιτικές θα λειτουργούσαν και ποιες όχι. Η Ρωσία κακολογήθηκε ποικιλοτρόπως ως σκύλος». (https://www.youtube.com/watch?v=mkhy0Blfhj8&t=21s).
Γιατί ο πόλεμος της Ουκρανίας είναι απάτη
Στην ως άνω εκπομπή ο Jimmy Dore συζητά την εμφάνιση του δημοσιογράφου Wolfram Weimer στη γερμανική τηλεόραση, στην οποία έρχεται σε αντίθεση με την επίσημη αφήγηση για τη σύγκρουση στην Ουκρανία.
(Βλ. «Καλεσμένος στη Γερμανική TV λέει την αλήθεια για τον Πόλεμο στην Ουκρανία». https://www.youtube.com/watch?v=mkhy0Blfhj8&t=21s).
Ο Wolfram Weimer επισημαίνει ότι ενώ ο Γερμανός καγκελάριος χρησιμοποιεί το σλόγκαν «Η Ρωσία δεν πρέπει να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο. Πρέπει να τον κερδίσει η Ουκρανία», είναι σαφές ότι η Ρωσία έχει ήδη κερδίσει τον πόλεμο και ότι η Ουκρανία δεν έχει καμία ευκαιρία. Λοιπόν, «πού οδηγεί αυτό, πολιτικά;» αναρωτιέται ο Weimer. Και απαντά: «Δεδομένου ότι δεν μπορούμε να κερδίσουμε αυτόν τον πόλεμο, πρέπει να τον τερματίσουμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα».
Είναι διδακτικό από μόνο του το γεγονός ότι οι δυτικοί υποστηρικτές της Ουκρανίας δεν έχουν ακόμη ενεργοποιηθεί για να βοηθήσουν την Ουκρανία να διαπραγματευτεί μια ειρηνευτική συμφωνία. Άραγε, τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτό; Αρχικά, είναι μια δυσοίωνη ένδειξη ότι όλα έχουν να κάνουν με το γράσο των γραναζιών του πολέμου.
Ξανά και ξανά, οι ΗΠΑ έχουν εισέλθει σε σκόπιμα μη-νικηφόρες συγκρούσεις που έχουν μόνο έναν πραγματικό σκοπό: Να διοχετεύσουν τα δολάρια των φορολογουμένων στο ιδιωτικό στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα. για παράδειγμα, σχεδόν όλο το πακέτο της «βοήθειας στην Ουκρανίας» των 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων, πήγε κατευθείαν στους κατασκευαστές όπλων. (Politico 19 Μαΐου 2022)
Μπορεί να είναι δελεαστικό να πηδήξουμε στο στρατόπεδο «υποστήριξης της Ουκρανίας», αλλά θα ήταν πολύ πιο χρήσιμο να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε πραγματικά τις βαθύτερες δυνάμεις που παίζουν. Τις περισσότερες φορές, ο πόλεμος έχει να κάνει με την ενίσχυση της βιομηχανίας όπλων με μετρητά. ( American Magazine 9 Μαρτίου 2022)
Σε τελική ανάλυση, αυτό είναι συνήθως το θέμα των σκοπίμως μη-νικηφόρων μακροχρόνιων πολεμικών συγκρούσεων επί πολλές δεκαετίες τώρα. Και στην σύγκρουση στην Ουκρανία, φαίνεται ότι το ΝΑΤΟ ότι προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την κατάσταση παρατείνοντάς την όσο το δυνατόν περισσότερο. Ας μην ξεχνάμε ότι οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ στην πραγματικότητα παρέκαμψαν ένα εμπάργκο όπλων κατά της Ρωσίας, προμηθεύοντάς την με όπλα μόλις το 2020. Σε αποκλειστική αναφορά, η The Telegraph ανέφερε:
«Μια ανάλυση της ΕΕ που δημοσιοποιήθηκε στην The Telegraph, αποκάλυψε ότι η Γαλλία και η Γερμανία εξόπλισαν τη Ρωσία με στρατιωτικό υλικό 273 εκατομμυρίων ευρώ που τώρα πιθανότατα χρησιμοποιείται στην Ουκρανία, Έστειλαν εξοπλισμό, ο οποίος περιελάμβανε βόμβες, ρουκέτες, πυραύλους και όπλα, Η Μόσχα παρά το εμπάργκο σε όλη την ΕΕ στις αποστολές όπλων στη Ρωσία, που επιβλήθηκε μετά την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναγκάστηκε αυτό το μήνα να κλείσει ένα κενό στον αποκλεισμό της, αφού διαπιστώθηκε ότι τουλάχιστον 10 κράτη μέλη εξήγαγαν υλικά αξίας σχεδόν 350 εκατομμύρια ευρώ στο καθεστώς του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Περίπου το 78% αυτού του συνόλου το προμηθεύτηκαν από γερμανικές και γαλλικές εταιρείες… Παράλληλα με τις βόμβες, τους πυραύλους και τις τορπίλες, οι γαλλικές εταιρείες έστειλαν κάμερες θερμικής απεικόνισης για περισσότερα από 1.000 ρωσικά τανκς, καθώς και συστήματα πλοήγησης για μαχητικά αεροσκάφη και επιθετικά ελικόπτερα». (The Telegraph, 22 Απριλίου 2022)
Εν τω μεταξύ, η Γερμανία και η Γαλλία ήταν απρόθυμες να παράσχουν στην Ουκρανία όπλα υψηλής ισχύος. Λοιπόν, πρόκειται πραγματικά για τη βοήθεια στον λαό της Ουκρανίας ή για τη διοχέτευση χρημάτων στο στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγα; Πολλές χώρες έχουν στείλει στην Ουκρανία απαρχαιωμένο υλικό: παλιούς εκτοξευτήρες, και παλαιά άρματα μάχης της σοβιετικής εποχής. ( Washington Post, 26 Απριλίου 2022 )
Το συνονθύλευμα όπλων από διαφορετικές χώρες και εποχές δημιουργεί έναν εφιάλτη διοικητικής μέριμνας στην Ουκρανία, αλλά επιτρέπει στις χώρες να κάνουν σήμα αρετής, να κυματίζουν τη σημαία της αλληλεγγύης και να δικαιολογούν μια νέα αύξηση των στρατιωτικών δαπανών για την ανοικοδόμηση των δικών τους εξοπλισμών. Πετάξτε τα παλιά στην Ουκρανία και γεμίστε ξανά με τα πιο πρόσφατα και τα καλύτερα. Αρκετά η ρακέτα.
Ο πόλεμος ως πηγή κέρδους θέτει σε κίνδυνο την επίλυση των συγκρούσεων
Είναι καιρός ο κόσμος να αρχίσει να συνειδητοποιεί ότι οι περισσότεροι πόλεμοι έχουν πίσω τους ένα κίνητρο κέρδους. Όχι πάντα, αλλά πολύ συχνά. Όπως σημειώνεται στην Έκθεση του 2021 του Ινστιτούτου Watson και του Κέντρου Διεθνούς Πολιτικής με τίτλο: «Κέρδη του πολέμου: Εταιρείες ωφελούμενες από την αύξηση των δαπανών του Πενταγώνου μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001»
«Η αντίδραση της κυβέρνησης των ΗΠΑ στις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, οδήγησε σε δραματικές αυξήσεις στη χρηματοδότηση και τα έσοδα του Πενταγώνου για εργολάβους όπλων. Ενώ το κόστος και οι συνέπειες των πολεμικών πολιτικών της Αμερικής του 21ου αιώνα έχουν τεκμηριωθεί καλά, το κρίσιμο ερώτημα “ποιος επωφελήθηκε από αυτή την προσέγγιση” έχει λάβει λιγότερη προσοχή.
Οι μεγάλες και οι μικρές εταιρείες ήταν, μακράν, οι μεγαλύτεροι ωφελούμενοι από την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Από την έναρξη του πολέμου στο Αφγανιστάν, οι δαπάνες του Πενταγώνου ανήλθαν συνολικά σε πάνω από 14 τρισεκατομμύρια δολάρια, το 50% των οποίων πήγαν σε εταιρείες αμυντικών υλικών. .
Ορισμένες από αυτές τις εταιρείες αποκόμισαν κέρδη που θεωρούνται ευρέως νόμιμα. Άλλες αποκόμισαν κέρδη που ήταν συνέπεια αμφισβητούμενων ή διεφθαρμένων επιχειρηματικών πρακτικών και ισοδυναμούν με σπατάλη, απάτη, κατάχρηση, αύξηση των τιμών ή κερδοσκοπία.
Η αυξανόμενη εξάρτηση του Πενταγώνου από ιδιώτες εργολάβους την περίοδο μετά την 11η Σεπτεμβρίου εγείρει πολλαπλά ερωτήματα λογοδοσίας, διαφάνειας και αποτελεσματικότητας. Αυτό είναι προβληματικό γιατί η ιδιωτικοποίηση βασικών λειτουργιών μπορεί να μειώσει τον έλεγχο του αμερικανικού στρατού στις δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα σε εμπόλεμες ζώνες ενώ αυξάνει τους κινδύνους σπατάλης, απάτης και κατάχρησης.
Επιπλέον, το ότι η διεξαγωγή πολέμου είναι πηγή κερδών μπορεί να έρχεται σε αντίθεση με τον στόχο να έχουν οι ΗΠΑ ηγετικό ρόλο στην επιδίωξη επίλυσης συγκρούσεων μέσω της διπλωματίας.
Γενικότερα, η μεγάλη επιρροή των εταιρειών-πολεμικών εργολάβων έχει οδηγήσει σε μια αυξανόμενη στρατιωτικοποίηση της αμερικανικής κοινωνίας. Αυτό εκδηλώνεται σε όλα τα επίπεδα, από τη λήψη της μερίδας του λέοντος του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού από το Πεντάγωνο —πάνω από το 50%— μέχρι την προμήθεια πλεονάζοντος στρατιωτικού εξοπλισμού σε κρατικές και τοπικές υπηρεσίες επιβολής του νόμου». (Ινστιτούτο Watson, Profits of War)
Από τον πόλεμο κερδίζουν και οι τραπεζίτες ο, επίσης
Οι αμυντικοί εργολάβοι δεν είναι οι μόνοι που κερδίζουν χρήματα από τον πόλεμο. Γνωρίζατε, για παράδειγμα, ότι η Goldman Sachs, η επενδυτική τράπεζα με έδρα τη Νέα Υόρκη, επωφελείται από τον πόλεμο στην Ουκρανία πουλώντας ρωσικό χρέος; Τον Μάρτιο του 2022, το NBC News ανέφερε:
«Καθώς ο δυτικός κόσμος προσπαθεί να υπερασπιστεί την Ουκρανία μπλοκάροντας τα ρωσικά κεφάλαια, η τράπεζα [Goldman Sachs] ενεργεί ως μεσίτης μεταξύ των πιστωτών της Μόσχας και των επενδυτών των ΗΠΑ, δίνοντας στους πελάτες της την ευκαιρία να επωφεληθούν από την ανάπηρη από τον πόλεμο οικονομία της Ρωσίας, και να αγοράζουν τώρα τους χρεωστικούς τίτλους της σε πολύ χαμηλές τιμές και να τους πωλούν αργότερα σε ψηλές τιμές, σύμφωνα με τέσσερις πηγές του χρηματοοικονομικού κόσμου που γνωρίζουν τη στρατηγική.
Ένας επενδυτής που απέρριψε την προσφορά ενός επενδυτή της Goldman να προσθέσει ρωσικό χρέος στο χαρτοφυλάκιο του hedge fund του –λόγω του πολέμου–
είπε ότι ο μεσίτης του πρότεινε ότι «θα μπορούσε απλώς να το καταχωρήσει στον προσωπικό σας λογαριασμό για να αποφύγει τον έλεγχο». Αυτό δεν παραβιάζει το καθεστώς των κυρώσεων των ΗΠΑ, αλλά είναι πολύ διαφορετικό από το δημόσιο πρόσωπο που βάζει η Goldman για τη σχέση της με τη Ρωσία…
Όταν Αμερικανοί αξιωματούχοι επέβαλαν κυρώσεις σε ρωσικές τράπεζες, κατέστη παράνομο για τις αμερικανικές εταιρείες να συναλλάσσονται απευθείας με μεγάλα ρωσικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Όμως, το Γραφείο Ελέγχου Ξένων Περιουσιακών Στοιχείων του Υπουργείου Οικονομικών (OFAC), εξέδωσε ένα σημείωμα που επιβεβαίωνε τη νομιμότητα της διαπραγμάτευσης ρωσικών περιουσιακών στοιχείων σε «δευτερεύουσες αγορές» – εκείνες που δεν εμπλέκουν άμεσα τις ρωσικές τράπεζες. Γι' αυτό η Goldman μπορεί να λειτουργήσει ως μεσίτης...
Η προσπάθεια της Goldman να επωφεληθεί από τον πόλεμο υπογραμμίζει την πολυπλοκότητα που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση Μπάιντεν στην προσπάθεια να τιμωρήσει τη Ρωσία χωρίς να βλάψει τη Wall Street και τις οικονομίες των ΗΠΑ και των συμμάχων της. Και είναι μια έντονη υπενθύμιση ότι κανένα περιουσιακό στοιχείο δεν είναι πολύ τοξικό για να διαπραγμάτευση όταν υπάρχουν πρόθυμοι αγοραστές, πωλητές και μεσίτες». (NBC News, 10 Μαρτίου 2022)
Υπάρχουν περισσότερα στην ιστορία
Σε αυτή την περίπτωση, η Ρωσία φαίνεται να είχε τουλάχιστον κάποια δικαιολογία για τις ενέργειές της. Σε άρθρο της στην The Guardian στις 14 Ιουνίου 2022, η Angela Giuffrida συνόψισε τα σχόλια του Πάπα Φραγκίσκου κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης στο ιησουιτικό περιοδικό La Civiltà Cattolica. (The Guardian, 14 Ιουνίου 2022)
Ο Πάπας καταδίκασε την «αγριότητα και τη σκληρότητα των ρωσικών στρατευμάτων», αλλά πρόσθεσε ότι «η εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία «ίσως με κάποιο τρόπο είτε προκλήθηκε είτε δεν αποφεύχθηκε, και θα πρέπει να αντισταθούμε στον πειρασμό να σκεφτούμε τη σύγκρουση με όρους «καλού εναντίον κακό».
Εξήγησε ότι είχε συναντήσει έναν ανώνυμο αρχηγό κράτους μερικούς μήνες νωρίτερα, ο οποίος του είπε «ανησυχούσε πολύ για το πώς κινούνταν το ΝΑΤΟ». Όταν ο Φραγκίσκος ρώτησε γιατί, ο αρχηγός του κράτους απάντησε: «Γαβγίζουν στις πύλες της Ρωσίας. Δεν καταλαβαίνουν ότι οι Ρώσοι έχουν αυτοκρατορική νοοτροπία και δεν μπορούν να αφήσουν καμία ξένη δύναμη να τους πλησιάσει».
Πράγματι, λίγο πριν από την έναρξη της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης» της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο Πούτιν είχε ζητήσει από το ΝΑΤΟ να αποκλείσει το ενδεχόμενο να επιτρέψει στην Ουκρανία —η οποία μοιράζεται σύνορα με τη Ρωσία— να εισέλθει στη συμμαχία. Τον Ιούνιο του 2022, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ είπε στο BBC:
«Προχωρήσαμε σε μια ειδική στρατιωτική επιχείρηση γιατί δεν είχαμε κανέναν άλλο τρόπο να εξηγήσουμε στη Δύση ότι το να σύρουν την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ ήταν εγκληματική ενέργεια». (BBC, 19 Ιουνίου 2022)
Η Ρωσία κατηγόρησε επίσης την Ουκρανία ότι διεξήγαγε επικίνδυνες έρευνες για βιοόπλα για λογαριασμό των ΗΠΑ. Εξέτασα τα αποδεικτικά στοιχεία γι' αυτό στο «Dr. Francis Boyle: Εμπειρογνώμονας των Bioweapons μιλάει για τα βιολογικά εργαστήρια των ΗΠΑ στην Ουκρανία». Επιπλέον, η Ρωσία ήταν και είναι επικριτική και δείχνει ότι έχει κουραστεί από τις επιθέσεις της Ουκρανίας σε αυτόχθονες Ρώσους στην (ρωσόφωνη) περιοχή του Ντονμπάς, μια σύγκρουση που συνεχίζεται από το 2014. Άρα, αυτή η ιστορία έχει περισσότερα από αυτά που μας λένε τα μέσα ενημέρωσης.
Ποιο είναι το πραγματικό κίνητρο της διατήρησης της σύγκρουσης αντί της επίλυσης;
Εάν η Ρωσία υποψιαζόταν ότι η Ουκρανία προετοιμάζονταν για να χρησιμοποιηθεί εναντίον της Ρωσίας, υπάρχει κάθε λόγος να υποπτευόμαστε ότι υπάρχει διπλωματική λύση. Γιατί να μην δώσουμε στη Ρωσία τις διαβεβαιώσεις που θέλει ότι η Ουκρανία δεν θα χρησιμοποιηθεί εναντίον της; Το γεγονός ότι οι Ουκρανοί υποστηρικτές στέλνουν όπλα και όχι διπλωμάτες εγείρει επομένως ερωτήματα σχετικά με τα κίνητρα.
Μόλις στις 19 Ιουνίου 2022, ο αρχηγός του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ προειδοποίησε ότι «ο πόλεμος στην Ουκρανία θα μπορούσε να διαρκέσει για χρόνια» και ότι οι δυτικές χώρες «πρέπει να προετοιμαστούν να συνεχίσουν να υποστηρίζουν την Ουκρανία — Ακόμα και αν το κόστος είναι υψηλό, όχι μόνο για στρατιωτική υποστήριξη, [αλλά ] επίσης λόγω της αύξησης των τιμών της ενέργειας και των τροφίμων». Την ίδια προειδοποίηση έκανε και ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου Μπόρις Τζόνσον. (BBC, 19 Ιουνίου 2022)
Αναρωτηθείτε λοιπόν: Ενδιαφέρεται το ΝΑΤΟ να διαπραγματευτεί την ειρήνη και να σώσει ζωές τερματίζοντας τη βία; Ή μήπως απλώς εκμεταλλευόμαστε τη σύγκρουση για να διατηρήσουμε την πολεμική μηχανή και την πολεμική βιομηχανία, όσο το δυνατόν περισσότερο;
