ΧΡΟΝΙΕΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΡΡΩΣΤΕΙΕΣ
Τα παιδιά δηλητηριάζονται
με τοξικές τροφές, φάρμακα και εμβόλια
Η ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΚΡΙΣΗ
Ποιος ακούει το σήμα του κινδύνου;
Chronic Illness in Children - Who Is Sounding the Alarm?
Από την ομάδα
Children’s Health Defense
Robert F. Kennedy Jr.
12 Σεπτεμβρίου 2019
https://childrenshealthdefense.org/news/chronically-ill-children-who-is-sounding-the-alarm/
Επιλογή κειμένων:
Κλεάνθης Γρίβας
Σημείωση: Αυτό είναι το πρώτο από μια σειρά άρθρων για την υπεράσπιση της υγείας των παιδιών με τίτλο: The Sickest Generation: Τα γεγονότα πίσω από την κρίση της υγείας των παιδιών και γιατί πρέπει να τελειώσει». (που διατίθεται δωρεάν σε μορφή ηλεκτρονικού βιβλίου - e-book)
Σ’ αυτό περιγράφεται πώς άρχισε να επιδεινώνεται δραματικά η υγεία των παιδιών από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 μετά από μοιραίες αλλαγές στο πρόγραμμα εμβολιασμού της παιδικής ηλικίας σε συνδυασμό με την έκθεσή τους σε άλλους τοξικούς περιβαλλοντικούς παράγοντες.
Σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία, όταν τα κράτη σπεύδουν να ακυρώσουν τις απαλλαγές από τα εμβόλια για λόγους ιατρικούς, θρησκευτικούς, κ.α., ακόμη και για τα παιδιά που είναι ιατρικά ευπαθή, είναι σημαντικό να γίνει απολογισμός της σοβαρής κακής υγείας των παιδιών μας και να αναρωτηθούμε εάν οι υπάρχουσες πολιτικές για την υγεία και τα εμβόλια που να υπηρετούν τα παιδιά μας.
Επίσης διατίθεται δωρεάν ένα άλλο e-book για την υπεράσπιση της υγείας των παιδιών, με τίτλο «Συγκρούσεις συμφερόντων υπονομεύουν την υγεία των παιδιών», που αναφέρεται στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που βάζουν σε κίνδυνο την υγεία των παιδιών και στη διαφθορά των νομοθετικών σωμάτων και των ρυθμιστικών αρχών υγείας από την φαρμακοβιομηχανία.
Ο Robert F. Kennedy, Jr. (1954), είναι μαχητικός δικηγόρος και ακτιβιστής για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του περιβάλλοντος και της υγείας των πολιτών και, ιδίως, των παιδιών. Είναι γιος του υποψηφίου προέδρου Robert F. Kennedy που δολοφονήθηκε το 1968 και ανιψιός του προέδρου John F. Kennedy που δολοφονήθηκε το 1964. Είναι ιδρυτής και πρόεδρος της μη-κερδοσκοπικής οργάνωσης Children's Health Defense που ιδρύθηκε το 2016 με την ονομασία World Mercury Project. Για πάνω από 30 χρόνια, ήταν αναπληρωτής καθηγητής του Περιβαλλοντικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Pace, και σήμερα, είναι ομότιμος καθηγητής στο ίδιο πανεπιστήμιο. Έχει γράψει ή επιμεληθεί δέκα βιβλία, συμπεριλαμβανομένων δύο bestsellers από την εφημερίδα New York Times.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, σήμερα:
- Τα παιδιά με χρόνιες νόσους αποτελούν πάνω από το 70% των εισαγωγών σε θαλάμους εντατικής νοσηλείας παιδιών.
- Η ανάλυση αξιόπιστων μακροπρόθεσμων δεδομένων δείχνει ότι υπήρξε αύξηση της εμφάνισης του αυτισμού κατά 1000 φορές από τη δεκαετία του 1930 και κατά 25 φορές κατά τις τελευταίες δεκαετίες.
- Σύμφωνα με τα CDC, οι διαγνώσεις ADHD αυξήθηκαν κατά 42% σε λιγότερο από μια δεκαετία (2003-2011) για παιδιά και εφήβους ηλικίας 4-17 ετών, με αποτέλεσμα τη μέση ετήσια αύξηση κατά 5%.
- Το Άσθμα είναι η συνηθέστερη αιτία μεταξύ των παιδιών που καταφεύγουν συχνά σε ιατρεία επειγόντων περιστατικών.
- Μια εθνική ανάλυση των τιμολογίων που εκδόθηκαν από τον ιδιωτικό τομέα της υγείας στη δεκαετία 2007-2016, διαπίστωσε ότι οι διαγνωσμένες τροφικές αλλεργίες αυξήθηκαν κατά 377%.
- Οι οξείες και χρόνιες παιδικές παγκρεατίτιδες (φλεγμονές του παγκρέατος) που ήταν σπάνιες στο παρελθόν, τις τελευταίες δεκαετίες έχουν γίνει πολύ συχνές, με συχνότητα εμφάνισης που προσεγγίζει αυτή των ενηλίκων.
- Οι ερευνητές του CDC ανέφεραν ότι οι έφηβοι με παχυσαρκία ή με κάποια αναπτυξιακή διαταραχή εμφανίζουν «σε υψηλότερα ποσοστά συχνές αναπνευστικές, γαστρεντερικές, δερματολογικές και νευρολογικές ασθένειες / ή συμπτώματα»
• • • • • •
Τα παιδιά στις ΗΠΑ αντιμετωπίζουν μια σοβαρή και ιστορικά πρωτοφανή επιβάρυνση της υγείας τους από χρόνιες ασθένειες, [1] παρουσιάζοντας σταθερά τα χειρότερα αποτελέσματα υγείας σε σύγκριση με τα παιδιά όλων των άλλων αναπτυγμένων χωρών, [2] παρά τις σημαντικά υψηλότερες κατά κεφαλή δαπάνες για την υγειονομική περίθαλψη των παιδιών.
Το 2004, το Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας και το Ινστιτούτο Ιατρικής σε Έκθεσή τους, ζητούσαν να στραφεί η προσοχή στην αυξανόμενη επιδείνωση της υγείας των παιδιών στις ΗΠΑ και στις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της, [3] προειδοποιώντας ότι «το έθνος δεν μπορεί να ευδοκιμήσει εάν έχει μεγάλο αριθμό άρρωστων ενηλίκων».
Δέκα χρόνια αργότερα, το 2014, στην ιατρική επιθεώρηση Lancet Neurology, εξέχοντες ειδικοί στην παιδιατρική εξέφραζαν την ανησυχία τους για την πανδημία της νευροαναπτυξιακής τοξικότητας στα παιδιά, η οποία «αποδυναμώνει τη νοημοσύνη, διαταράσσει τη συμπεριφορά, αποκλείει μελλοντικά επιτεύγματα και καταστρέφει τις κοινωνίες». [4] Παρόλες τις πολλές και διαρκώς αυξανόμενες προειδοποιήσεις, οι αρμόδιοι δεν έδωσαν καμία ουσιαστική προσοχή στην κρίση.
Τι συμβαίνει με τις χρόνιες παθήσεις των παιδιών;
Ο κατάλογος των χρόνιων παθήσεων από τις οποίες υποφέρουν τα παιδιά στις ΗΠΑ (μερικές φορές σχεδόν από τη γέννησή τους), περιλαμβάνει τις νευροαναπτυξιακές καταστάσεις, τις αυτοάνοσες ασθένειες, τις ατοπικές διαταραχές, τα προβλήματα ψυχικής υγείας και άλλες.
Σε πολλές περιπτώσεις, διαπιστώνεται ότι υπάρχουν πολλαπλές χρόνιες ασθένειες που αλληλεπικαλύπτονται [5] ή που μία ασθένεια αυξάνει τον κίνδυνο για την εμφάνιση άλλων επακόλουθων διαταραχών. [6] Τα παιδιά με χρόνιες παθήσεις αποτελούν πλέον το 70% των εισαγωγών σε παιδιατρικούς θαλάμους εντατικής νοσηλείας. [7]
Το 2011, μια έρευνα που έτυχε ευρείας δημοσιότητας, διαπίστωσε ότι πάνω από τα δύο πέμπτα (43%) των παιδιών είχαν τουλάχιστον μία από τις 20 χρόνιες παθήσεις υγείας και ότι το ποσοστό αυτό αυξήθηκε σε πάνω από το ήμισυ (54%) όταν συμπεριέλαβε κίνδυνο παχυσαρκίας και ανάπτυξης και συμπεριφοράς. [8] Οι συνθήκες υγείας που αξιολογήθηκαν από τους ερευνητές κυμαίνονταν από μαθησιακές δυσκολίες έως διαβήτη και κατάθλιψη.
Το 2010, μια άλλη εθνική μελέτη, που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση JAMA της Αμερικανικής Ιατρικής Εταιρείας (Journal of American Medical Association) αφορούσε την επιδείνωση της υγείας των παιδιών με την πάροδο του χρόνου. Από το 1988 έως το 2006, διπλασιάστηκε η εμφάνιση των 4 τύπων χρόνιων παθήσεων (παχυσαρκία, άσθμα, προβλήματα συμπεριφοράς ή μάθησης και άλλες "διαταραχές"), οι οποίες αυξήθηκαν από 12,8% σε 26,6% μεταξύ των παιδιών και των εφήβων. [9] Αν οι ερευνητές επαναλάβουν αυτές έρευνές τους σήμερα, οι διαπιστωθείσες τάσεις δείχνουν ότι οι αριθμοί αυτοί θα είναι ακόμη υψηλότεροι.
Οι χρόνιες ασθένειες των παιδιών επιβαρύνουν με σημαντικές δαπάνες τη δημόσια και την ιδιωτική υγειονομική περίθαλψη. Για παράδειγμα, μια ετήσια έρευνα για την εξωτερική περίθαλψη που έγινε από το Εθνικό Κέντρο Στατιστικής για την Υγεία έδειξε ότι τουλάχιστον το 17% των παιδικών επισκέψεων σε γιατρό το 2016 είχε ως αιτία τις χρόνιες παθήσεις. [10] Tο κόστος αυτών των επισκέψεων καλύφθηκε κατά το 1/3 από το σύστημα Medicaid και κατά τα 2/3 από την ιδιωτική ασφάλιση. Η έρευνα έδειξε επίσης την αύξηση του ποσοστού των παιδιών με μία ή περισσότερες πολύπλοκες χρόνιες παθήσεις, καταστάσεις που συνεπάγονται ένα δυσανάλογο μερίδιο των δαπανών για την υγειονομική περίθαλψη. [11]
Μία μελέτη του πανεπιστημίου της Μινεσότα διαπίστωσε ότι από το 1999 έως το 2014 σημειώθηκε σημαντική αύξηση της εμφάνισης πολλαπλών σύνθετων χρόνιων παθήσεων σε παιδιά. Επίσης, ότι στη δεκαετία του 1990 σημειώθηκε αύξηση της αναλογίας των παιδιών που νοσηλεύονται με περισσότερες της μιας χρόνιες παθήσεις και αύξηση της θνησιμότητάς τους σε σύγκριση με τα παιδιά που νοσηλεύονται για άλλους λόγους. [12]
Διαταραχές του Αυτιστικού Φάσματος (ASD)
Τέσσερεις διαγνώσεις, που μερικές φορές αναφέρονται ως «4-A διαταραχές», [13] συγκαταλέγονται μεταξύ των κυριότερων αρνητικών επιπτώσεων στην ποιότητα της ζωής των παιδιών: Διαταραχή του αυτιστικού φάσματος (ASD), [14] διαταραχές της έλλειψης προσοχής / υπερκινητικότητας (ADHD), άσθμα και αλλεργίες. Οι διαγνωστικές ετικέτες ASD και ADHD αναφέρονται τόσο σε ομάδες συμπεριφορικών εκδηλώσεων όσο και σε μεμονωμένα συμπτώματα που καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό με υποκειμενικά κριτήρια. [15]
Η άνοδος του διαγνωσμένου αυτισμού ήταν ιδιαίτερα δραματική [16] και ο ρυθμός αύξησής του επιταχύνθηκε με την πάροδο του χρόνου, ιδιαίτερα από τα τέλη της δεκαετίας του 1980: Η ανάλυση αξιόπιστων μακροπρόθεσμων δεδομένων δείχνει ότι σημειώθηκε αύξηση κατά 1.000 φορές του του αυτισμού από τη δεκαετία του 1930 και αύξηση κατά 25 φορές κατά τις τελευταίες δεκαετίες. [17] Οι πρόσφατες εργασίες επισημαίνουν επίσης τις ανοδικές τάσεις των Διαταραχών τοου Αυτιστικού Φάσματος (ASD) μεταξύ των μαύρων και των ισπανόφωνων παιδιών και την επιδείνωση των φυλετικών / εθνοτικών ανισοτήτων. [18]
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Ειδικής Εκπαίδευσης από τη δεκαετία του 1980 και του 1990, περίπου 1 στα 2.850 παιδιά που γεννήθηκαν το 1982 είχε μια διάγνωση αυτισμού στην ηλικία των 10 ετών, έναντι 1 στα 550 για τα παιδιά που γεννήθηκαν σε λιγότερο από μια δεκαετία αργότερα (το 1990). [19]
Τα CDC (Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων) άρχισαν να συλλέγουν στοιχεία το έτος 2000, [20] αλλά η πιο πρόσφατη εκτίμησή τους (1 στα 59 παιδιά 8 ετών) αφορά σε παιδιά που γεννήθηκαν το 2006, δηλαδή πριν από 13 χρόνια. [21]
Τα πιο πρόσφατα ομοσπονδιακά στοιχεία για παιδιά ηλικίας 3-17 ετών εντοπίζουν τον αυτισμό σε 1 στα 36 παιδιά το 2016, [22] από 1 στα 45 το 2014, δηλαδή μια αύξησή κατά 23% σε δύο χρόνια.
To 2016, η Εθνική Έρευνα για την Υγεία των Παιδιών, έδωσε παρόμοια αποτελέσματα, αποκαλύπτοντας ότι η επικρατούσα αύξηση των Διαταραχών του Αυτιστικού Φάσματος (ASD) ήταν 1 στα 40 παιδιά ηλικίας 3-17 ετών. [23]
Ο Dr. Walter Zahorodny, καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Rutgers και επικεφαλής του προγράμματος των CDC για την παρακολούθηση του αυτισμού και των αναπτυξιακών διαταραχών στο New Jersey (του πιο εκτεταμένου προγράμματος παρακολούθησης του αυτισμού στη χώρα), ανακοίνωσε ότι στο New Jersey διαπιστώθηκε η υψηλότερη αύξηση του αυτισμού για παιδιά ηλικίας 8 ετών που γεννήθηκαν το 2006 – 1 στα 34 (3%) γενικά και 1 στα 22 (4,5%) στα αγόρια. [24]
Τον Μάιο του 2018, παράλληλα με την δημοσιοποίηση των εκτιμήσεων του προγράμματος παρακολούθησης του αυτισμού των CDC, [25] ο Dr. Zahorodny δήλωσε ότι «ο αυτισμός αποτελεί επείγοντα λόγο ανησυχίας για τη δημόσια υγεία», [26] και αποκάλυψε ότι «η πραγματική αύξηση του αυτισμού από το 2000 ήταν περίπου 150% έως 200%». [27]
Ο Dr. Zahorodny θεωρεί ότι τα υψηλότερα ποσοστά του αυτισμού στο New Jersey σε σύγκριση με τον εθνικό μέσο όρο, μπορεί να δίνουν μια πιο ακριβή εικόνα για το τι συμβαίνει στο σύνολο των ΗΠΑ, [28] εξαιτίας τόσο των διαφορών του βαθμού επιτήρησης που εφαρμόζουν οι άλλες πολιτείες, όσο και του ότι στο ίδιο το New Jersey μπορεί έχει να έχουν υποτιμηθεί τα ποσοστά του αυτισμού. [29]
Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής / Υπερκινητικότητας (ADHD)
Οι διαγνώσεις της Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητας (ADHD / ΔΕΠΥ) αυξάνονται συνεχώς. [30] Τόσο για τις διαταραχές ADHD όσο και για τον αυτισμό, τα στοιχεία από μελέτες σε ανθρώπους και ζώα δείχνουν ότι είναι πιθανό να αναπτύσσονται στο έδαφος κάποιας νευροφλεγμονής. [31]
Το 2015 δημοσιεύθηκε μια μελέτη που στηρίζεται σε αναφορές από εκπαιδευτικούς και από γονείς, η οποία συμπέραινε ότι η ADHD θα μπορούσε να επηρεάσει μέχρι και το 16% των παιδιών του δημοτικού (περίπου 1 στα 6 παιδιά) [32] – ποσοστό τρεις φορές υψηλότερο από την εκτιμώμενη αύξηση των ADHD (5%) που αναφέρεται στο DSM-5. [33]
Σύμφωνα με τα CDC, οι διαγνώσεις των διαταραχών ADHD αυξήθηκαν κατά 42% σε λιγότερο από μια δεκαετία (2003-2011) για παιδιά και εφήβους ηλικίας 4-17 ετών, παρουσιάζοντας μια μέση ετήσια αύξηση 5%. [34]
Ορισμένοι ερευνητές θεωρούν ότι η ASD και η ADHD είναι «διαφορετικές εκδηλώσεις μιας γενικής διαταραχής» [35] και ότι τα κριτήρια στο DSM-5 (Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών), στην πραγματικότητα επιτρέπουν μια κοινή διάγνωση ADHD-ASD. [36]
Τα CDC αναφέρουν ότι σχεδόν τα δύο τρίτα (64%) των παιδιών και των εφήβων που έχουν διαγνωστεί με ADHD έχουν και «τουλάχιστον μια ακόμη ψυχική, συναισθηματική ή συμπεριφορική διαταραχή», συμπεριλαμβανομένης της ASD καθώς και προβλήματα συμπεριφοράς, επικοινωνίας, άγχους, κατάθλιψης ή σύνδρομο Tourette. [37]
Εξαιτίας της χρήσης υποκειμενικών κριτηρίων για τη διάγνωση της ADHD και της τάσης των παρόχων υγειονομικής περίθαλψης να προτείνουν θεραπεία με διεγερτικά (π.χ., αμφεταμίνες), η ADHD αποτελεί μια αμφισβητούμενη διαγνωστική ετικέτα. [38] Ορισμένοι μελετητές υποστηρίζουν ότι η ADHD είναι μια «πολυπαραγοντική διαταραχή» και ότι «κανένας παράγοντας από μόνος του δεν επαρκεί για να εξηγήσει όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα παιδιά». [39]
Άσθμα
Το άσθμα είναι η πιο κοινή παιδική χρόνια ασθένεια. Έχοντας φτάσει σε επιδημικές αναλογίες, η νοσηρότητα του άσθματος είναι σε υψηλό επίπεδο. [40]
Μια εθνικά αντιπροσωπευτική μελέτη παιδιών ηλικίας νηπιακής ηλικίας τα οποία είχαν γεννηθεί το 2001, έδειξε ότι σχεδόν το 1 στα 5 παιδιά (18%) είχε άσθμα, [41] ενώ το 7% είτε νοσηλευόταν είτε εισαχθεί κάποια στιγμή σε θάλαμο εντατικής νοσηλείας λόγω άσθματος.
Η κάπως χαμηλότερη εκτίμηση των CDC δείχνει ότι 1 στα 10 παιδιά έχουν άσθμα. [42] Αλλά τα στοιχεία των CDC δείχνουν ότι τα ποσοστά είναι υψηλότερα για ορισμένες υποομάδες, όπως τα μαύρα μη-ισπανόφωνα παιδιά (17%). Μεταξύ των παιδιών που επισκέπτονται συχνά τα ιατρεία έκτακτης ανάγκης, το άσθμα είναι η συνηθέστερη αιτία. [43]
Η έκθεση σε τοξικούς περιβαλλοντικούς παράγοντες κατά την εμβρυική και την πρώιμη βρεφική ζωή, μπορούν να καθορίσουν την εμφάνιση άσθματος αργότερα. [44] Αυτές περιλαμβάνουν την έκθεση κατά την ενδομήτριο ζωή σε φθαλικές ενώσεις, τη χρήση αντιβιοτικών κατά το πρώτο έτος της ζωής τους [45] και την έκθεση κατά την παιδική ηλικία σε παραμπέν και άλλα συνθετικά συντηρητικά. [46]
Οι ερευνητές θεωρούν ότι «η αυξανόμενη εμφάνιση του άσθματος μπορεί να είναι ένας δείκτης αυξημένου κινδύνου του πληθυσμού για την ανάπτυξη άλλων χρόνιων μη μεταδοτικών αυτοάνοσων νόσων». [47]
[ΣτΜ: Φθαλικές ενώσεις: κατηγορία [επικίνδυνων] χημικών ενώσεων που χρησιμοποιούνται κυρίως ως πλαστικοποιητές (ουσίες που προστίθενται στα πλαστικά για την αύξηση της ευλυγισίας τους). Χρησιμοποιούνται πρωτίστως για την μετατροπή του πολυχλωριούχου βινυλίου (PVC) από σκληρό σε ευλύγιστο πλαστικό. [Wikipedia]. Παραμπεν (Parabens): χημικές ουσίες που δρουν ως συντηρητικά και εμποδίζουν την ανάπτυξη μικροοργανισμών. Περιέχονται σε πολλά προϊόντα και, κυρίως, σε όλα σχεδόν τα προϊόντα περιποίησης και καθαριότητας (σαμπουάν, καλλυντικά, κραγιόν, κρέμες προσώπου και σώματος, κ.α.). Είναι τοξικά και έχουν συνδεθεί με την πρόκληση καρκίνων].
Αλλεργίες
Οι αλλεργίες είναι μια από τις πιο συνήθεις ασθένειες των παιδιών στις ΗΠΑ, έχοντας αυξηθεί κατά 50% περίπου από το 1997 έως το 2011. [48] Περίπου 1 στα 13 παιδιά (ή περίπου 2 παιδιά σε κάθε τάξη) έχει τουλάχιστον μία τροφική αλλεργία, [49] το 40% εμφανίζει πολλαπλές τροφικές αλλεργίες [50] και περίπου το ίδιο ποσοστό (40%) αναφέρει μία ή περισσότερες σοβαρές αλλεργίες στα τρόφιμα και έχει ιστορικό σοβαρών αντιδράσεων. [51]
Οι προσφυγές για παροχή έκτακτης βοήθειας και οι νοσηλείες που σχετίζονται με τις τροφικές αλλεργίες τριπλασιάστηκαν από το 1993 έως το 2006. [52] Σύμφωνα με μία δημογραφική έρευνα, 1 στα 5 παιδιά με τροφικές αλλεργίες ανέφερε τουλάχιστον μία επίσκεψη σε τμήματα επειγόντων περιστατικών κατά το προηγούμενο έτος. [53]
Τα στοιχεία της υγειονομικής περίθαλψης σχετικά με την αντιμετώπιση των τροφικών αναφυλαξιών, δείχνουν ότι αυτές αποτελούν έναν σημαντικό δείκτη υποκατάστασης των αυξανόμενων τροφικών αλλεργιών. [54]
Μια εθνική ανάλυση των δισεκατομμυρίων τιμολογίων που εκδόθηκαν από τους ιδιωτικούς παρόχους υπηρεσιών υγείας στη δεκαετία 2007- 2016, διαπίστωσε ότι οι αιτήσεις για παροχή υπηρεσιών υγείας σχετικά με διαγνωσμένες τροφικές αναφυλακτικές αντιδράσεις αυξήθηκαν κατά 377%. [55] Οι τροφικές αναφυλακτικές εκδηλώσεις είναι χειρότερες όταν συνυπάρχουν με άλλες καταστάσεις, όπως άσθμα ή άλλες αλλεργίες. [56]
Τα φιστίκια φαίνεται να είναι το κορυφαίο τρόφιμο που προκαλεί αναφυλακτικές αντιδράσεις. [57] Μια μελέτη των παιδιών με αλλεργία στα φιστίκια διαπίστωσε ότι η μέση ηλικία εμφάνισης αλλεργιών στα φιστίκια ήταν οι 12 μήνες και ότι πάνω από το ένα τρίτο (35%) των παιδιών εμφάνισαν αναφυλαξία κατά την πρώτη έκθεση σε φιστίκια.[58] Ένα ποσοστό 40% έως 60% των παιδιών με αλλεργία στα φιστίκια, είχαν επίσης άσθμα, ατοπική δερματίτιδα ή άλλες τροφικές αλλεργίες.
Αυτοάνοσα νοσήματα – διαβήτης – νεανική αρθρίτιδα - παγκρεατίτιδα
– παχυσαρκία – και άλλες χρόνιες διαταραχές
Τα παιδιά στις Ηνωμένες Πολιτείες υποφέρουν και από πολλές άλλες χρόνιες παθήσεις, συμπεριλαμβανομένων των αυτοάνοσων ασθενειών, όπως ο διαβήτης και διάφορες μορφές νεανικής αρθρίτιδας. [59]
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση JAMA (της Αμερικανική Ιατρικής Εταιρείας), από το 2001 έως το 2009, η εμφάνιση του διαβήτη τύπου 1 αυξήθηκε κατά 21%, ενώ ο επιπολασμός του διαβήτη τύπου 2 αυξήθηκε κατά 31%, στα άτομα ηλικίας κάτω των 19 ετών. [60]
Μια μελέτη για τη συχνότητα της εμφάνισης νέων περιπτώσεων διαβήτη τύπου 1 σε παιδιά και ενήλικες από το 2001 έως το 2015 διαπίστωσε ότι η συχνότητα εμφάνισης αυξήθηκε κατά 1,9% ετησίως στην ομάδα ηλικίας 0-19 ετών (με μεγαλύτερη αύξηση στην ομάδα 10-14 ετών), ενώ μειώθηκε κατά 1,3% στην ομάδα των ενηλίκων. [61] Οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι «η αύξηση των ποσοστών εμφάνισης στους νέους, αλλά όχι στους ενήλικες, υποδηλώνει ότι οι παράγοντες πυροδότησης της νόσου στους νέους μπορεί να διαφέρουν από εκείνους της νόσου του ενήλικα».
Ο παιδικός διαβήτης και των δύο τύπων αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών και άλλων επιπλοκών. [62] Επιπλέον, ο διαβήτης συναντάται συχνά μαζί με άλλες αυτοάνοσες παθήσεις, [63] στις οποίες συμπεριλαμβάνονται η κοιλιοκάκη, [64] η νόσος του Crohn (ελκώδης κολίτιδα), οι διαταραχές του θυρεοειδούς και των επινεφριδίων, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, [65] ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος (SLE) και η νευρομυϊκή νόσος μυασθένεια gravis (myasthenia gravis).
Οι οξείες και οι χρόνιες μορφές παιδικής παγκρεατίτιδας (φλεγμονή του παγκρέατος) που κάποτε ήταν ασυνήθιστες, έχουν γίνει πολύ συχνές κατά τις τελευταίες δεκαετίες, «με συχνότητα εμφάνισης τους που προσεγγίζει αυτή των ενηλίκων». [66] Στους ενήλικες, η παγκρεατίτιδα συνδέεται συχνότερα με την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, αλλά οι ερευνητές σημειώνουν ότι στα παιδιά [που, βέβαια, δεν καταναλώνουν αλκοόλ] οι παράγοντες κινδύνου «φαίνεται ότι είναι εντυπωσιακά διαφορετικοί». [67]
Η οξεία παγκρεατίτιδα συνδέεται με διπλάσιο κίνδυνο για εμφάνιση παιδικού διαβήτη μέσα σε 5 χρόνια, [68] ενώ η χρόνια παγκρεατίτιδα (που είναι επίσης ένας παράγοντας κινδύνου για διαβήτη), αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνιση καρκίνου του παγκρέατος. [69]
Λαμβάνοντας υπόψη «την επιβάρυνση των ασθενών, το υψηλό οικονομικό κόστος, τις διατροφικές ανεπάρκειες» και άλλους παράγοντες, οι ερευνητές περιγράφουν τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των παγκρεατικών ασθενειών στα παιδιά ως «συγκλονιστικές». [70]
Το υπερβολικό βάρος και η παχυσαρκία αποτελούν επίσης σημαντικά προβλήματα για τα παιδιά στις ΗΠΑ, ακόμη και στις πολύ νεότερες ηλικίες. Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό New England Journal of Medicine (NEJM), που διερεύνησε τις αναφορές παιδαγωγών για 9 χρόνια (1998-2007), διαπίστωσε ότι το ένα πέμπτο των παιδιών (20,8%) ήταν παχύσαρκα κατά την όγδοη τάξη (από 12,4% που ήταν παχύσαρκα στο νηπιαγωγείο), ενώ το ποσοστό των υπέρβαρων παιδιών αυξήθηκε από 14,9% σε 17%. [71] Τα αποτελέσματα της μελέτης υπογράμμισαν επίσης τους μακροχρόνιους κινδύνους που συνεπάγεται η αύξηση του σωματικού βάρους σε πρώιμο στάδιο: τα παιδιά που άρχισαν να είναι υπέρβαρα στο νηπιαγωγείο ήταν 4 φορές πιο πιθανό να γίνουν παχύσαρκα μέχρι την 8η τάξη σε σύγκριση με τα παιδιά που έχουν κανονικό βάρος στο νηπιαγωγείο. Όπως αναφέρει η ίδια ερευνητική ομάδα σε άλλη μελέτη της λίγα χρόνια αργότερα, «η ύπαρξη παχυσαρκίας κατά την είσοδο στο σχολείο, συχνά δεν είναι παροδικό φαινόμενο». [72]
Οι ερευνητές των CDC ανέφεραν ότι οι έφηβοι με παχυσαρκία ή αναπτυξιακή διαταραχή έχουν «υψηλότερη επικράτηση συχνών αναπνευστικών, γαστρεντερικών, δερματολογικών και νευρολογικών ασθενειών ή συμπτωμάτων» σε σύγκριση με τους μη παχύσαρκους έφηβους χωρίς αναπτυξιακές αναπηρίες και ότι τα ποσοστά παχυσαρκίας είναι αυξημένα στους εφήβους με αναπτυξιακές αναπηρίες, ιδιαίτερα με αυτισμό. [73] Οι παχύσαρκοι έφηβοι διατρέχουν επίσης μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν προβλήματα ακοής. [74]
Αρκετά, φτάνει πια…
Οι διαδεδομένες περιβαλλοντικές τοξίνες συνεισφέρουν σημαντικά στην εμφάνιση και την αύξηση «νέων νοσηροτήτων στην παιδική ηλικία», [75], αλλά «έχουν γίνει ελάχιστα για την προστασία των παιδιών από αυτές τις πανταχού παρούσες ύπουλες τοξίνες». Εάν η παρούσα καταστροφική κατάσταση παραμείνει ανεξέλεγκτη, οι συνέπειες για τα άτομα, τις οικογένειες, τις κοινότητες και για όλη τη χώρα ως σύνολο, θα μας ακολουθούν κατά τις επερχόμενες δεκαετίες.
Children’s Health Defense Team
12 Σεπτεμβρίου 2019
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1] A national and state profile of leading health problems and health care quality for US children: key insurance disparities and across-state variations. Acad. Pediatrics, 2011 May-Jun; 11(3 Suppl): S22-33. doi: 10.1016/j.acap.2010.08.011. [CD Bethell, BB Strickland, et.al].
[2] Child Mortality In The US And 19 OECD Comparator Nations: A 50-Year Time-Trend Analysis. Health Affairs, Vol. 37, No. 1. January 2018. [A. Thakrar, Alexandra D. Forrest, et. al.]. https://doi.org/10.1377/hlthaff.2017.0767.
[3] National Academy of Sciences (2004): Children’s Health, The Nation’s Wealth: Assessing and Improving Child Health. Bookshelf ID: NBK92197 [From Executive Summary: Many things we need can wait. The child cannot. Now is the time his bones are being formed, his blood is being made, his mind is being developed. To him we cannot say tomorrow, his name is today. Gabriela Mistral]
[4] Neurobehavioural effects of developmental toxicity. The Lancet Neurology, vol. 13, issue 3, P330-338, March 01, 2014. Published: February 14, 2014 [Philippe Grandjean, MD, Philip Landrigan, MD]. DOI: https://doi.org/10.1016/S1474-4422(13) 70278-3.
[5] National Research Council (US) and Institute of Medicine (US) Committee on the Prevention of Mental Disorders and Substance Abuse Among Children, (2009): Youth, and Young Adults: Research Advances and Promising Interventions; Preventing Mental, Emotional, and Behavioral Disorders Among Young People: Progress and Possibilities. [ME O'Connell, T. Boat T, KE Warner, eds.), Washington (DC): National Academies Press (US); 2009.
[6] Selected comorbidities of atopic dermatitis: Atopy, neuropsychiatric, and musculoskeletal disorders. Clinics in Dermatology, 2017, Volume 35, Issue 4, July–August 2017, Pages 360-366. [Jonathan Silverberg MD, PhD].
[7] Chronic conditions among children admitted to U.S. PICUs: their prevalence and impact on risk for mortality and prolonged length of stay. Crit Care Med. 2012 Jul; 40(7): 2196–2203. [J. Edwards, MD, et al.].
[8] A National and State Profile of Leading Health Problems and Health Care Quality for US Children: Key Insurance Disparities and Across-State Variations. Academic Pediatrics, 2011, Vol. 11, Issue 3, Supplement, May-June 2011, Pages S22-S33. [Christina Bethell PhD, Michael Kogan PhD, et. al.].
[9] Dynamics of Obesity and Chronic Health Conditions Among Children and Youth. JAMA. 2010; 303 (7): 623-630. February 17, 2010. [J. Van Cleave MD, et.al]. doi:10.1001/jama.2010.104.
[10] Characteristics of Office-based Physician Visits, 2016. NCHS (National Center for Health Statistics – CDC): NCHS Data Brief, 2019, No. 331, January 2019 [J. Ashman, Ph.D., P. Rui, M.P.H., T. Okeyode].
[11] Epidemiology of Children With Multiple Complex Chronic Conditions in a Mixed Urban-Rural US Community. Hospital Pediatrics. 2019 Apr;9(4):281-290. [K Bjur, C. Wi, E. Ryu, et.al., Mayo Clinic, Rochester, Minnesota]
[12] Chronic conditions among children admitted to U.S. PICUs: their prevalence and impact on risk for mortality and prolonged length of stay. [See Ref. 7].
[13] Kenneth Bock & Cameron Stauth: Healing the New Childhood Epidemics: Autism, ADHD, Asthma, and Allergies: The Groundbreaking Program for the 4-A Disorders. Random House Publishing Group, 2008. «Autism is an epidemic: It has spiked 1.500% in the last 20 years. ADHD, asthma and allergies have also skyrocketed over the same time period. One of these conditions now strikes 1 in every 3 children in America».
[14] A comparison of temporal trends in United States autism prevalence to trends in suspected environmental factors. Environmental Health, volume 13, Article number: 73 (2014). [Cynthia D Nevison].
[15] Assessing ADHD symptoms in children and adults: evaluating the role of objective measures. Behavioral and Brain Functions, 2018, volume 14, Article number: 11 (2018) Published: 18 May 2018 - [T. Emser, B. Johnston, J. Steele, et.al.]. https://doi.org/10.1186/s12993-018-0143-x
[16] Thousand-Fold Increase in Autism Prevalence since the 1930s. Children’s Health Defense, July 10, 2018 -https://childrenshealthdefense.org/news/thousand-fold-increase-in-autism-prevalence-since-the-1930s/
[17] California Autism Prevalence Trends from 1931 to 2014 and Comparison to National ASD Data from IDEA and ADDM. Journal of Autism and Developmental Disorders, December 2018, Volume 48, Issue 12, pp 4103–4117. [Cynthia Nevison, Mark Blaxill, Walter Zahorodny].
[18] Autism rates increasing fastest among blacks and Hispanics. University of Colorado Boulder. Aug. 28, 2019 [Lisa Marshall].
https://www.colorado.edu/today/2019/08/28/autism-rates-increasing-fastest-among-blacks-and-hispanics
[19] National Autism Prevalence Trends From United States Special Education Data. Pediatrics, March 2005, Volume 115, Issue 3. [C. Newschaffer, M. Falb, J. Gurney].
https://pediatrics.aappublications.org/content/115/3/e277
[20] CDC (2019): Autism and Developmental Disabilities Monitoring (ADDM) Network, August 27, 2019. https://www.cdc.gov/ncbddd/autism/addm.html
[21] CDC (2018): Morbidity and Mortality Weekly Report (MMWR): Prevalence of Autism Spectrum Disorder Among Children Aged 8 Years — Autism and Developmental Disabilities Monitoring Network, 11 Sites, United States, 2014. Surveillance Summaries / April 27, 2018 / 67(6);1–23.
[22] CDC (2017): Estimated Prevalence of Children With Diagnosed Developmental Disabilities in the United States, 2014–2016. NCHS Data Brief No. 291, November 2017. [Benjamin Zablotsky PhD, Lindsey Black MPH, Stephen Blumberg PhD]. https://www.cdc.gov/nchs/data/databriefs/db291.pdf
[23] The Prevalence of Parent-Reported Autism Spectrum Disorder Among US Children. Pediatrics, Dec. 2018, Vol. 142/Issue 6. [M. Kogan, Catherine Vladutiu, et. al.].
[24] CDC Report (2018): A Snapshot of Autism Spectrum Disorder in New Jersey. https://www.cdc.gov/ncbddd/autism/addm-community-report/new-jersey.html
[25] CDC (2014): Prevalence of Autism Spectrum Disorder Among Children Aged 8 Years - Autism and Developmental Disabilities Monitoring Network, 11 Sites, United States, 2014. Surveillance Summaries / April 27, 2018 / 67(6);1–23. https://www.cdc.gov/mmwr/volumes/67/ss/ss6706a1.htm
[26] Dr. Walter Zahorodny: Autism Prevalence – Examining the Myths and Truths (May 24, 2018) Video Transcript. https://safeminds.org/news/autism-prevalence-examining-the-myths-and-truths-video-transcript/
[27] Autism Rates Are Increasing Among U.S. Children, CDC Report Finds. Bloomberg, April 27, 2018. https://fortune.com/2018/04/27/cdc-autism-rates-report/
[28] Autism Rates Are Increasing Among U.S. Children, CDC Report Finds. Bloomberg, April 27, 2018. https://fortune.com/2018/04/27/cdc-autism-rates-report/
[29] Dr. Walter Zahorodny, see above No. 26.
[30] ADHD in children and young people: prevalence, care pathways, and service provision. Lancet Psychiatry. 2018 Feb;5(2):175-186. doi: 10.1016/S2215-0366(17)30167-0. Epub 2017 Oct 9. [K. Sayal, V. Prasad, et.al.].
[31] Neuroinflammation as a risk factor for attention deficit hyperactivity disorder. Pharmacol Biochem Behav. 2019 Jul;182:22-34. [GA Dunn, IT Nigg, EL Sullivan]. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31103523
[32] The prevalence of ADHD in a population-based sample. J Atten Disord. 2015 Sep; 19(9): 741–754. [A. Rowland, et. al.]
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4058092/
[33] DSM-5 (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders.
[34] CDC: Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder (ADHD): Trends in the Parent-Report of Health Care Provider-Diagnosis and Medication Treatment for ADHD, United States, 2003—2011 https://www.cdc.gov/ncbddd/adhd/features/key-findings-adhd72013.html
[35] Are autism spectrum disorder and attention-deficit/hyperactivity disorder different manifestations of one overarching disorder? Cognitive and symptom evidence from a clinical and population-based sample. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry. 2012 Nov;51(11):1160-1172.e3 [van der Meer JM, Oerlemans AM, et. al] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23101742
[36] DSM-5 Changes in Attention Deficit Hyperactivity Disorder and Autism Spectrum Disorder: Implications for Comorbid Sleep Issues. Children (Basel). 2017 Jul 27;4(8). [UP Ramtekkar] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28749421
[37] CDC: Data and Statistics About ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder). https://www.cdc.gov/ncbddd/adhd/data.html#ref
[38] Children with Autism may be Over-diagnosed with ‘ADHD’. Mad in America, November 7, 2016. [Peter Simons].
https://www.madinamerica.com/2016/11/children-autism-may-diagnosed-adhd/
[38] Children with Autism may be Over-diagnosed with ‘ADHD’. Mad in America, November 7, 2016. [Peter Simons].
https://www.madinamerica.com/2016/11/children-autism-may-diagnosed-adhd/
[40] Prevention of asthma: where are we in the 21st century? Expert Rev Clin Immunol. 2013 Dec; 9(12): 1267-78. [P. Propp, A. Becker].
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24215414
[41] Ambient air toxics and asthma prevalence among a representative sample of US kindergarten-age children. PLoS One, 2013 Sep 18;8(9):e75176. [Stoner AM, Anderson SE, Buckley TJ]. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24058662
[42] CDC: Asthma in the US Growing every year. May 2011. https://www.cdc.gov/vitalsigns/asthma/index.html
[43] A Predictive Model for Identification of Children at Risk of Subsequent High-Frequency Utilization of the Emergency Department for Asthma. Pediatr Emerg Care. 2019 Jun 6. [Samuels-Kalow ME, Bryan MW, et.al.]
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31181024
[44] Prevention of asthma: where are we in the 21st century? Expert Rev Clin Immunol. 2013 Dec;9(12):1267-78. [Propp P, Becker A.]
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24215414
[45] Prenatal high molecular weight phthalates and bisphenol A, and childhood respiratory and allergic outcomes. Pediatr Allergy Immunol. 2019 Feb;30(1):36-46 [K. Berger, B. Eskenazi, et.al.] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30338578.
Early antibiotic exposure and development of asthma and allergic rhinitis in childhood. BMC Pediatr. 2019 Jul 5;19(1):225. [J. Ni, H. Friedman, BC Boyd, et.al.]
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31277618
[46] Paraben exposures and asthma-related outcomes among children from the US general population. Journal Allergy Clin Immunol. 2019 Mar;143(3):948-956.e4. [L. Quiros-Alcala, et. al.].https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30194988
[47] Prevention of asthma: where are we in the 21st century? Expert Rev Clin Immunol. 2013 Dec;9(12):1267-78. [P. Propp, A. Becker]
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24215414
[48] Trends in allergic conditions among children: United States, 1997-2011. NCHS Data Brief. 2013 May;(121):1-8. [KD Jackson, LD Howie, LJ Akinbami].
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23742874
[49] The Epidemiology of Food Allergies: What We Know, What We Don’t, and Where We Go from Here. Northwestern University, Feinberg School of Medicine
[50] The Public Health Impact of Parent-Reported Childhood Food Allergies in the United States. Pediatrics, 2018 Dec;142(6). [RS Gupta, CM Warren, et.al.]
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30455345
[51] The Epidemiology of Food Allergies: What We Know, What We Don’t, and Where We Go from Here. Northwestern University, Feinberg School of Medicine. https://www.foodallergy.org/sites/default/files/migrated-files/file/epidemiology-webinar-slides.pdf
[52] Food Allergy Among Children in the United States. Pediatrics, 2009, December, Volume 124 / Issue 6. [A. Branum, S. Lukacs].
https://pediatrics.aappublications.org/content/124/6/1549
[53] The Public Health Impact of Parent-Reported Childhood Food Allergies in the United States. Pediatrics. 2018 Dec;142(6). [Gupta RS, Warren CM, et.al.]
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30455345
[54] Food allergy: is prevalence increasing? Intern Med J. 2017 Mar;47(3):256-261. [Tang ML, Mullins RJ]. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28260260
[55] Fair Health Reports that Food Allergy Prevalence, Treatment and Costs Have Skyrocketed in Past Decade. Analysis of Health Claims Data Is Partially Funded by Food Allergy Research & Education (FARE). FARE, November 22, 2017. https://www.foodallergy.org/about/media-press-room/fair-health-reports-that-food-allergy-prevalence-treatment-and-costs-have
[56] Anaphylaxis in Children: Current Understanding and Key Issues in Diagnosis and Treatment. Curr Allergy Asthma Rep. 2012 Dec; 12(6): 641–649. [Chitra Dinakar].
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3492692/
[57] Anaphylaxis in Children: Current Understanding and Key Issues in Diagnosis and Treatment. Curr Allergy Asthma Rep. 2012 Dec; 12(6): 641–649. [Chitra Dinakar].
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3492692/
[58] Peanut Allergy: An Epidemiologic Analysis of a Large Database. J Pediatr. 2018 Jan; 192:223-228.e1. [FF Leickly, KM Kloepfer, et.al.].
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29246346
[59] Incidence and Prevalence of Juvenile Idiopathic Arthritis Among Children in a Managed Care Population, 1996–2009. J Rheumatol. 2013 Jul; 40(7): 1218–1225. [L. Harrold, Craig Salman, et. al.].
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5657479/
[60] Prevalence of Type 1 and Type 2 Diabetes Among Children and Adolescents From 2001 to 2009. JAMA. 2014 May 7; 311(17): 1778–1786. [D. Dabelea, MD, E. Mayer-Davis, et. al.]. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4368900/
[61] Fluctuations in the incidence of type 1 diabetes in the United States from 2001 to 2015: a longitudinal study. BMC Med. 2017 Nov 8; 15(1):199. [M. Rogers, C. Kim, T. Banerjee, JM Lee]. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29115947
[62] Association of Type 1 Diabetes vs Type 2 Diabetes Diagnosed During Childhood and Adolescence With Complications During Teenage Years and Young Adulthood. JAMA. 2017 Feb 28; 317(8): 825–835. [Dana Dabelea, MD, et.al.].
https://jamanetwork.com/journals/jama/fullarticle/2606400
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5483855/
[63] Clinical profile of coexisting conditions in type 1 diabetes mellitus patients.
Diabetes Metab Syndr. 2012 Apr-Jun;6(2):70-6. [SK Kota, LK Meher, et.al.]
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23153973
[64] Co-occurrence of Type 1 Diabetes and Celiac Disease Autoimmunity. Pediatrics. 2017, Nov;140(5). [W. Hagopian, H. Lee, E. Liu, et. al.].
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29018046
[65] The Epidemiology Psoriatic Arthritis. Rheum. Dis Clin North Am. 2015 Nov; 41(4): 545-568. [A. Ogdie MD, P. Weiss MD].
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4610151/
[66] Pancreatic Disorders. Pediatr Clin North Am. 2017 Jun; 64(3): 685-706. [A. Uc, Fishman DS]. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28502446
[67] Pancreatitis in Children. Gastroenterology. 2019 May;156(7):1969-1978. [A. Uc, S. Husain]. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30716320
[68] Newly diagnosed diabetes mellitus after acute pancreatitis: a systematic review and meta-analysis. Gut. 2014 May; 63(5):818-31. [S. Das, P. Singh, et.al.]
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23929695
[69] Pancreatitis and the Risk of Pancreatic Cancer. New England Journal of Medicine 1993; 328:1433-1437 (May 20, 1993). [A. Lowenfels, P. Maisonneuve, et.al.].
https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJM199305203282001
[70] Pancreatic Disorders. Pediatr Clin North Am. 2017 Jun; 64(3): 685-706. [A. Uc, D. Fishman]. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28502446
[71] Incidence of childhood obesity in the United States. New England Journal of Medicine (NEJM). 2014 Jan 30;370(5):403-11. [SA Cunningham, et.al.]
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24476431
[72] Entrenched obesity in childhood: findings from a national cohort study. Ann Epidemiol. 2017 Jul;27(7):435-441. [SA Cunningham, Datar A, et.al.]
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28645567
[73] Prevalence and impact of unhealthy weight in a national sample of US adolescents with autism and other learning and behavioral disabilities. Matern Child Health Journal, 2014 Oct;18(8):1964-75. [KL Phillips, LA Schieve, et.al.). https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24553796
[74] Association of Obesity with Hearing Impairment in Adolescents. Sci Rep. 2019 Feb 12;9(1):1877. [Scinicariello F, et. al.]
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30755633
[75] The Impact of Toxins on the Developing Brain. Annual Review of Public Health, 2015, Vol. 36:211-230
https://www.annualreviews.org/doi/full/10.1146/annurev-publhealth-031912-114413
