Κλεάνθης Γρίβας

 
ΔΗΛΩΣΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ
 
ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ GREENPEACE
 
Η «ΟΥΔΕΤΕΡΟΤΗΤΑ» ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ
 
Δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες
 
Ελευθεροτυπία (3 Μαϊου 1999), Θεσσαλονίκη (3 Μαϊου 1999), Αθηναϊκή (4 Μαϊου 1999) 
 
 
Βελιγράδι 1 Μαΐου 1999
 
Με την παρούσα δηλώνω ότι διαχωρίζω δημόσια τη θέση μου και παραιτούμαι από το διοικητικό συμβούλιο του ελληνικού τμήματος της Greenpeace επειδή επί 40 μέρες παρέλειψε να πάρει μία σαφή καταδικαστική θέση, κατονομάζοντας τους ενόχους της γκανγκστερικής επίθεσης εναντίον της Γιουγκοσλαβίας από τη «Συμμορία των 19», που άρχισε στις 24 Μαρτίου 1999, επίθεσης που, με πρόσχημα την «πρόληψη μίας ανθρωπιστικής καταστροφής» (από το καθεστώς Μιλόσεβιτς), προκάλεσε και εξακολουθεί να προκαλεί:
 
α) μια τεράστια ανθρώπινη τραγωδία, που αφορά τόσο τους Σέρβους όσο και τους Αλβανούς.
β) μια ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή που αφορά τα Βαλκάνια και την Ευρώπη, και
γ) μια (διαφαινόμενη) αναδιάταξη των συνόρων και των γεωπολιτικών ισορροπιών που αφορά όλες τις βαλκανικές χώρες και, φυσικά, την Ελλάδα.
 
Μέχρι τώρα, έχοντας ζήσει στο Βελιγράδι τις 20 από τις 40 μέρες που βομβαρδίζεται η Γιουγκοσλαβία από τα μεταλλαγμένα ανθρωποειδή της «συμμορίας των 19» (Κλίντον, Μπλερ, Κουκ, Σρέντερ, Φίσερ, Σιράκ, Ντ' Αλέμα, Σημίτης, Κλαρκ, Σολάνα, Κον Μπεντίτ και οι λοιπές ανθρωπόμορφες «Ντόλι» -- πρωθυπουργοί, υπουργοί εξωτερικών και «άμυνας» των κυβερνήσεων που μετέχουν στο μεγάλο φονικό), είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι, κάτω από αυτές τις συνθήκες, η «ουδετερότητα» ισοδυναμεί με συνενοχή.
 
Η αποδοχή του προσχήματος που πρόβαλε η «συμμορία των 19» για να δικαιολογήσει τη βάρβαρη επίθεσή της στη Σερβία, σημαίνει προσχώρηση στο στρατόπεδο του δημίου, ανεξάρτητα απ’ το εάν αυτό οφείλεται είτε σε άγνοια των υλικών κινήτρων και των επιδιώξεων που βρίσκονται πάντα πίσω από τις κάθε είδους «σταυροφορίες», είτε σε αφέλεια, είτε σε προσωπική ιδιοτέλεια.
 
Γιατί, ως σκεπτόμενος άνθρωπος, ξέρω ότι μοναδικός λόγος των κινητοποιήσεων της μεγαλύτερης στρατιωτικής μηχανής του κόσμου ήταν και παραμένει η συντήρηση και η αναπαραγωγή ενός διεθνούς πλαισίου που διασφαλίζει την ληστρική εκμετάλλευση του πλανήτη από την αμερικάνικη αυτοκρατορία και επιτρέπει στις ΗΠΑ, με το 5% του παγκόσμιου πληθυσμού, να σφετερίζονται και να καταναλώνουν κάθε χρόνο το 50% των παγκόσμιων πρώτων υλών που είναι απαραίτητες για τη συντήρηση του σημερινού τρόπου ζωής.
 
Η Greenpeace δεν μπορεί να ασχολείται μόνο με ντομάτες, αγγουράκια, χελώνες, φώκιες και φάλαινες και να περιορίζεται σε γενικές καταγγελίες οικολογικών καταστροφών, χωρίς να κατονομάζει και να καταδικάζει τους ενόχους.
 
Κλεάνθης Γρίβας
 
Βελιγράδι1 Μαΐου 1999
Pin It